Ο χρόνος αποτελεί μοχλό πίεσης, γιατί το σημείο μηδέν πλησιάζει. Το ίδιο και η επερχόμενη ανέχεια. Τα κουρασμένα βλέμματα βρίσκονται υπό την πίεση του δρόμου. Έχουν χάσει τη μεγάλη εικόνα και έχει μπει άλλη μπροστά…
Κανείς δεν είναι πια σίγουρος στην Ελλάδα της κρίσης. Μονάχα η Ιστορία μοιάζει να θέλει επίμονα να επικαιροποιηθεί, να ξαναγελάσει εισβάρος τους, πάνω σε σκυφτούς ανθρώπους που δεν ονειρεύονται φωναχτά όπως παλιά.
Και η περιπλάνηση πάνω στο τεντωμένο σχοινί, στο καινούριο μαρκάρισμα της Ιστορίας, τη στιγμή που προσπαθούν να σταθούν όρθιοι στους κουρασμένους δρόμους, να διεκδικήσουν απ’ την αρχή ένα χαμόγελο, όπως το κέρμα, που παλεύει πάνω στο σπασμένο οδόστρωμα να κρατηθεί όρθιο και απ’ τις δυο του όψεις, έχει μόλις αρχίσει…
Γιάννης Ζιώτης γεννήθηκε στην Άνδρο το 1976 από ανθρώπους του μόχθου.
Σήμερα είναι 37 ετών. Σπούδασε δημοσιογραφία και την υπηρέτησε με συνέπεια.
Το βιβλίο “ΔΡΟΜΟΙ ΥΠΕΡΕΝΤΑΣΗΣ” αποτελεί το έκτο συνολικά έργο του.
Στον Αντώνη Σαμαράκη, τον πολύτιμο φίλο του και δάσκαλο, οφείλει τη συγγραφική του γέννηση.
Ο Γιάννης Ζιώτης αντλεί την έμπνευση του απ’ την καθημερινότητα. Είναι και ο ίδιος άλλωστε αναπόσπαστο κομμάτι του δρόμου.
Όλα τα έργα του συγγραφέα έχουν διαβαστεί εκτενώς απ’ το ευρύ κοινό και έχουν συζητηθεί επίσης.
συγχαρητηρια στο Γιαννη μας για άλλη μια φορα
καλή επιτυχία!!!!
Συγχαρητήρια σε ένα γνήσιο παιδί του λαού που κατάφερε να διακριθεί
και να υπηρετήσει ιδανικά.Η ΄Ανδρος πρέπει να είναι υπερήφανη για αυτές τις πρωτοβουλίες και τα παιδιά της.
Συγχαρητηρια στον Γιάννη!! Καλή δύναμη και καλή συνέχεια στο έργο του! Η Ανδρος ειναι περηφανη για σενα!