Ένα οδοιπορικό – μαραθώνιος στα Μεσαιωνικά μνημεία της Άνδρου. Των Γιώργου Αρ. Γλυνού και Άννας Καλατζή

 

To Andrus Beer Trail Race Festival αποτέλεσε ένα λαμπρό αθλητικό γεγονός για την Άνδρο. Εκατοντάδες αθλητές συμμετείχαν στις τέσσερις διαδρομές του, ερχόμενοι σε επαφή με το παραδοσιακό δίκτυο του νησιού. Oι ενθουσιώδεις διακόσιοι και πλέον εθελοντές, τόνωναν το ηθικό των αθλητών σε κάθε ευκαιρία. Οι δρομείς διέσχισαν πανέμορφους παραδοσιακούς οικισμούς, πέτρινα γεφύρια, λιθόστρωτα καλντερίμια και ήρθαν σε επαφή με τους φιλόξενους ανθρώπους και τα μνημεία του νησιού.

 

Παράλληλα, το Andrus Beer Trail Race Festival άφησε μια σημαντική παρακαταθήκη καθώς οι νέες διανοίξεις σε παλιές στράτες, φραγμένες από καιρό από τη βλάστηση, ήρθαν να συμπληρώσουν το ήδη υφιστάμενο πεζοπορικό δίκτυο στη νότια πλευρά του νησιού. Η διάνοιξη μεγάλου τμήματος της Αρχοντικής στράτας, του μεσαιωνικού δρόμου που ένωνε την κοιλάδα της Μεσαριάς με αυτή του Κορθίου, αποτελεί πολύ σημαντική προσθήκη στο πεζοπορικό δίκτυο του νησιού, καθώς προσθέτει ένα σημαντικό κεντρικό οδικό άξονα με σειρά από ιστορικά μνημεία πάνω σε αυτόν. Το πεζοπορικό δίκτυο στο νότο εμπλουτίστηκε περαιτέρω, καθώς, με τις νέες διανοίξεις, διασυνδέθηκε το σύνολο των χωριών με το υφιστάμενο δίκτυο.

 

 

H διάνοιξη της παλιάς σύνδεσης Συνετίου – Βραχνού, δημιουργεί τη δυνατότητα κυκλικών διαδρομών από Χώρα – Βραχνού – Συνετί – Χώρα, παρέχοντας την ευκαιρία μιας βουτιάς στην ωραία παραλία του Συνετίου. Επίσης η νέα χάραξη της διαδρομής από Συνετί προς Διποτάματα, που αξιοποιήθηκε στο πλαίσιο του αγώνα, εκτός του ότι χαρίζει στον περιπατητή πολύ μεγαλύτερη διαδρομή μέσα στο μαγευτικό φαράγγι των Διποταμάτων, επιτρέπει τη σύνδεση της Χώρας με το Κόρθι, χωρίς να απαιτείται η διέλευση των πεζοπόρων μέσα από τον κεντρικό αυτοκινητόδρομο για περισσότερο από δύο χιλιόμετρα.

Καθώς το Andrus Beer Trail Race Festival φιλοδοξεί να καταστεί θεσμός, με διαδρομές που ενδέχεται να διαφοροποιούνται στο μέλλον, εξετάσαμε την πιθανότητα μιας εναλλακτικής μελλοντικής διαδρομής, η οποία θα περνάει τόσο από τον Όρμο Κορθίου όσο και από τη Χώρα. Ο στόχος θα ήταν η διαδρομή να μην ξεπερνά σε μήκος την υφιστάμενη μεγάλη διαδρομή των 32 χλμ. του Gerakones Challenge και να περνάει από μέρη όπου η ανθρώπινη παρουσία έχει μεγάλη ιστορία και έχει αφήσει τα σημάδια της σε σημαντικά μνημεία του τόπου.
Η παραδοσιακή διαδρομή σύνδεσης της Χώρας με τον Όρμο Κορθίου, που διασχίζει τα Διποτάματα, ενώνει τα δύο από τα τρία σημαντικά Κάστρα της Λατινοκρατίας: το Κάτω Κάστρο στη Χώρα και το Απάνω Κάστρο κοντά στου Κοχύλου. Η διαδρομή μέσα στο πανέμορφο φαράγγι των Διποταμάτων, περνάει από το παραδοσιακό γεφύρι και ανηφορίζει την καταπληκτική σκάλα προς το Απάνω Κάστρο.

 

Παράλληλα, η Αρχοντική στράτα ενώνει τη Μεσαριά με το Κόρθι, περνώντας από τη Μονή Παναχράντου. Στη Μεσαριά, άλλοτε τόπο διαμονής πολλών Αρχόντων του νησιού με πλειάδα πύργων, βρίσκεται ο καλύτερα σωζόμενος Βυζαντινός ναός της Άνδρου, ο Μεγάλος Ταξιάρχης του 12ου αι., αλλά και ο ενοριακός ναός του Αγίου Νικολάου, όπου έχουν εντοιχιστεί σημαντικά βυζαντινά γλυπτά από τις γύρω εκκλησίες. Κατηφορίζοντας από τη Μεσαριά συναντά κανείς το υπέροχο γεφύρι της Στοιχειώμενης στο δρόμο προς την αετοφωλιά της Μονής Παναχράντου. Μετά τη Μονή, η στράτα περνάει πολύ κοντά στην παλιά Μονή του Αγίου Αντωνίου κοντά στη Γερακώνα, με τα σπάνια βυζαντινά γλυπτά του 10ου – 11ου αι. Προχωρώντας πιο κάτω ο οδοιπόρος περνάει δίπλα στο αινιγματικό Παλαιόκαστρο και καταλήγει στο Κόρθι με τους πύργους των Καμπάνηδων και τις σημαντικές βυζαντινές εκκλησίες: τον παλαιοχριστιανικό Άγιο Ιωάννη Θεολόγο (5ος – 6ος αι.) και τον μεσοβυζαντινό (12ος αι.) Άγιο Νικόλαο.

Ο συνδυασμός των ανωτέρω δύο διαδρομών φαινόταν η πλέον κατάλληλη επιλογή για το σχηματισμό της κυκλικής διαδρομής. Για τη σύνδεσή τους προσθέσαμε τη διαδρομή του μονοπατιού 1 του Andros Routes, που είναι η φυσική συνέχεια της Αρχοντικής Στράτας και η οποία συνδέει τη Μεσαριά με τη Χώρα. Η σηματοδοτημένη διαδρομή περνάει από τις Μένητες, προορισμό που οι περιηγητές ήδη από τον 17ο αι. δεν παρέλειπαν να επισκεφτούν, αλλά και από τις μεσοβυζαντινές εκκλησίες της Παναγίας στο Μεσαθούρι και του Ταξιάρχη στα Υψηλού.

Για καλή μας τύχη το σύνολο αυτής της κυκλικής διαδρομής: Όρμου Κορθίου – Κόρθι – Μάκρωνας – Παλαιόκαστρο – Προφήτης Ηλίας Πισκοπειού – Παλκά – Μάγγανα – Μονή Παναχράντου – Πετριάς – Μεσαριά – Μένητες – Λάμυρα – Μεσαθούρι – Υψηλού – Χώρα – Βραχνού – Συνετί – Διποτάματα – Κοχύλου – Όρμος Κορθίου, μετρήθηκε στα 32 χλμ., όσο δηλαδή προβλεπόταν και η εφετινή μεγάλη διαδρομή του Gerakones Challenge.
Μοιραστήκαμε αυτή τη σκέψη με την Άννα Καλατζή, η οποία διαθέτει μεγάλη εμπειρία από το πεζοπορικό δίκτυο του νησιού, καθώς έχει περπατήσει πολλές και μεγάλες διαδρομές του δικτύου, τόσο του υφιστάμενου όσο και του νεοανοιγμένου. Η ιδέα την ενθουσίασε και εξέφρασε την επιθυμία της όχι μόνο να κάνει τη μεγάλη αυτή διαδρομή πεζοπορώντας, αλλά να επισκεφτεί και να φωτογραφίσει το σύνολο των μνημείων της διαδρομής. Με αυτό τον τρόπο θα πραγματοποιούνταν μια καταγραφή της διαδρομής με τα σημεία ενδιαφέροντος, που θα αναδείκνυε τη σημαντικότητά της!
Αυτό θα περιλάμβανε επίσκεψη στο φρούριο του Κάτω Κάστρου, στο παλιό γεφυράκι στο Παραπόρτι, διάσχιση των Διποταμάτων αξιοποιώντας τη νέα διαδρομή δίπλα στον εχητό του Συνετίου, ανέβασμα στην άκρη του Απάνω Κάστρου, επίσκεψη στους Βυζαντινούς ναούς του Θεολόγου και του Αγίου Νικολάου στο Κόρθι, επίσκεψη στις Μονές Αγίου Αντωνίου και Παναχράντου, επίσκεψη στους ιστορικούς ναούς της Μεσαριάς: τον Άγιο Νικόλαο και τον Ταξιάρχη, ανέβασμα στις βρύσες των Μενήτων, επίσκεψη στους Βυζαντινούς ναούς της Παναγίας Μεσαθουρίου και Ταξιάρχη στα Υψηλού και ολοκλήρωση της διαδρομής στη Χώρα με επίσκεψη στην Αγία Θαλασσινή. Επίσης, απαραίτητη θα ήταν και η διέλευση από Χώνες και Αγία Μαρίνα για να παρακαμφθεί το τμήμα της Αρχοντικής Στράτας που παραμένει φραγμένο.

Προσθέτοντας όλα τα ανωτέρω, η διαδρομή με όλες τις προσθήκες και τα πίσω-μπρος για την επίσκεψη των μνημείων εκτινάχθηκε στα 39 χλμ! Παρ’ό,τι η Άννα στο παρελθόν είχε κατορθώσει να κάνει σε μια ημέρα ακόμη και διαδρομή 40 χλμ. με συνοδοιπόρο τη φίλη της Βιολάντη Βρατσάνου, θεωρήσαμε λογικό να μειώσουμε τη διαδρομή, αφαιρώντας ορισμένα από τα τμήματά της για να διασφαλίσουμε την επιτυχή της ολοκλήρωση. Άλλωστε η διαδρομή περιλαμβάνει δύο σημαντικές αναβάσεις στον ορεινό όγκο των Γερακώνων, η μία μέχρι τα 480μ. υψόμετρο και η δεύτερη μέχρι τα 634μ. υψόμετρο. Έτσι επιλέξαμε να αφαιρεθεί η διέλευση από τον εχητό του Συνετίου και το ανέβασμα στο Απάνω Κάστρο και να διατηρηθούν οι υπόλοιπες επισκέψεις στα ιστορικά μνημεία του τόπου. Αφαιρώντας λοιπόν αυτά τα σημεία η διαδρομή εκτιμήθηκε στα 36 χλμ.

Τη διαδρομή αποφάσισαν να την κάνουν η Άννα μαζί με τη Βιολάντη Βρατσάνου, επίσης έμπειρη πεζοπόρο, με την οποία στο παρελθόν έχουν διανύσει αρκετά μεγάλες αποστάσεις σε αυτό το «υπαίθριο εργόχειρο» του νησιού μας. Μεταξύ άλλων έχουν διανύσει την πιστοποιημένη διαδρομή του Andros Routes, πεζοπορώντας στη σειρά 3 μέρες με ενδιάμεσες 2 διανυκτερεύσεις καθ’ οδόν, καθώς και μία κυκλική ημερήσια διαδρομή 42 χιλιομέτρων από τη Χώρα προς τα χωριά γύρω από το Πέταλο: τη Βουρκωτή, την Άρνη, την Κατακοίλο και τ’Απροβάτου. Είδαν λοιπόν το σχεδιασμό αυτής της διαδρομής σαν το πεζοπορικό τους εγχείρημα για το φετινό καλοκαίρι. Μαζί τους περπάτησε και ο λάτρης της Άνδρου και των πεζοποριών, Gerard Kramer, ο οποίος αποφάσισε να τις συνοδεύσει και να κάνει τη διαδρομή από τη Χώρα προς το Κόρθι και από εκεί έως τη Μονή Παναχράντου, προκειμένου να γνωρίσει τις συνδέσεις και τη διαμόρφωση με το καινούργιο κομμάτι του δικτύου.
Η παρέα ξεκίνησε ένα πρωινό στα τέλη του Μαΐου στις 6 το πρωί φωτογραφίζοντας την ανατολή από την πλατεία του Αφανή Ναύτη, δίπλα στο φρούριο του Κάτω Κάστρου. Η μέρα αναμενόταν να είναι ζεστή οπότε ήταν σημαντικό να πραγματοποιήσουν το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής όσο το δυνατόν νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα.

Περνώντας από το παλιό γεφυράκι στο Παραπόρτι, κατευθύνθηκαν προς Βραχνού για να αξιοποιήσουν τη νέα διάνοιξη του παλιού δρόμου που ενώνει το χωριό με το Συνετί. Η Βιολάντη ενθουσιάστηκε με την υπέροχη διαδρομή, που σε κάποια σημεία είναι δενδροσκεπής και σε άλλα έχει θαυμάσια θέα προς τη Χώρα. Επίσης, εντυπωσιάστηκε από τον πολύ καλό καθαρισμό της παλιάς αυτής στράτας.
Βγαίνοντας στο δρόμο στο ύψος του Συνετίου, προς εξοικονόμηση χρόνου ακολούθησαν τον αυτοκινητόδρομο μέχρι το κιόσκι στα Διποτάματα όπου συναντά κανείς τη σηματοδοτημένη διαδρομή #3. Κατηφορίζοντας προς το παραδοσιακό γεφύρι, ο ήλιος έλουζε τη μία πλευρά του φαραγγιού ενώ η άλλη παρέμενε ακόμη στο σκοτάδι.

 

Η ανάβαση προς τις Στεφάνες έγινε λοιπόν υπό σκιά και σύντομα εμφανίστηκε μπροστά τους το επιβλητικό Απάνω Κάστρο. Τράβηξαν τις απαραίτητες φωτογραφίες με τις ασπαρτιές να χρωματίζουν την ορεινή αυτή περιοχή και κίνησαν προς του Κοχύλου. Διέσχισαν το όμορφο καπετανοχώρι και κατηφόρισαν την παλιά λιθόστρωτη στράτα προς τον Όρμο Κορθίου.

Η στάση στον Γιαλό ήταν επιβεβλημένη για να ξαποστάσουν από την πρωινή πορεία και να πιουν έναν τονωτικό καφέ δίπλα στην παραλία. Παρ’ό,τι απόμεναν τα δύο τρίτα της διαδρομής και η μεγαλύτερη από τις δύο αναβάσεις, εκκίνησαν και πάλι με μεγάλο ενθουσιασμό, αφού η επιτυχής ολοκλήρωση του νέου αυτού εγχειρήματος τους είχε συνεπάρει.
Φτάνοντας στο Κόρθι διέσχισαν το παλιό γεφύρι στο Γαλαγγά και μπήκαν στον οικισμό περνώντας από τον πρώτο πύργο του Σταματέλου Καμπάνη.

Συνεχίζοντας συνάντησαν και τον δεύτερο πύργο των Καμπάνηδων, απ’όπου διέρχεται η Αρχοντική στράτα.

Λίγα μέτρα παραπέρα συνάντησαν τον βυζαντινό ναό του Αγίου Νικολάου. Ο ναός αυτός υπήρξε για πολλές εκατονταετίες ένας από τους κυριότερους ενοριακούς ναούς του Κορθίου. Η επιγραφή της ανακαίνισης του 1730 από τον Τζάννε (Ν)ταπόντε που κοσμεί το υπέρθυρο, μαρτυρά την επιμέλεια με την οποία φρόντιζαν οι Άρχοντες της περιοχής τον εν λόγω ναό. Απέναντι από τον ναό διατηρούνται ακόμη τα ερείπια του πύργου του Συνταγματάρχη Αντ. Καμπάνη που έχασε τη ζωή του στον Β’ Βαλκανικό πόλεμο.

Επιστρέφοντας από τον Άγιο Νικόλαο η ομάδα κινήθηκε προς τον παλαιοχριστιανικό ναό του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου δίπλα στη Θεοσκέπαστη Κορθίου. Ο ναός αυτός χρονολογείται στον 5ο – 6ο αι. και αποτελεί ένα από τα καλύτερα σωζόμενα παλαιοχριστιανικά μνημεία στην Ελλάδα. Ο ναός φαίνεται να ήταν σε χρήση τουλάχιστον μέχρι τον 12ο αι. γεγονός που πιστοποιείται από τον ζωγραφικό του διάκοσμο. Η ανασκαφή που πραγματοποιήθηκε γύρω από τον ναό έφερε στο φως ευρήματα που μαρτυρούν την αδιάκοπη ανθρώπινη παρουσία στην περιοχή από τον 5ο αι. και μετά.

Δίπλα στον ναό βρίσκεται ο νεότερος ναός της Θεοσκέπαστης όπου σώζεται μέρος ψηφιδωτού δαπέδου στο σκαλοπάτι της Ωραίας Πύλης. Ο Χαρ. Πέννας χρονολογεί το ψηφιδωτό στους παλαιοχριστιανικούς χρόνους, ωστόσο ο Γ. Πάλλης εκτιμά ότι ενδέχεται να είναι ακόμη παλαιότερο, ίσως ρωμαϊκό ή ακόμη και ελληνιστικό. Πάνω από τη θύρα του ναού βρίσκεται εντοιχισμένο σε δεύτερη χρήση γλυπτό που έχει χρονολογηθεί στον 7ο ή 8ο αι., κάτι που το καθιστά ιδιαίτερα σπάνιο για το νησί.

 

Φεύγοντας από τη Θεοσκέπαστη η ομάδα κινήθηκε και πάλι προς τον πύργο του Σταματέλου Καμπάνη διαγράφοντας ένα μικρό κύκλο στα μνημεία του Κορθίου. Στη συνέχεια, αφού πέρασε από το δεύτερο πύργο των Καμπάνηδων πήρε την Αρχοντική στράτα με κατεύθυνση προς τον Μάκρωνα.
Ανηφόρισαν τη δουλεμένη σκάλα και έφτασαν στις Κάτω Χώνες περνώντας από τον Σταυρό, τον κοιμητηριακό ναό του χωριού. Ο ναός αυτός υπήρξε το 1670 ενοριακός ναός και φέρει εντοιχισμένο κορινθιακό κιονόκρανο των ρωμαϊκών χρόνων στο ιερό του. Από τις Κάτω Χώνες ανηφόρισαν στις Άνω Χώνες κι εκεί έκαναν στάση διαδοχικά στη βρύση του χωριού και κατόπιν στην Αγία Μονή. Ο ναός αυτός έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς πέρα από ένα ηλιακό ρολόι έχει εντοιχισμένο κι ένα παλαιοχριστιανικό γλυπτό.

 

Μετά την Αγία Μονή, ανέβηκαν και βγήκαν στο δρόμο με κατεύθυνση προς την Αγία Μαρίνα. Εκεί ανηφόρισαν στη βρύση του χωριού κάτω από την ομώνυμη εκκλησία όπου το νερό μαζεύεται σε μια μεγάλη σιδερόπετρα. Διέσχισαν το πανέμορφο χωριό και στην έξοδό πήραν την παραδοσιακή στράτα προς την Παναγία στο Παλαιόκαστρο.

Περνώντας στις παρυφές του Παλαιοκάστρου συνέχισαν προς τους ανεμόμυλους του Προφήτη Ηλία κι από εκεί προς την Παλκά, αφήνοντας στα δεξιά τους το Πισκοπειό. Στο σημείο αυτό έκαναν στάση για φαγητό σε ένα σκιερό σημείο της διαδρομής, καθώς πλέον είχε μεσημεριάσει για τα καλά και ο ήλιος δεν αστειευόταν πλέον. Σε λίγο άλλωστε θα ξεκινούσε το τελευταίο ανηφορικό τμήμα προς το Λευκόποδα και τη Μονή Αγίου Αντωνίου.
Αφού διέσχισαν τη ρεματιά στην Παλκά ανηφόρισαν την εντυπωσιακή, πλατιά λιθόστρωτη σκάλα που τους οδήγησε μετά από λίγο στο πλάι του Λευκόποδα. Διέσχισαν κάθετα τον δρόμο Ζαγανιάρι – Κοχύλου και πέρασαν απέναντι κατηφορίζοντας σταδιακά προς τη ρεματιά του Αγίου Αντωνίου στα Μάγγανα. Αμέσως μετά τη ρεματιά έστριψαν αριστερά για να ανηφορίσουν προς τη Μονή του Αγίου Αντωνίου, παράλληλα με τη ρεματιά. Φτάνοντας στη ρεματιά πριν τη Μονή, απόλαυσαν τον τόσο ευεργετικό εκείνη την ώρα ίσκιο που πρόσφεραν τα παχιά φυλλώματα των πλατάνων.

Ήταν η πρώτη φορά που επισκέπτονταν το σημείο αυτό και αφιέρωσαν αρκετό χρόνο για να εξερευνήσουν τα κονάκια και το καθολικό της Μονής, η οποία καταγράφεται ήδη στα 1597. Ο ναός στο υπέρθυρο φέρει εντοιχισμένα βυζαντινά θωράκια του 10ου – 11ου αι. Δεν αποκλείεται τα γλυπτά αυτά να προέρχονται από παλαιότερη οικοδομική φάση του ναού.

Φεύγοντας από τη Μονή πήραν το δρόμο που τους έβγαλε στη Μονή Παναχράντου όπου έκαναν στάση για να ξεδιψάσουν και να ανασυνταχτούν πριν το τρίτο και τελευταίο μέρος της διαδρομής. Αυτό το σκέλος θα το επιχειρούσαν μόνο οι γυναίκες – το ασθενές φύλο της παρέας – αποδεικνύοντας ότι δεν είναι και τόσο το ασθενές φύλο!!!

Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις τους από την πολύωρη πορεία κάτω από τον μεσημεριανό ήλιο η Άννα και η Βιολάντη ξεκίνησαν και πάλι, κατηφορίζοντας την Αρχοντική στράτα ή μονοπάτι 1 του δικτύου του Andros routes, με πορεία προς τη Μεσαριά. Πέρασαν από τον εγκαταλειμμένο Πετριά και λίγη ώρα αργότερα διέσχισαν το πανέμορφο γεφύρι της Στοιχειωμένης στον Μεγάλο Ποταμό.

 

Ανηφόρισαν προς τη Μεσαριά, όπου επισκέφτηκαν τον ενοριακό Άγιο Νικόλαο με τα βυζαντινά γλυπτά από τις γύρω εκκλησίες, όπως του Ταξιάρχη της Μελίδας. Στη συνέχεια κατηφόρισαν στον πανέμορφο ναό του Μεγάλου Ταξιάρχη, τον καλύτερα σωζόμενο από τους πέντε μεσοβυζαντινούς ναούς του 12ου αι. στην Άνδρο. Στον ναό αυτό, που συντηρήθηκε πρόσφατα από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, διασώζεται και ζωγραφικός διάκοσμος από τον 12ο αι.

Από τον ναό του Ταξιάρχη επέστρεψαν στο μονοπάτι #1 με κατεύθυνση προς τις Μένητες. Ανηφόρισαν στις πηγές κάτω από την Παναγία την Κούμουλο, για ανεφοδιασμό νερού και αναζωογόνηση, όπως ακριβώς περιγράφουν όλοι οι περιηγητές στις αναφορές τους. Κατηφόρισαν από τις πηγές και στη συνέχεια πήραν το δρόμο για τα Λάμυρα.

Επόμενη στάση η Παναγία στο Μεσαθούρι που ανάγεται επίσης στον 12ο ή 13ο αι. Στο σημείο αυτό η Άννα τράβηξε τις τελευταίες φωτογραφίες ως waypoints πάνω στην καταγραφή της διαδρομής στο wikiloc, καθώς είχε συμπληρώσει τον μέγιστο αριθμό των 45 waypoints που επιτρέπει η εφαρμογή. Αφού το ενδιαφέρον της διανυθείσας ήδη διαδρομής δεν άφηνε κανένα περιθώριο για “εκπτώσεις” στην απαθανάτιση των μνημείων, άλλη λύση δεν υπήρχε από το να συνεχιστεί η καταγραφή της διαδρομής με απλή φωτογράφιση των υπολοίπων σημείων ιστορικού ενδιαφέροντος.

Τελευταία στάση ο Ταξιάρχης στα Υψηλού, ο τελευταίος από τους 4 μεσοβυζαντινούς ναούς που επισκέφτηκαν στην πορεία τους.

Η ώρα είχε περάσει αλλά η διαδρομή ολοκληρώθηκε γρήγορα πλέον, παίρνοντας την κατηφοριά του μονοπατιού 1 προς τα Λουριά και στη συνέχεια το 1α για Νημποριό, όπου ολοκληρώθηκε η κυκλική διαδρομή με την αναμενόμενη επιτυχία και με την τελευταία φωτογραφία της Αγίας Θαλασσινής, εντυπωσιακά φωτισμένης πάνω στο βράχο της.

Η καταγραφή του οδοιπορικού στο wikiloc κατέδειξε συνολική διαδρομή μήκους 37,1 χλμ., με τον κύκλο που διέγραψαν στο Κόρθι και την εξερεύνηση στη Μονή Αγίου Αντωνίου, ένα εντυπωσιακό οδοιπορικό επίτευγμα σε μια τόσο ζεστή ημέρα. Η συνολική ώρα περπατήματος ανήλθε σχεδόν στις 10 ώρες, ενώ ολόκληρη η διαδρομή με τις στάσεις, τις περιηγήσεις και τις φωτογραφίσεις, ανήλθε στις 15 ώρες.

Υπό άλλες συνθήκες και θερμοκρασίες, προσθέτοντας στη διαδρομή το φαράγγι των Διποταμάτων, την ανάβαση στο Απάνω Κάστρο, καθώς και την επιστροφή στη Χώρα από το λιθόστρωτο μονοπάτι του 2 στο πρόβαλμα (κάνοντας χρήση της διαδρομής 2c που ενώνει τα μονοπάτια 1 και 2 μετά το χωριό Υψηλού), θα μπορούσαμε να μιλάμε όχι για οδοιπορικό στα μεσαιωνικά μνημεία της Άνδρου αλλά για ένα Μαραθώνιο στην ιστορία της!!!
Οι τρεις συνοδοιπόροι γεμάτοι από εικόνες των μεσαιωνικών μνημείων αυτού του τόπου, αναλογίστηκαν πόσο σημαντικές είναι οι διαδρομές όπου έρχεσαι κοντά στα έργα των ανθρώπων του παρελθόντος. Η συγκέντρωση των περισσότερων μνημείων του μεσαίωνα στην περιοχή της κεντρικής και νότιας Άνδρου αποτελεί τεκμήριο και για την ιστορική τοπογραφία του τόπου, στην ταραγμένη αυτή περίοδο για το νησί.
Κλείνοντας, αξίζει να επισημάνουμε ότι το αρχικό πεζοπορικό δίκτυο το νησιού, που περιλάμβανε τις πρώτες δώδεκα διαδρομές, διανοίχθηκε με σκοπό να αποτυπώσει και να αναδείξει κάποιες πολιτιστικές διαδρομές. Η συμπερίληψη της Αρχοντικής στράτας στο πεζοπορικό δίκτυο του νησιού επιτρέπει πλέον τη δημιουργία αυτής της μεγάλης κυκλικής πολιτιστικής διαδρομής που συνδυάζει τη συντριπτική πλειοψηφία των σημαντικότερων μνημείων της μεσαιωνικής και νεότερης Άνδρου. Ευελπιστούμε ότι τα τμήματα της Αρχοντικής στράτας, που διανοίχθηκαν πρόσφατα στο πλαίσιο του Andrus Beer Trail Race Festival, θα συντηρηθούν και στο μέλλον προκειμένου να είναι εφικτή η εξαιρετική αυτή διαδρομή γνωριμίας με το ιστορικό ανθρωπογενές περιβάλλον της Άνδρου. Άλλωστε αυτή είναι η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ που άφησε ο αγώνας αυτός βουνού στον τόπο, την οποία πρέπει, αποδεχόμενοι την αξία της, να εκτιμήσουμε και να αξιοποιήσουμε.

 

Σύνδεσμος διαδρομής στο Wikiloc με το σύνολο των φωτογραφιών.

Σύνδεσμος διαδρομών νότιας Άνδρου.