Το μακροχρόνιο και συνεχώς επαναλαμβανόμενο αίτημα του Πανανδριακού Συλλόγου Ναυτικών για τη τοποθέτηση αγάλματος στη Χώρα πρωτεύουσα της Άνδρου προς τιμήν της Ανδριώτισσας γυναίκας ναυτικού είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσουμε ότι βαίνει προς την υλοποίηση του χάρη στην ευγενική χορηγία γνωστής Ανδριώτισσας και την οποίαν ευχαριστούμε εκ των προτέρων, όπως ευχαριστούμε και την παρούσα Δημοτική Αρχή που από πλευράς της κάνει τα δέοντα για τις αναφυόμενες ανάγκες της υλοποίησης αυτού του διαχρονικού οράματος του Πανανδριακού Συλλόγου Ναυτικών.. .
Το άγαλμα του ήρωα αφανή ναύτη της Άνδρου για πολλές δεκάδες χρόνια ήταν μέσα στη μοναξιά χωρίς το ταίρι του που είναι η ηρωίδα γυναίκα του, η μητέρα του , η αδελφή του, η κόρη του και γενικά η κάθε Ανδριώτισσα.
Το ταίρι του ύστερα από παρέλευση πολλών ετών είναι έτοιμο να στηθεί σαν άγαλμα στην επιλεγμένη και συμβολική θέση στη πόλη μας.
Είναι η ηρωίδα γυναίκα ναυτικού που με βουβό σπαρακτικό κλάμα, που η πίκρα του δεν έχει λόγια να εκφραστεί, αποχαιρετάει τον άνδρα της , το γιο της, το πατέρα της τον αδελφό της όταν φεύγει για τα μεγάλα υπερπόντια ταξείδια, από τα οποία πολλοί Ανδριωτες ναυτικοί δεν ξαναγύρισαν ποτέ στην Άνδρο και τάφηκαν σε υγρό και σκοτεινό τάφο κατά τη διάρκεια πολεμικών αλλά και ειρηνικών περιόδων.
Ειδικά η ηρωίδα σύζυγος του Ανδριώτη ναυτικού ζούσε εκείνα τα χρόνια μια δραματική σκληρή ζωή γιατί όταν μπαρκάριζε ο άνδρας της και έλειπε κατά κανόνα δύο και τρία χρόνια αναλάμβανε καθήκοντα και χρέη και του πατέρα και της μητέρας για τα παιδιά της, όπως συνεχίζει και σήμερα. Πολλές φορές απομονωμένη σε δυσπρόσιτα χωριά της Άνδρου, χωρίς δρόμους , φως , νερό, τηλέφωνο, και εκτός των άλλων έπρεπε να διατηρήσει και το αγροτικό νοικοκυριό , γιατί οι περισσότεροι Ανδριώτες ναυτικοί εκείνης της εποχής ήταν και γεωργοί και ναυτικοί.
Όταν λοιπόν βλέπουμε το άγαλμα της Ανδριώτισσας γυναίκας ναυτικού αυτές οι σκέψεις θα μας έρχονται στο νου τουλάχιστον ημών των παλαιοτέρων ναυτικών της Άνδρου και θα θυμόμαστε τη σημαντική προσφορά της θαυμαστής Ανδριώτισσας.
Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανανδριακού Συλλόγου Ναυτικών.
[email protected]
Κωνσταντίνος Στρατής
συνταξιούχος πλοίαρχος,
πρώην καθηγητής Ναυτικών Μαθημάτων ΤΕΛ
Μεσαριά Άνδρος.
ΣΤΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΧΩΡΕΜΕΝΟΥ ΙΩ.ΓΛΥΝΟΥ ,ΠΡΙΝ 5-ΕΤΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΥΠΟΣΧΕΘΕΙ ΟΤΙ
ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕ ΝΑ ΣΤΗΘΕΙ ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΩΤΗ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΡΜΟΥ ΚΟΡΘΙΟΥ. ΟΜΩΣ ΑΛΛΕΣ ΟΙ ΒΟΥΛΕΣ ΘΕΟΥ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΤΩΝ ΘΝΗΤΩΝ ΗΜΩΝ.
ΚΙ ΕΤΣΙ Η ΙΔΕΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ.
ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΕΙΡΗΝΗ-ΦΑΝΙΑ ΠΑΠΙΔΑ. ΘΑΛΑΣΣΙΝΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ ΚΑΥ ΝΑΥΤΟΦΥΛΑΔΙΤΙΣΣΑ Η ΙΔΙΑ ΜΕ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ.ΓΡΑΦΕΙ ΜΗΝΙΑΙΩΣ ΤΗΝ ΝΑΥΤΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΙΑΚΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΝΑΥΤΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ, ΟΠΩΣ ΕΞΑΝΤΑΣ, ΠΕΣΠΕΝ ΚΛΠ.ΕΠΑΝΕΙΛΛΗΜΕΝΩΣ ΕΓΡΑΨΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΝΑ ΜΑΡΜΑΡΙΝΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΠΑΡΑ-
ΜΕΡΙΣΤΗΚΕ ΠΟΛΛΑΚΙΣ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ.Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ 90% ΝΑΥΤΙΚΟΙ,ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗΣΑ ,ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΥΜΝΗΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΙ-ΗΣΗ ΜΟΥ. ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΩ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΩ, ΓΙΑΤΙ Η ΣΥΝΤΑΞΗ ΜΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ.ΗΘΕΛΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΚΗ ΚΑΙ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣΤΟ ΑΛΜΥΡΟ ΝΕΡΟ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΤΩΡΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΣΤΥΝΤΟΜΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΟΣ ΜΟΥ.
ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΙΣΩΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ
ΣΤΟ ΚΟΡΘΙ. ΣΑΣ Ε ΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΥΓΕΙΑ ΚΥΡΙΩΣ. .ΚΑΛΗΝ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΙΣΩΣ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ.Η ΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΦΙΛΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΗΜΗΣΑΝΤΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ Β.ΞΕΝΟ ΙΑΚ.ΒΑΛΜΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΤΟ ΚΑΠΤΑΙΝ ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΥΛΜΕΤΗ.
ΣΑΣ ΧΑΙΡΕΤΩ – Μ ΄ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΕΙΡΗΝΗ-ΦΑΝΙΑ ΠΑΠΙΔΑ
e-mail= [email protected]
τηλ. 210.7776638 & 6979263222
Μπράβο και συγχαρητήρια μετά από τόσα χρόνια θα γίνει Πραγματικότητα αξίζει να πούμε από πολλά χρόνια οι γυναίκες αξίζουν να Να αναγνωριστούν ως ηρωίδες του νησιού μας
Και ωραία θα είναι το άγαλμα να στηθεί στο ανοιχτό χώρο στο Νειμποριο Επάνω από το λιμάνι να κοιτάει το ένα το άλλο
Υπάρχει άγαλμα του Τόμπρου στο Γαλαξίδι με τη σύζυγο και το παιδί του ναυτικου… Για τον δημιουργό είναι σε διάλογο τα 2 έργα. Στην Άνδρο αν υπήρχαν και τα 2 τότε θα ήταν σαν αναδιπλασιασμος. Ναι η υλοποίηση του προφανούς, αλλά το καλλιτεχνικό έργο ήδη αφήνει το υπονοούμενο που συμπληρώνεται κινηματογραφικά στην ταινία του Βούλγαρη. Λογοτεχνικά στην Μικρά Αγγλία και στην Άτροπο. Χρήσιμη η παρέμβαση και το σκεπτικό περί ανάδειξης της ιστορίας των ανθρώπων. Μακάρι να ανοίξει έναν διάλογο ως προς το πώς το ναυτικό μουσείο μπορεί να βγει (εν μέρη) από την στέγη του και ως διάσπαρτο πια στο χώρο να διάφορες αφηγηθεί ιστορίες.
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, Εγω γραφω καθε μηνα στην ΑΝΔΡΙΑΚΗ για ναυτικά θέματα και αυτη τη φορά ‘εγραψα για την γυναικα του ναυτικου ποπυ τη γιορταζουμε 8 Μαρτίου καθε χρονο.Εβαλα σαν θέμα ΤΗΝ ΓΙΑΤΡΙΝΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ, ΤΗΝ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΑ-ΙΑΤΡΟ κ.ΕΙΡΗΝΗ-ΣΑΡΟΓΛΟΥ ΤΣΑΚΟΥ.
ΑΝ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΥΤΗΘΑ ΤΟ ΔΗΤΕ.