Αφιερωμένη στη μνήμη του Χρήστου Μαυροεϊδή η εκδήλωση για την θάλασσα.

Πόσο δύσκολο να αποχαιρετά κανείς…

Πόσο πόνο άραγε μπορούμε να αντέξουμε;

Πόσο σκληρή είναι η ζωή μετά;

Μια εκδήλωση που στηνόταν από το καλοκαίρι και αφορά την ασφάλεια στη θάλασσα, έμελλε να προγραμματιστεί για τις 11 Νοεμβρίου.

Και χάσαμε το Χρήστο…

Τραγική ειρωνία…

 

Βαθύτατα συγκλονισμένοι και μουδιασμένοι αφιερώνουμε την προβολή της ταινίας του Λευτέρη Χαρίτου και το σύνολο της εκδήλωσης του Σαββάτου  11/11/23 στο Δημοτικό Θέατρο Άνδρου, στη μνήμη του Χρήστου Μαυροεϊδή.

Δεν υπάρχουν λόγια ικανά να εκφράσουν τη συμπαράσταση μας στους γονείς και τα αδέρφια του.

“Μη στέκεσαι στον τάφο μου και κλαίς.

Δεν είμαι εκεί. Ούτε κοιμάμαι.

Είμαι χίλιοι ανέμοι που φυσούν.

Είμαι οι διαμαντένιες λάμψεις του χιονιού

Οι ηλιαχτίδες του ώριμου σταριού

Του φθινοπώρου η απαλή βροχή.

Μέσα στην ησυχία του πρωιού όταν ξυπνάς

είμαι το γρήγορο φτερούγισμα προς τα ψηλά

πουλιών που ήσυχα πετούν σε κύκλους.

Είμαι της νύχτας τ’ απαλά αστέρια.

Μή στέκεσαι στον τάφο μου και κλαίς.

Δεν είμαι εκεί. Δεν πέθανα ποτέ.”

Mary Elisabeth Frye

(μετάφραση: Ελενα Γκώγκου)