Σήμερα Κυριακή 27/8, σινέ αυλή η Παλαιστινιακή ταινία “200 μέτρα”

200 Meters : https://www.imdb.com/title/tt12246266/

Στο μεγάλου μήκους σκηνοθετικό ντεμπούτο του ο 32χρονος Αμίν Ναϊφέ στήνει την πλοκή του γύρω από το τείχος της Δυτικής Όχθης που χωρίζει τα ισραηλινά από τα (κατεχόμενα) παλαιστινιακά εδάφη. Έχουμε δει πολλές ταινίες πάνω στα διαρκή και άλυτα προβλήματα τα οποία δημιουργεί αυτός ο διαχωρισμός και τα «200 Μέτρα» δεν πρωτοτυπούν στο τρόπο με τον οποίο τα αντιμετωπίζουν. Διαθέτουν όμως ειλικρίνεια κι έναν πειστικό ρεαλισμό έτσι όπως αποτυπώνουν την απέλπιδα προσπάθεια ενός Παλαιστίνιου πατέρα να περάσει παράνομα στην ισραηλινή πλευρά όταν μαθαίνει πως ο μικρός γιος του μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο.

Ο Μουσταφά και η οικογένειά του ζουν 200 μέτρα μακριά, χωρισμένοι από το τείχος στη Λωρίδα της Γάζας. Εκείνος δουλεύει στα παλαιστινιακά εδάφη, όπου ζει και η μητέρα του, κι έτσι συχνά διανυκτερεύει στην «απέναντι» μεριά. Αλλά όταν χρειαστεί να περάσει επειγόντως τα σημεία ελέγχου και δεν έχει όλα τα απαραίτητα πιστοποιητικά, θα ψάξει επειγόντως να βρει κάθε διαθέσιμη διέξοδο. Αυτό θα μετατρέψει την απόσταση των 200 μέτρων σε μια δαιδαλώδη πορεία χιλιομέτρων, κατά τη διάρκεια της οποίας ο Μουσταφά θα έρθει αντιμέτωπος με τη μισαλλοδοξία, τις προκαταλήψεις, τις εθνικιστικές εξάρσεις και την αντιπαλότητα που γεννά η μεσανατολική πραγματικότητα.

 Ο Ναϊφέ συμπυκνώνει αυτόν τον καφκικό παραλογισμό σ’ ένα αγωνιώδες, αφηγηματικά νευρώδες δράμα, το οποίο δεν αποφεύγει εντελώς τις σεναριακές σχηματοποιησεις (και κάποιους χαρακτήρες – σύμβολα) για να καταλήξει στα αναπόφευκτα ουμανιστικά συμπεράσματα: οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί, αλλά οι συνθήκες τούς ωθούν σε βίαιες, απάνθρωπες κι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές.