Άνθρωποι του Δήμου, μία από αυτές τις μέρες γκρέμισαν τη χτιστή χέστρα που είχε φτιαχτεί πριν από 4 χρόνια για να μένουν καθαρές από τις ακαθαρσίες των γατών οι αυλές και τα παρτέρια της γειτονιάς.
Στην αρχή καθαρίζονταν τακτικά η άμμος αλλά η τακτική αυτή ξεχάστηκε και η κατάσταση έγινε αφόρητη από τη δυσοσμία και το θέαμα στην είσοδο του Δημοτικού Θεάτρου που πάντα όλα αυτά τα χρόνια, πληρώνει τις ευαισθησίες της γειτονιάς με κάδους ανακύκλωσης, κομποστοποίησης και απορριμμάτων.
Βέβαια υπάρχει φόβος να γυρίσουμε στη παλιά σίγουρη μέθοδο της φόλας αλλά τα χρόνια άλλαξαν, η γειτονιά άδειασε, άσε που ο φόβος του πρόστιμου φυλάει τα έρμα.
Εύχομαι η απεχθής πρακτική της φόλας να μείνει για πάντα στο παρελθόν. Εύχομαι ότι οι άνθρωποι έχουν εξελιχθεί και καταλάβει ότι με τα ζώα συμβιώνουμε σε αυτό τον κόσμο και οφείλουμε να τα σεβόμαστε και να τα φροντίζουμε.
Για τα πολλά αδέσποτα που δημιουργούν θέματα, η λύση είναι μία: ΣΤΕΙΡΩΣΕΙΣ. Όχι φόνος. Η δηλητηρίαση προκαλεί φρικτό και επώδυνο θάνατο στο ζώο.
Ο νόμος πλέον είναι πολύ αυστηρός και προβλέπει μεγάλα πρόστιμα για την κακοποίηση και θανάτωση ζώων.
Ας γίνουμε άνθρωποι λοιπόν.
Καιρός είναι.