Σταθερός ως προς τη σειρά κατάταξης ήταν και για το Σεπτέμβριο, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, ο κύκλος εργασιών των καταλυμάτων και της εστίασης στη περιφερειακή ενότητα των Κυκλάδων, πράγμα που επισφραγίζει τη δυναμική που παρουσιάζει κάθε προορισμός. Οι παρακάτω πίνακες , όπου στο τέλος αναγράφεται η αύξηση έναντι του Σεπτεμβρίου 2021, είναι ενδεικτικοί :
ΚΥΚΛΑΔΕΣ
ΘΗΡΑΣ 37.849.896 (21) 55.232.311 (22) 45,9%
ΜΥΚΟΝΟΥ 33.964.462 (21) 48.713.501 (22) 43,4%
ΠΑΡΟΥ 4.400.325 (21) 5.901.049 (22) 34,1%
ΝΑΞΟΥ 2.885.157 (21) 4.281.979 (22) 48,4%
ΜΗΛΟΥ 1.929.329 (21) 2.767.253 (22) 43,4%
ΣΥΡΟΥ 903.758 (21) 1.088.382 (22) 20,4%
ΤΗΝΟΥ 417.010 (21) 576.069 (22) 38,1%
ΚΕΑΣ – ΚΥΘΝΟΥ 387.099 (21) 459.015 (22) 18,6%
ΑΝΔΡΟΥ 251.903 (21) 330.684 (22) 31,3%
Συμπεράσματα :
- Η Σαντορίνη παραμένει «πρωταθλήτρια» των Κυκλάδων και με μεγαλύτερο ποσοστό αύξησης έναντι της Μυκόνου.
- Η Πάρος διατηρεί σταθερά την τρίτη θέση.
- Επταψήφια ποσά συγκεντρώνουν στις Κυκλάδες Σαντορίνη, Μύκονος , Πάρος Νάξος και Μήλος και οριακά άνω του ενός εκατομμυρίου βρίσκεται η Σύρος.
- Η Άνδρος παραμένει και το Σεπτέμβριο στην τελευταία θέση.
Ας καμαρώσουν τα επιτεύγματά τους και στον τουρισμό κι ας τολμήσουν να ξαναβάλουν δελτίο τύπου για συμμετοχή σε εκθέσεις στα εξωτερικά. Ωραία πληρωμένα ταξιδάκια κι από αποτελέσματα ΜΗΔΕΝ.
31% Αύξηση χρόνο με χρόνο δεν το λες και “Μηδέν”.
Μπορεί μεν η αύξηση της τάξης του 31% να φαντάζει μεγάλη σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, η Ανδρος όμως θέλει αρκετή δουλειά ακόμη για να ξεκολλήσει από τις τελευταίες θέσεις (σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που παρατίθενται στο άρθρο) στον τομέα του τουρισμού. Είναι ελάχιστες οι επιχειρήσεις που λειτουργούν με επαγγελματισμό, βλέποντας το απώτερο μέλλον και οχι τους αμέσως επόμενους μήνες για παράδειγμα από τη μια πλευρά. Ειδικότερα στο κομμάτι των καταλυμμάτων, το μισό και πλέον νησί διαθέτει μικρό ποσοστό κλινών που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν περισσότερο κόσμο. Τα περισσότερα μικρά ξενοδοχεία και ενοικιαζόμενα δωμάτια βρίσκονται στις περιοχές Μπατσίου, Γαυρίου και πέριξ αυτών, με το υπόλοιπο νησί να διαθέτει περίπου ένα 30% του συνολικού αριθμού κλινών στις οποίες θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν επισκέπτες. Να μην αναφέρουμε τέλος τις υποδομές, που υστερούν έναντι αυτών των υπολοίπων νησιών. Σε αυτό το σημείο δεν χρειάζεται να γίνει σύγκριση με την Μύκονο ή την Σαντορίνη, αλλά με νησιά πιο κοντινά στην “Ανδριώτικη” σεζόν, όπως η Νάξος, η Μήλος (που τελευταία φιλοξενεί και τουρισμό κρουαζιέρας), η Κύθνος, ή η Σύρος που αν και πρωτεύουσα των Κυκλάδων δεν θεωρείται τόσο αναπτυγμένη τουριστικά όσο η Πάρος, η Σαντορίνη και η Μύκονος. Απαιτείται συνολικά πολλή προσπάθεια και μάλιστα σε ομαδικό επίπεδο και όχι από ορισμένες μόνον επιχειρήσεις αποκαλούμενες από άλλους ως εξαιρέσεις. Αν αντιστραφεί η κατάσταση σταδιακά, τότε θα δούμε περισσότερο και ποιοτικότερο τουρισμό στο νησί. Ισως μια ευρύτερη συνεργασία των τοπικών αρχών και ιδιωτών (βλ. για παράδειγμα το Κυκλαδικό δίκτυο τουρισμού Ανδρου CTN) στον τομέα της δημιουργίας των υποδομών του τουρισμού, να επιφέρει θετικότερα αποτελέσματα.