Το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή
Τον μύθο πως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες είναι μία φθηνή και καθαρή πηγή ενέργειας καταρρίπτει ειδικός σε θέματα οικολογίας.
Ο Michael Shellenberger περιβαλλοντολόγος και ιδρυτής της Environmental Progress, σημειώνει ότι ένας από τους «πιο παραπλανητικούς τρόπους» με τους οποίους οι «προωθητές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πωλούν την τεχνολογία τους» είναι ο ισχυρισμός πως η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από την αιολική και την ηλιακή είναι φθηνότερη.
Το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή, είπε ο Shellenberger στο CPAC Australia στο Σίδνεϊ, όπως γράφει o ιστότοπος Epoch Times.
«Υπάρχουν βασικά δύο λόγοι», σημείωσε «απαιτούνται περισσότερα μηχανήματα, περισσότερες εφεδρικές γεννήτριες ενέργειας, περισσότερα συστήματα μετάδοσης και περισσότεροι άνθρωποι για να διαχειριστούν το χάος ενός ηλεκτρικού δικτύου με μεγάλη ποσότητα αναξιόπιστης ενέργειας που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες».
Όταν τις χρειάζεσαι, δεν τις έχεις
Ο Shellenberger επικαλέστηκε μια πρόβλεψη του Γερμανού οικονομολόγου Leon Hirth πως η οικονομική αξία της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας μειώνεται σημαντικά καθώς καταλαμβάνουν μεγαλύτερο μέρος του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε ένα έγγραφο για την Ενεργειακή Πολιτική το 2013, ο Hirth εκτίμησε ότι όταν η παραγωγή ενέργειας από ανεμογεννήτριες αποτελεί το 30% του δικτύου, η αξία της μειώνεται κατά 40% ενώ η αξία της ηλιακής ενέργειας μειώνεται κατά 50% όταν φτάσει στο 15%.
«Ο λόγος είναι εύκολο να γίνει κατανοητός», σημείωσε ο Shellenberger.
«Η ηλιακή και η αιολική παράγουν πάρα πολλή ενέργεια όταν δεν τις χρειάζεσαι και όχι αρκετή ενέργεια όταν τις χρειάζεσαι, και τα δύο αυτά επιβάλλουν κόστος στο ηλεκτρικό δίκτυο», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Είπε ότι η ιδανική κατάσταση είναι η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας να συμβαδίζει με τη ζήτηση «ανά πάσα στιγμή».
«Κάθε φορά που αφαιρείτε την ηλεκτρική ενέργεια από το δίκτυο και την επαναφέρετε, πληρώνετε ενεργειακές κυρώσεις, οι οποίες αυξάνουν το κόστος αυτής της ενέργειας κάπου μεταξύ 20 και 40%».
Ο Shellenberger επισήμανε ότι αυτό ισχύει είτε χρησιμοποιούμε ηλεκτρισμό για την άντληση νερού για τη λειτουργία υδροηλεκτρικών φραγμάτων είτε διοχετεύουμε την ηλεκτρική ενέργεια σε μπαταρίες λιθίου.
Σημείωσε ότι θα κόστιζε στις ΗΠΑ, τρία τέταρτα ενός τρισεκατομμυρίου δολαρίων για να δημιουργήσουν επαρκή αποθηκευτικό χώρο για να δημιουργήσουν εφεδρικά αντίγραφα του ηλεκτρικού δικτύου ολόκληρης της χώρας για μόλις τέσσερις ώρες.
«Δεν χρειάζεται να δημιουργήσουμε αντίγραφα ασφαλείας του δικτύου για τέσσερις ώρες, πρέπει να δημιουργήσουμε αντίγραφα ασφαλείας εάν βασιζόμαστε σε ηλιακή και αιολική ενέργεια για εβδομάδες ή μήνες, επειδή υπάρχουν χρονικές περιόδους όπου δεν υπάρχει ηλιακό φως ή άνεμος», τόνισε.
Τι γίνεται με τα απόβλητα;
Τα σχόλια από τον περιβαλλοντολόγο έρχονται καθώς οι δυτικές χώρες εντείνουν τις προσπάθειές τους για απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές για να κινηθούν προς μηδενικούς ρύπους έως το 2050, με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να θεωρείται η λύση καθώς δεν παράγουν αέρια θερμοκηπίου ούτε ρυπογόνες εκπομπές.
Αλλά ο Shellenberger, υποστήριξε ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον από τα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια.
Οι ανανεώσιμες πηγές παράγουν 300 φορές περισσότερα απόβλητα από τα πυρηνικά εργοστάσια, ενώ κάθε ηλιακό πάνελ που αφαιρέθηκε από μια ταράτσα κατηγοριοποιήθηκε ως επικίνδυνο απόβλητο, σημείωσε ο περιβαλλοντολόγος.
«Το πρόβλημα είναι ότι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον», υπογράμμισε.
Ο Shellenberger εκτίμησε επίσης ότι η ώθηση για περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όπως η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα έχει ως αποτέλεσμα οι δυτικές χώρες να κινηθούν «προς την αντίθετη κατεύθυνση προς μια κοινωνία «υψηλότερης υλικής έντασης» από ό,τι έχουμε με τα ορυκτά καύσιμα και τα πυρηνικά».
Σύμφωνα με έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας, το φυσικό αέριο και ο άνθρακας απαιτούν μόνο ένα μικρό κλάσμα εξόρυξης για να υποστηρίξουν τις δραστηριότητές τους σε σύγκριση με αυτό που απαιτείται για την υπεράκτια αιολική και ηλιακή ενέργεια.
«Χρησιμοποιούμε περίπου το 10% των υλικών στον κόσμο σήμερα για την παραγωγή ενέργειας, εάν κινηθούμε προς 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που θα αυξηθούν μεταξύ 40 και 50%, και αυτό θα είναι πληθωριστικό».
Είπε περαιτέρω πως «ως αποτέλεσμα του πολέμου κατά του φυσικού αερίου και αυτής της εμμονής με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ο κόσμος στην πραγματικότητα θα κάψει περισσότερο άνθρακα το 2022 από ό,τι ποτέ πριν».
Το άρθρο πρέπει να περιληφθεί στη διδακτική ύλη όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων σαν παράδειγμα εγκυρότητας και αντικειμενικότητας.
Φοβερός ο τίτλος. Απάτη δίπλα στο ανανεώσιμες, επιβλαβείς δίπλα στο περιβάλλον και ένα πανάκριβες για εκείνους που δυσκολεύονται.
Καταλάβαμε
Η μεγαλύτερη απάτη του αιώνος η πράσινη ενέργεια 22 Τρεις εκατομμύρια
ξοδεύτηκα μέχρι τώρα χωρίς κανένα αποτέλεσμα
Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι το πιο επικίνδυνο στο χιόνια και στο νερό είναι σα να βάζεις Μια ηλεκτρική συσκευή μέσα στην μπανιέρα ακέραιος θάνατος
Και οι ανεμογεννήτριες είναι μεγαλύτερη απάτη σε εμάς χωρίς κανένα κέρδος
In 2004, Nordhaus and Shellenberger co-authored “The Death of Environmentalism: Global Warming Politics in a Post-Environmental World.”
The paper argued that environmentalism is incapable of dealing with climate change and should “die” so that a new politics can be born.
The paper was criticized by members of the mainstream environmental movement. Former Sierra Club Executive Director Carl Pope called the essay “unclear, unfair and divisive.” and claimed it contained multiple factual errors and misinterpretations. However, former Sierra Club President Adam Werbach praised the authors’ arguments.[39] Former Greenpeace Executive Director John Passacantando said in 2005, referring to both Shellenberger and his coauthor Ted Nordhaus, “These guys laid out some fascinating data, but they put it in this over-the-top language and did it in this in-your-face way.” Michel Gelobter and other environmental experts and academics wrote The Soul of Environmentalism: Rediscovering transformational politics in the 21st century in response, criticizing “Death” for demanding increased technological innovation rather than addressing the systemic concerns of people of color.
Matthew Yglesias of The New York Times said that “Nordhaus and Shellenberger persuasively argue, environmentalists must stop congratulating themselves for their own willingness to confront inconvenient truths and must focus on building a politics of shared hope rather than relying on a politics of fear.”, adding that the paper “is more convincing in its case for a change in rhetoric.”
Καλό είναι να ακούγονται όλες οι φωνές, και οι υπέρ και οι κατά για οποιοδήποτε θέμα. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, απουσιάζει πλήρως ο αντίλογος.
Μια μικρή δε αναζήτηση στο διαδίκτυο για τον συγκεκριμένο συγγραφέα και πρώην ειδικό δημοσίων σχέσεων (αυτό είναι το πτυχίο του και η ενασχόλησή του – κακώς ονομάζεται περιβαλλοντολόγος καθότι δεν είναι!) αποδεικνύει ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που έχει δεχτεί πολύ μεγάλη κριτική από ακαδημαϊκούς, ερευνητές και επιστήμονες, ενώ τα γραφόμενά του (όπως για παράδειγμα το ότι “η κλιματική αλλαγή συμβαίνει αλλά δεν προκαλεί βλάβες και δεν μπορεί να επιφέρει το τέλος του κόσμου”) βρίσκουν αποδοχή και υποστήριξη σε κύκλους συντηρητικών, φιλελεύθερων και βιομηχανιών ορυκτών καυσίμων!!!
Τελευταία λέξη το πετρέλαιο είναι η κινητήρια δύναμη Στην βιομηχανία για στον πλανήτη
Πρέπει να εκμεταλλευτούμε την ενέργεια που μας δίνει ο ηλιος και ο αέρας στον
τόπο μας. Ειναι κρίμα να μήν το κάνουμε
Στην Ανδρο να τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες εκεί πουν δεν βλάπτουν τους κατοίκους, και πάντα σύμφωνα με τις μελέτες των ειδικών. Είναι για το γενικόν συμφέρον
Με εκτίμηση
Κωνσταντίνος Ιακώβου Στυλιανός
Συντ/χος Αρχ/χος Ε.Ν