Με χαρά είδαμε αυτές τις μέρες να ολοκληρώνεται επιτέλους η τσιμεντόστρωση στο δρόμο Φάλλικα – Μονή Παναχράντου και έτσι όλοι οι δρόμοι προς τις ιερές Μονές του νησιού είτε με τσιμεντοστρώσεις είτε με ασφαλτοστρώσεις είναι πλέον δρόμοι βατοί απ΄όλους τους προσκυνητές.
Το δράμα είναι κάτω, στους γύρω δρόμους της Χώρας και όχι μόνο, λακκούβες στην άσφαλτο γεμισμένες με μπετόν που σε λίγες μέρες
εξαφανίζεται, βυθισμένα τμήματα δρόμου πάνω από μεγάλους αγωγούς, αυλάκια ακόμα και πάνω από αυτό το καλώδιο του ίντερνετ που διέτρεξε όλη την Άνδρο χωρίς όφελος.
Αποτέλεσμα; Αργή κυκλοφορία, επικίνδυνοι ελιγμοί, φωνές, βλαστήμιες, ακόμα και ευτραφής ποδηλάτης να κινδυνεύει ανά πάσα ώρα να βρεθεί το λιγώτερο φαρδύς πλατύς στο οδόστρωμα.
Ολοκληρώθηκε ο δρομος προς Μονη Παναχραντου….. ακομα και σε αυτο βγαλανε χολη,ποιος δρομος ειναι καλλιτερος….δε φτανει που τον φτιαξανε οι προηγουμενοι ενα χιλιομετρο δρομο γιατι σπαγαμε τα αυτοκινητα μας, κανουν και συγκρισεις. Τετοια μυαλα κυβερνανε αυτο το δυσμοιρο νησι.Τι λενε οι ιερομοναχοι που διαβαζουν αυτες τις κακίες;;;; Ενα νησι ειμαστε και τοχουν κοψει κοματια…..ντροπη!
Καλώς ολοκληρώθηκε ο δρόμος προς την Μονή Παναχράντου, αλλά χρειάζεται λίγη αυτοσυγκράτηση πριν πανηγυρίσουν οι παρατρεχάμενοι ένα μικρούτσικο υποέργο, την στιγμή που το οδικό δίκτυο της Άνδρου είναι σε άθλια κατάσταση, ακόμα και τα κομμάτια Νειμποριού και Μεσαριάς που ¨φτιάχτηκαν¨ κακήν κακώς και για τα οποία πανηγύρισε η αυλή του Δημάρχου! Μπορούν να επιμερίσουν τις ευθύνες τους οι αδελφοί Λάσκαρης-Λοτσάρης, να μας πουν για πόσα χιλιόμετρα φταίει καθένας τους, αφού μάλιστα ήταν έμπειροι και δουλευταράδες και θα τα έκαναν τέλεια τα δυο τους ειδικά υπό την ομπρέλλα της άριστης συνεργασίας Δήμου-Περιφέρειας! Και βλέπουμε τα χάλια της Άνδρου, παρά τις υστερικές υμέτερες τσιρίδες δήθεν έργων!
Περιοχή περιστεριώνα, ερειπωμένου “Ξενία “.
Η ντροπή της Ανδρου!
Ξεχαρβαλωμένο και επικίνδυνο οδόστρωμα,με τεράστιες λακκούβες.
Σταθμός εναπόθεσης σκουπιδιών και αμάζευτων υλικών προς ανακύκλωση.
Μύγες, ποντίκια, δυσοσμία και ευτυχώς αδέσποτες γάτες μέσα και έξω απο τους κάδους,συχνά σε άγριους καβγάδες επιβίωσης.
Ολα αυτά δίπλα στην πέτρινη σκάλα, η οποία συνδέει την Αγορά με την παραλία προς Νειμποριό. Χιλιάδες άτομα ανεβοκατεβαίνουν καθημερινώς τα σκαλοπάτια της το καλοκαίρι και απορρούν αν όχι αγανακτούν με το θέαμα,που αντικρύζουν απο το αλμυροφαγωμένο κουφάρι του ξενοδοχείου και όλα τα υπόλοιπα,τα οποία συνθέτουν την εικόνα της περιοχής αυτής.