Μόνο ένα όνομα και αυτό εύκολο του έδωσε το αφεντικό του, τον είπε Μαυρομάτη και αμέσως του πέρασε αλυσίδα, του’ βαλε και ένα κουβά μόνο στην αρχή γεμάτο με νερό και τον παράτησε εκεί δεμένο να γρυλίζει τη μοίρα του. Με τα κλάματά του ο Μαυρομάτης τράβηξε τη προσοχή του γείτονα που τον πλησίασε τον χάιδεψε, του’βαλε νερό, του αγόρασε τροφή που του πήγαινε κάθε μέρα.
Τι άλλο του έλειπε πια; καμιά βόλτα, έτσι άρχισαν λοιπόν και οι βόλτες που το καλοκαίρι έφταναν μέχρι τη θάλασσα όπου έπεφταν και οι δύο να δροσιστούν απόμερα, κάτω από τη πλατεία του Νειμποριού, μετά πίσω, ο Μαυρομάτης στην αλυσίδα του και ο γείτονας σπίτι του. Το αφεντικό του Μαυρομάτη τον πήρε μια μέρα και τον έδεσε σ’ένα κτήμα που είχε δεμένα και άλλα σκυλιά κάπου στη Μεσαριά, αλλά μάλλον του πέσανε πολλά τα άτυχα ζώα και πήρε τον Μαυρομάτη και τον εγκατέλειψε δεμένο έξω από το χώρο που φιλοξενούνται τα αδέσποτα, πίσω από το Verde.
Ο σκληρός ιδιοκτήτης του Μαυρομάτη βρέθηκε και”πλήρωσε” για την πράξη του πρόστιμο γερό, τέρμα τα αστεία πια, ο δε Μαυρομάτης οδηγήθηκε στον κτηνίατρο για εμβόλια, εξετάσεις και τσιπαρίσματα. Εκεί μέσα στο ιατρείο άρχισε να κουνάει χαρούμενος την ουρά του και όταν πλησίασε το άτομο που γνώρισε, ανέβηκε πάνω του και τον έγλειφε, ήταν ο γείτονας που παλιά τον φρόντιζε και τον πήγαινε βόλτες που κάποιος τον ειδοποίησε ότι ο σκύλος που έβγαζε παλιά βόλτα βρέθηκε.
Ο καλός γείτονας του άτυχου Μαυρομάτη ήταν ο Κώστας Λουκίσας που τώρα έγινε το νέο αφεντικό του που του άλλαξε και το όνομα σε “Σκύλου” όπως λέμε Ιωάννου ή Γεωργίου και αυτό για να μην ξεχνάει τη καταγωγή του και γιατί έχει λέει αποδειχτεί ότι οι σκύλοι ακούνε μόνο δύο συλλαβές!
Ο Κώστας Λουκίσας και ο “Σκύλου”
Η ανάρτηση του Φιλοζωικού Σωματείου Άνδρου
Τον βρήκαμε δεμένο έξω από τον χώρο που φιλοξενούμε τα αδέσποτα, ο ιδιοκτήτης του βρέθηκε και”πλήρωσε” για όλες τις εγκαταλείψεις που έχουμε ζήσει και επωμιστεί αυτά τα χρόνια.
Πλήρωσε για το κουταβάκι που πέταξαν πάνω από το πλέγμα, έσπασε το ποδαράκι του και από επιπλοκή αναγκάστηκε ο κτηνίατρος να το κόψει,
πλήρωσε για το φόβο του Χιούγκο, που επίσης το έδεσαν από έξω, έμεινε μέσα στο κρύο και τη βροχή 24 ώρες,
για τον πόνο της Λένας που πέταξαν από ψηλά,
για το θάνατο της σκυλίτσας που δεν προλάβαμε να της δώσουμε όνομα και πέθανε γιατί δεν την αποδέχτηκαν τα υπόλοιπα 22 που είχαμε τότε και κάποιο από όλα τη σκότωσε.
Πλήρωσε για όλα τα κουταβάκια που έχουμε βρει πεταμένα στις ρίζες των δέντρων, στα σκουπίδια και στον ποταμό.
Αγαπάμε τα ζώα , όμως αγαπάμε πρώτα τους ανθρώπους, έτσι μας ήταν δύσκολο να καταγγείλουμε την εγκατάλειψη, όμως αυτό, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε ένα ποτήρι που γέμιζε σιγά σιγά 6 χρόνια τώρα.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα αδέσποτα δεν “πέφτουν από τον ουρανό”, είναι γέννες δεσποζόμενων που εγκαταλείπονται, αυτά που έχουμε βρει όλα αυτά τα χρόνια, τα φροντίζουμε,τα περιθάλπομαι και προσπαθούμε για την υιοθεσία τους. Ο νομοθέτης αναγνωρίζοντας τις εγκαταλείψεις σαν βαρβαρότητα και την κύρια αιτία πολλαπλασιασμού των αδέσποτων, έχει προβλέψει τα μεγαλύτερα πρόστιμα και σίγουρα η άγνοια νόμου δεν αποτελεί ελαφρυντικό για τους δράστες.
Ευτυχώς πλέον οι φιλόζωοι γίναμε πολλοί και η omerta που ίσχυε και κανένας δεν μιλούσε αν και γνώριζε, δεν τους προφυλάσσει πλέον και κάπως έτσι φτάσαμε στον δράστη της τελευταίας εγκατάλειψης.
Το σκυλάκι μέσα στην ατυχία του βρήκε τον άνθρωπό του και σήμερα μετά την επίσκεψη στην κτηνίατρο, αφού έκανε τα εμβόλιά του και τσιπαρίστηκε, πήγε να ζήσει με τον Κώστα που μόλις τον είδε ανέβηκε επάνω του, αφού τον γνώριζε από παλιά και ο Κώστας τον πήγαινε βόλτα αρκετές φορές όταν ζούσε με τον προηγούμενο ιδιοκτήτη του.
