Στον βωμό της «πράσινης ανάπτυξης», κατά τα λοιπά για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, η εταιρεία ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ σχεδιάζει -έτσι, επειδή το αποφάσισε- την καταστροφή του Ζόρκου, μιας από τις ομορφότερες παραλίες της Ανδρου, με κρυστάλλινα νερά, στα βορειοανατολικά του νησιού, μετατρέποντάς τη σε λιμάνι και εργοτάξιο για την εκφόρτωση ανεμογεννητριών.

Η καταστροφή της παραλίας δρομολογείται προκειμένου να πραγματοποιηθεί η εγκατάσταση αιολικού σταθμού της εταιρείας στη θέση Μακροτάνταλο, για την οποία έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση έκτασης 160.000 τετραγωνικών μέτρων, αποτελούμενου από 5 ανεμογεννήτριες συνολικού ύψους σχεδόν 100 μέτρων. Και επιπλέον, για να εξυπηρετηθεί η μεταφορά εξαρτημάτων των ανεμογεννητριών και σε άλλους αιολικούς σταθμούς που προγραμματίζονται στην περιοχή, στα εταιρικά σχήματα των οποίων μετέχει η ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ.

Πρόκειται για τον αιολικό σταθμό στη θέση Καλυβάρι με 7 ανεμογεννήτριες που διαθέτει άδεια λειτουργίας, στον Μαραθιά με 3 ανεμογεννήτριες που διαθέτει άδεια εγκατάστασης και αιολικά πάρκα σε ακόμη 5 θέσεις με συνολικά 52 ανεμογεννήτριες που διαθέτουν άδεια παραγωγής και ΑΕΠΟ. Συνολικά, δηλαδή, ο αριθμός των ανεμογεννητριών ανέρχεται σε 70 σε αυτό το τμήμα του νησιού, αν συνυπολογιστούν οι ήδη 8 εγκατεστημένες.

Οπως περιγράφεται στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) του έργου, η πρόσβαση για τη μεταφορά του εξοπλισμού των ανεμογεννητριών θα γίνεται με απόβαση φέριμποτ στον κόλπο Ζόρκος. Σε απόσταση 1,5 μέτρου από την ξηρά θα διαμορφωθεί μια εξέδρα με ύψος έως και ένα μέτρο όπου θα μπορεί να πέσει ο καταπέλτης του πλοίου. Η εξέδρα θα γίνει με έργα επιχώσεων και με τη βοήθεια γεωδεμάτων θα συγκρατηθεί στα σημεία όπου μπορεί να διαφύγουν φερτά υλικά. Το φέριμποτ θα δένει από τη μια πλευρά σε σταθερό σημείο στα βράχια και από την άλλη πλευρά σε κάποιο βαρύ μηχάνημα έργου (π.χ. φορτωτής). Εναλλακτικά, θα μπορούσαν να μεταφερθούν στον χώρο δύο μεγάλα τσιμεντένια μπλοκ όπου θα μπορεί να δένει το πλοίο.

Τα έως και 80 τόνων φορτηγά δεν θα πρέπει να πατήσουν σε αμμώδη επιφάνεια από τον καταπέλτη μέχρι τον ασφαλτοστρωμένο δρόμο, λόγος για τον οποίο θα διαστρωθούν λαμαρίνες σε όλο το μήκος της διαδρομής όπου υπάρχει άμμος ή θα γίνει διάστρωση με αδρανή υλικά οδοποιίας. Οπου είναι δυνατό θα απομακρυνθεί η άμμος και θα στρωθεί με αδρανή υλικά. Στο τμήμα της παραλίας που συμπίπτει με το νότιο της περιοχής Natura 2000 και έχει μήκος 45 μέτρα θα τοποθετηθεί γεω-ύφασμα σε πλάτος 5 μέτρων, θα δημιουργηθεί εγκιβωτισμός με αμμόσακους, θα επιχωθεί με γαιώδες αργιλικό υλικό και θα συμπυκνωθεί, ώστε να δημιουργηθεί ράμπα διέλευσης οχημάτων, κατά μήκος της οποίας θα τοποθετηθούν επίσης λαμαρίνες, αναφέρεται στη ΜΠΕ του έργου.

Παντελώς αντιφατικές στη ΜΠΕ είναι οι περιγραφές που αφορούν τη μονιμότητα αυτών των κατασκευών, πόσο μάλλον το πώς θα γίνει η αποκατάσταση του κόλπου και της παραλίας του εφόσον και αν απομακρυνθούν ποτέ τα σχεδιαζόμενα έργα. «Ολα τα απαιτούμενα έργα για την προσαιγιάλωση δεν θα είναι μόνιμα και μετά το πέρας των μεταφορών η παραλία θα επέλθει στην αρχική της κατάσταση», ορίζεται σε κάποιο σημείο της μελέτης. Εν τούτοις, σε άλλο αναφέρεται ότι «οι εργασίες εκφόρτωσης θα εκτελεστούν σε περιορισμένη χρονικά περίοδο κατά τα πρώτα στάδια κατασκευής του έργου. Μετέπειτα θα πραγματοποιούνται προσαιγιαλώσεις μόνο κατά τις αναγκαίες χρονικές περιόδους που θα απαιτείται η επισκευή ή η αντικατάσταση κάποιου εξαρτήματος.

Ο σχεδιασμός της εγκατάστασης πραγματοποιήθηκε με γνώμονα την ύπαρξη των ελάχιστων δυνατών σταθερών έργων, ενώ το μεγαλύτερο και βαρύτερο τμήμα της να είναι αφαιρετό». Κάτι που δείχνει ότι οι καταστροφικές παρεμβάσεις με τα αναφερόμενα έργα στην παραλία έρχονται για να μείνουν μερικώς ή ολικώς.

Εν τω μεταξύ, την Τετάρτη και την Πέμπτη (3 και 4/11), το Λιμεναρχείο Ανδρου διενήργησε αυτοψία στην προβλήτα που κατασκευάστηκε σε άλλο σημείο νότια του νησιού, στο Στενό της Ανδρου, προκειμένου να γίνει εκεί ακόμη ένα λιμάνι ώστε να ξεκινήσει η εκφόρτωση 5 ανεμογεννητριών για ακόμη έναν αιολικό σταθμό στη θέση Φραγκάκι.

Οπως διαπιστώθηκε, η προβλήτα δεν ανταποκρινόταν στην υποβληθείσα μελέτη στην αδειοδοτούσα αρχή σε ό,τι αφορά τη χρήση του αιγιαλού και καταγράφηκαν υπερβάσεις τόσο στο μέγεθος της κατασκευής όσο και στις εργασίες, αφού προβλεπόταν ότι θα είναι πλωτή και όχι σταθερής βάσης. Ετσι, διατάχτηκε διακοπή των εργασιών για παράνομο έργο στον αιγιαλό και σχηματίστηκε δικογραφία, ενώ θα πρέπει να κατεδαφιστεί.