Τόσες πολλές λακούβες στοιχισμένες σε τόσο μικρό και στενό κομμάτι δρόμου δεν πρέπει να υπήρχε αλλού παρά μόνο στο δρόμο του Παραπορτίου , δίπλα στο ποτάμι. Ένας μονόδρομος διπλής κατεύθυνσης! Για να τον διασχίσεις προσευχόσουν στην πολιούχο του Θεοσκέπαστη!
Για να τις αποφύγεις ή έπρεπε να πέσεις μέσα στο ποτάμι ή πάνω στον μαντρότοιχο του Ράλλια, σωτηρία δεν υπήρχε.
ο δρόμος είχε φτιαχτεί με τοιχίο μέσα στο ποτάμι το 1985 επί Δημαρχίας Βάμβουκα, για πολλά χρόνια ήταν χωματόδρομος, κάποτε ασφαλτοστρώθηκε,
κάτι η καλή κατασκευή, κάτι μια πλημμύρα του ποταμού που την σήκωσε, το σημείο εκείνο γέμισε λακκούβες που προεκλογικά τσιμεντώνονταν και σε λίγο ξαναγίνονταν.
Τώρα το τμήμα του δρόμου ξηλώθηκε ολοσχερώς , τσιμεντώθηκε εκ νέου,βάζοντας τέλος σε μία ταλαιπωρία χρόνων.
