Αυτό είναι το νόημα του εορτασμού. Η επέτειος είναι υπαίτιος αυτοκριτικού αναστοχασμού. Η Επανάσταση έφερε την Ανεξαρτησία, χάρη στην επέμβαση των ξένων δυνάμεων στο Ναβαρίνο; Μήπως η Ανεξαρτησία έφερε την Επανάσταση, ακόμη και χωρίς το Ναβαρίνο σαν τα Ορλωφικά; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Πρόλογος
Α’. ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ι. Η Εκκλησία ως Κοινωνία Αναστάσεως
ΙΙ. Πνευματικότητα και πολιτισμός: η διπλή συνεισφορά της εκκλησίας
Β’. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ
Ι. Όραμα: από το κενό στο καινό
ΙΙ. Πατριωτισμός και όχι εθνικισμός
III. Δημοκρατικός πατριωτισμός: ένα πολιτικό πρόταγμα
IV. Δημοκρατία: κοινωνικός ανθρωπισμός
V. Οικουμενικότητα μέσα στην παγκοσμιοποίηση
Γ’. ΕΥΡΩΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Ι. Νεοελληνισμός και νεωτερικότητα
II. Ευρωελληνισμός και νεοελληνισμός
III. Ευρωκεντρισμός και αφομοιωτισμός
IV. Ελληνοκεντρισμός και απομονωτισμός
Δ’. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
Ι. Προϋποθέσεις: μεταξύ διαφωτισμού και ησυχασμού
ΙΙ. Θέσεις: πέρα από τον δογματισμό και τον σκεπτικισμό
III. Αντιθέσεις: απέναντι στον δεϊσμό και στον αθεϊσμό
Ε’. ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ – ΠΑΜΠΛΕΚΗΣ
Ι. Ενδοθρησκευτική κριτική της θρησκείας: μυστικισμός και προφητισμός
ΙΙ. Εξωθρησκευτική κριτική της θρησκείας: αγνωστικισμός και αθεϊσμός
Ο Μάριος Περικλέους Μπέγζος γεννήθηκε το 1951 στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε την εγκύκλια μόρφωσή του (1963 – 1969). Σπούδασε θεολογία και φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Αθηνών (1969 -1973), Γενεύης (1973 – 1974) και Τυβίγκης (1979 – 1981) με υποτροφίες του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.), του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (W.C.C.), της Γερμανικής Κρατικής Υπηρεσίας Μορφωτικών Ανταλλαγών (DAAD) και του Ερευνητικού Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Από το 1975 εργάζεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ως επιστημονικός βοηθός του Νίκου Νησιώτη τον οποίο διαδέχθηκε μετέπειτα. Αναγορεύτηκε διδάκτορας το 1985 με διατριβή για τη φιλοσοφία της θρησκείας του φυσικού Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Από το 1986 διδάσκει φιλοσοφία της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Παράλληλα δίνει μαθήματα φιλοσοφίας της θρησκείας στο Πανεπιστήμιο του Μαρβούργου της Γερμανίας (Marburg an der Lahn) κάθε εαρινό εξάμηνο (1991 – 1994) και διδάσκει θρησκειολογικά μαθήματα (φαινομενολογία της θρησκείας, ψυχολογία της θρησκείας) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει δημοσιεύσει αυτοτελή βιβλία και περί τα εκατόν πενήντα άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, πανεπιστημιακές επετηρίδες και αφιερωματικούς τόμους. Είναι τακτικός συνεργάτης επιστημονικών λεξικών και εγκυκλοπαιδειών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Παιδαγωγική και Ψυχολογική Εγκυκλοπαίδεια, Φιλοσοφικό και Κοινωνιολογικό Λεξικό, Ελληνική Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια της Εκδοτικής Αθηνών, Theologenlexikon κ.ά.) καθώς επίσης είναι μέλος επιστημονικών εταιρειών (Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία, Φιλολογικός Σύλλογος “Παρνασσός” κ.ά.). Το δοκιμιακό του έργο έτυχε διακρίσεων (Βραβείο Π. Φωτέα, 1999, Βραβείο Ελληνικού Κέντρου P.E.N. Club, 2007). Mελετήματά του έχουν μεταφραστεί σε άλλες γλώσσες (αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ουγγρική, κινεζική) και έχει εκπονήσει δοκίμια σε αγγλική και γερμανική γλώσσα. Είναι έγγαμος (1979) και πατέρας ενός γιού (1983).
