με τους: Ντόναλντ Κάλτροπ, Τζον Λόνγκντεν, Σίρυλ Ρίτσαρντ, Άννυ Όντρα.
Η Άλις ύστερα από μια φιλονικία με τον αρραβωνιαστικό της Φρανκ, που είναι αστυνομικός, πηγαίνει στο διαμέρισμα ενός ζωγράφου και δέχεται να ποζάρει γυμνή. Αυτός προσπαθεί να τη βιάσει και η Άλις τον σκοτώνει με ένα μαχαίρι. Ένας περαστικός που την είδε να βγαίνει από το διαμέρισμα την εκβιάζει. Ο Φρανκ που μαθαίνει την αλήθεια, προσπαθεί να εξαφανίσει τα ενοχοποιητικά στοιχεία από το διαμέρισμα του ζωγράφου και απειλεί τον εκβιαστή ότι θα τον συλλάβει ως ύποπτο…
Στην ταινία υπάρχει μια συνεχείς εναλλαγή ρόλων. Όλα τα κύρια πρόσωπα κουβαλούν πάνω τους το σημάδι ενός ηθικού δισυπόστατου: οι ρόλοι τους συνεχώς εναλλάσσονται, το θύμα γίνεται θύτης, ο θύτης θύμα, ο εκβιαστής εκβιαζόμενος κλπ.
Η πρώτη ομιλούσα ταινία του Hitchcock. Αρχικά γυρίστηκε βουβή, κατόπιν όμως προστέθηκε ο ήχος.Ο Hitchcock για να κάνει ακόμα πιο ασαφή τα όρια θύτη – θύματος, χρησιμοποιεί ένα τελείως χαρακτηριστικό χιτσκοκικό τέχνασμα, που θα το επαναλάβει σ’ όλο το μετέπειτα έργο του: βάζει μια απλή κουτσομπόλα νοικοκυρά να διηγείται με απόλυτη ψυχραιμία και αφέλεια τι θα έκανε αν ήταν αυτή ο δολοφόνος. Σκηνή που υποβάλλει στο θεατή την ιδέα μιας γενικής ενοχής, αφού σύμφωνα με το παλιό χριστιανικό ρητό «είμαστε όλοι παιδιά το Κάιν», άρα ένας εν δυνάμει φονιάς.
