Στο πιο ψηλό σημείο του Αλάδου ήταν κτισμένο το πιο μεγάλο σπίτι του χωριού, ακριβώς μπροστά στην είσοδο μιας σπηλιάς και δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Βασιλείου και αυτό το σπίτι ήταν το πατρικό του Δημήτρη Καλογρίδη του Ιωάννου, που όλοι τον ήξεραν με το παρατσούκλι Χρυσοσπηλιώτη, αιτία ήταν το χρυσάφι που βρέθηκε στη σπηλιά. Ανάλογα με το σπίτι ήταν και τα πολλά κτήματα που είχαν στη περιοχή, από κάτω το χωριό μέχρι τις Κούτσες , κοντά στη ράχη και από τον Ασκίζαρο , τον πελώριο μυτερό βράχο, μέχρι πίσω στον Ζαγανιάρη.
Τα γεννήματα του σπιτιού πολλά, τόσα που δεν χωρούσανε στα κατώγια, στο σπίτι ανέβαινες από τη πελώρια πέτρινη σκάλα στη μέση και κυρά στο σπιτικό η Ειρήνη Μωράκη που ζήτησε και παντρεύτηκε ο Δημήτρης από τους δικούς της στο Ζαγανιάρη.
Το μεγάλο πανηγύρι γινόταν του Αγίου Βασιλείου , ανήμερα αν ήταν καλός ο καιρός ή πιο πίσω.
Επτά τα παιδιά που απέκτησε το ζευγάρι, δύο κορίτσια, τη Βιολέτα και τη Μαρία και πέντε γιους, τον Γιάννη, τον Παναγιώτη, τον Αντώνη, τον Πέτρο και τον Γιώργη , οι δύο τελευταίοι έφυγαν και πρόκοψαν στην Αμερική και δεν ξαναφάνηκαν ούτε στο μικρό Αλάδου , ούτε στην Άνδρο.
Στη κατοχή πολλοί ήταν Χωραΐτες που ανέβαιναν τόσο δρόμο για να βρουν λίγο λάδι, κριθάρι, μιγάδι ή ότι υπήρχε εύκαιρο,
μέχρι και Ιταλοί ήρθαν και στο τέλος του πολέμου ταλαίπωροι Γερμανοί βρήκαν κάτι να φάνε.
Μέσ΄τη κατοχή παντρεύτηκε ο ένας γιος, ο Παναγιώτης, που έγινε ναυτικός, τυχερή ήταν η Λαμυριανή, όμορφη αλλά ορφανή Ζελί Βογιαζίδου, με το πιάνο της και τη Γαλλίδα νταντά, που στη βάφτιση της φώναξε τρε ζολί και έμεινε στο μωρό το όνομα Ζελί.
Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά, τον Δημήτρη , την Ειρήνη και την Ευανθία που παντρεύτηκε τον υφασματέμπορα Γιώργο Κωβαίο στη Χώρα και που ακόμα θυμάται τη πέτρινη σκάλα του σπιτιού, τα ακριβά σερβίτσια στον μπουφέ και που έχει ακόμα μαζί με μία πιατέλα και μία πορσελάνινη μπομπονιέρα από το γάμο του παππού.
Ο Δημήτρης Καλογρίδης πέθανε τη δεκαετία του ΄50 και η γιαγιά άφησε το διώροφο στ΄Αλάδου και ξαναγύρισε στου Ζαγανιάρη κοντά στον γιο.
Από αφηγήσεις της Ευανθίας Κωβαίου …
Ο γάμος του ζεύγους Καλογρίδη Δ & Μωράκη Ειρήνης στις 1/11/1898 με κουμπάρο τον Πέτρο Μήλα και ιερέα το Βασάντη Μελέτιο καταγράφεται στην ενορία Κοίμησης Θεοτόκου Βουνίου στον κατάλογο της Καϊρείου. Ως τόπος κατοικίας καταγράφεται το Αλάδου.