Ζούμε μία κατάσταση που μάλλον είναι απόρροια της ζωής του ανθρώπου πάνω στην γη. Τρέχουμε να φυλαχτούμε, ζούμε σαν φυλακισμένοι, δεν αγκαλιαζόμαστε, δεν φιλιόμαστε, δεν αγγίζουμε ο ένας τον άλλο. Όλο αυτό είναι κόντρα στην ανθρώπινη φύση. Τα παιδιά καταγράφουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο όλο αυτό που συμβαίνει. Ίσως τους αφήσει κατάλοιπα… ίσως και όχι. Στο στρατό θυμάμαι, όταν η υπηρεσία μας πήγαινε άσχημα και βγαίναμε μετά από 20 μέρες μία απλή έξοδο, φορούσαμε ένα τζιν και ένα πουλόβερ και αναρωτιόμασταν τι όμορφα ρούχα που φορούσαμε. Πιο πριν τα θεωρούσαμε δεδομένα και συνηθισμένα. Την αξία κάποιου πράγματος, ανθρώπου, συνθήκης την καταλαβαίνεις όταν βιώνεις την έλλειψή του. Το ερώτημα είναι γιατί πρέπει να φτάσουμε μέχρι εκεί. Έτσι και με το παράδειγμα της φύσης. Η φύση μάς προσφέρει πλουσιοπάροχα τα καλά της κι εμείς τα απολαμβάνουμε. Τα απολαμβάνουμε; Μήπως τα θεωρούμε δεδομένα και την ξεζουμίζουμε; Τι είναι αυτό λοιπόν που μας κάνει σίγουρους, δήθεν παντογνώστες και απαξιωτικούς μπροστά στην φύση και την ιστορία του νησιού μας;
Πώς φροντίζουμε την Άνδρο; Την «θρέφουμε»; Μήπως αγνοούμε την Άνδρο; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να τιμάμε το νησί μας; Η νωχελικότητά μας; Οι πολλές υποχρεώσεις μας; Οι βραχυπρόθεσμες ορέξεις μας; Η αδιαφορία μας; Η άγνοιά μας; Τι; Τι είναι αυτό που έχει αλλάξει όλη την κοσμοθεωρία μας και λειτουργούμε τόσο μοναχικά χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε; Αναστοχαζόμαστε άραγε τις στάσεις και τις πράξεις μας, ακόμη και την απάθειά μας; Αγαπάμε άραγε τον συγχωριανό μας; Ή τον καλημερίζουμε και στο επόμενο καλντερίμι τον καταριόμαστε; Αγαπάμε τον εαυτό μας, το σπίτι μας, το χωριό μας, το νησί μας; Ή μήπως όχι;
Ζούμε σε έναν υπέροχο τόπο όπως είναι η Άνδρος. Έχουμε ένα νησί με μακραίωνη ιστορία. Τι είναι λοιπόν αυτό που μας κάνει να εθελοτυφλούμε μπροστά στην προστασία της φύσης και της ιστορίας της Άνδρου; Κρύβουμε ζοφερά προβλήματα κάτω από το χαλί και μοιράζουμε καλημέρες και καληνύχτες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης περιμένοντας την επιβεβαίωση των like. Κλέβουμε και όμορφα τοπία από την Άνδρο και μας λένε «μπράβο μα τι ωραία φωτογραφία!». Μήπως φερόμαστε διπρόσωπα;
Κι αναλογίζομαι τους πολιτιστικούς συλλόγους της Άνδρου, ένα ζωτικής σημασίας κύτταρο της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του νησιού, την ελπίδα μιας κοινωνίας. Που εδώ το “χρέος” τους είναι να αναλογιστούν τι θα συμβεί στο νησί, να δουν τη μεγάλη εικόνα, τα βουνά που περιβάλλουν τα χωριά τους που κινδυνεύουν ανεπανόρθωτα και να πάρουν θέση. Θλίβομαι όταν μαθαίνω από πρόεδρο συλλόγου ότι θα τον κράξουν αν φέρει το ζήτημα των ανεμογεννητριών προς συζήτηση και ψήφιση. Γιατί απλά δεν θέλουν να ανακατευτούν τα μέλη του.
Και εκεί που μένω έκπληκτος, είναι όπου τα νέα του νησιού μας έχουν φτάσει πολύ μακριά. Και μας στέλνουν επιστολές από την Αμερική. Όπως τον ιστορικό σύλλογο Andros Society of USA. Όπου λίγο έως πολύ τον προηγούμενο Νοέμβριο μας ρώταγαν: «Τι γίνεται ρε παιδιά στην όμορφη Άνδρο; Καταστρέφετε το νησί των προγόνων μας;».
Υπάρχει τελικά η ανάγκη για μία καθαρή ματιά και συνειδητοποίηση; μήπως είναι ευθύνη όλων μας να ενημερωθούμε και να διαμορφώσουμε άποψη; Ο κάθε σύλλογος, το κάθε μέλος συλλόγου, ο κάθε πολίτης του νησιού να πάρει θέση τώρα.
Μα πραγματικά, μόνο οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και όποιος άλλος ‘’ξένος’’ , αγαπούν πια αυτόν τον τόπο; Μήπως κι αυτοί, σκέφτονται να πουλήσουν τα σπίτια τους, βλέποντας την λαίλαπα των ανεμογεννητριών να έρχεται;
Ανεμογεννήτριες… ανεμοστρόβιλος. Θα το βρούμε μπροστά μας; Προς τα εκεί πάει. Η Άνδρος πέφτει αμαχητί; Ίσως!
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Δήμαρχος κατέθεσε στις αρχές σχετικά με τον κόσμο που κατέβηκε στο λιμάνι το καλοκαίρι του 2020. Έτσι δηλώνει την στήριξή του σε αυτό το φλέγον ζήτημα. Αυτός ο κόσμος απλά δήλωσε ειρηνικά την αντίθεσή του μπροστά σε όλο αυτό που πάει να συμβεί. Την αλόγιστη, άναρχη και χωρίς σχεδιασμό τοποθέτηση τεράστιων ανεμογεννητριών.
Ο Έπαρχος, ως νέος Αντιπεριφερειάρχης Ενέργειας Βιομηχανίας και Φυσικών Πόρων για τις Κυκλάδες, δεν έχει πάρει επίσημα, ούτε μισή θέση για το θέμα.
Ευχαρίστως, πήρε όμως ολόκληρη την «θέση» που του προσέφεραν.
Μέσα σε όλα, έχουμε να κάνουμε και με τον Ανδρείο δημοσιογράφο που λοιδορεί τους Ανδριώτες που πάνε κόντρα στην διχαστική του πένα.
Και ο κόσμος της Άνδρου. Εμείς, που δεν αντιδρούμε σε όλα αυτά που γίνονται μπροστά στα μάτια μας. Αφού δεν αντιδρούμε, μάς γράφουν και όλοι οι λεγόμενοι επενδυτές στα παλαιά τους υποδήματα και η δουλειά συνεχίζεται. Και οι επενδύσεις έρχονται. Καταφτάνουν νύχτα οι ‘’παντόφλες’’ με τα σίδερα. Χθες ήταν τρεις ανεμογεννήτριες στην Μαραθιά, δίπλα στο εκκλησάκι του Άγιου Ονούφριου στην Βόρεια Άνδρο.
Τώρα είναι πέντε στην Νότια Άνδρο στο Φραγκάκι σε περιοχή NATURA. Κι επειδή δεν ανοίγει κανένα ρουθούνι και στόμα…Φροντίζουν για αυτό οι Αρχές που καλούν τον κόσμο «δι’ υπόθεσιν του» και ενίοτε με τα «προβλεπόμενα» πρόστιμα. Δεν πάμε να βάλουμε και 7-8 ανεμογεννήτριες πάνω από τα Άχλα;
Ε μα, να μην βάλουμε και 3-4 ντουζίνες στην Βόρεια Άνδρο πάλι, πηγαίνοντας για Ζόρκο; Σιγά το πράγμα.
Ε τότε βρε παιδιά, αφού δεν μιλάει ο κόσμος, ας βάλουμε και πάνω από το Μπατσί και το Γαύριο και στο Κόρθι μερικές ακόμα. Σύνολο; Πάνω από διακόσιες; Τριακόσιες; Και τι έγινε; Αφού ο κόσμος δεν μιλάει είμαστε καλά.
Εκεί που η περήφανη Άνδρος θέλει γύρω στις πέντε ανεμογεννήτριες για τις ενεργειακές της ανάγκες, πες 20 για να συμβάλλει στο μακρόπνοο εθνικό σχεδιασμό… ΟΧΙ κυρίες και κύριοι, ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ. Θα μπουν κι άλλες, πολλές. Μέχρι εξαντλήσεως της φέρουσας ικανότητας του νησιού. Τόση είναι η όρεξη των επιδοτούμενων ανεμογεννητριών. Αφού τον κόσμο της Άνδρου δεν τον ενδιαφέρει για το τι πάει να συμβεί, δεν μιλάει και δεν ασχολείται, βαράνε την Άνδρο αλύπητα.
Καλή Χρονιά με υγεία. Πάνω απ’όλα υγεία στην περήφανη Άνδρο!
Υ.Γ.: Ο Φιλοπρόοδος Όμιλος «το Γαύριο» δημοσίευσε ένα κείμενο-έκκληση προς όλους τους συλλόγους της Άνδρου. Το κείμενο είναι ένα σχέδιο προς έγκριση πριν την υπογραφή του από τους συλλόγους και αφορά τα αιολικά. Το Andros Portal και ο Περίγυρος Κινηματογραφικής Λέσχης το έχουν αναρτήσει, σας αναρτώ αυτό της «Ανδριακής Εφημερίδας»
Η διοίκηση στράφηκε απέναντι στους πολίτες που παλεύουν τόσα χρόνια αυτό το θέμα. Δεν πάτησε το πόδι της στις επιτροπές και φυλάγεται πίσω από την κίτρινη πένα του τάχα διαμορφωτή της κοινής γνώμης που της φτιάχνει ασπίδα προστασίας.
Μια πολύ ολισθηρή διαδικασία σε μια εποχή που δεν έχουμε ούτε καφενείο να κουβεντιάσουμε τα θέματα που μας αφορούν. Κι αν πάει κανείς να γράψει κάτι στο διαδίκτυο, να γίνει λίγο κους κους πρέπει να φάει μαύρο.
Ραγδαίες οι εξελίξεις τους τελευταίους μήνες κι επίσημη ενημέρωση από την διοίκηση για το που το πάει δεν υπάρχει! Η ενημέρωση λείπει ενώ την ίδια ώρα βλέπουμε την Τήνο και άλλους τόπους να παλεύουν με νύχια και με δόντια!
Στο μεταξύ οι υπηρεσίες αδρανούν και αυτοί που θα έπρεπε να επιβάλουν τα νόμιμα χάσανε το δρόμο και τάχα συνάντησαν κόσμο στις ερημιές κι έκοψαν 300άρια. Μα και δίπλα που έφτασαν δεν επανέλαβαν μια επίσκεψη στο μέρος!
Λένε πως είναι ΟΚ σε βορρά και νότο και λένε ΟΧΙ στο κέντρο! Τι τους εξουσιοδοτεί να το λένε αυτό να κάνουν ραντεβού και να συνάπτουν συμφωνίες; Επίσης πως θα δώσουν τη μάχη εκείνη τώρα που έφεραν όσους αγωνίζονται απέναντι τους; Πως σήμερα με τις πράξεις τους διαπραγματεύονται το όριο ανοχής, το μέτρο, το που θα μπουν.
Πράσινο φως μόνο δείχνουν! Κι αν ήταν η αρχή στη Μαραθιά τώρα το Φραγκάκι που έχει γίνει ήδη λατομείο θα φτάσει να γίνει εργοστάσιο άλεσης 3Α και εργοστάσιο παρασκευής σκυροδέματος! Και αν νομίζει κανείς πως είναι μακριά και δεν τον αφορά τότε γελιέται! Είναι λίγο πριν αυτό όλο το προηγούμενο που δημιουργείται τώρα φτάσει στο απέναντι βουνό από την αυλή του! Ή οι συνέπειες τον βρουν με την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος του νησιού!
Μάλλον τίποτα δεν καταλάβαμε τα προηγούμενα χρόνια με τους περιπατητές που άνοιξαν τη τουριστική σεζόν μας. Αυτοί ήρθαν βρήκαν παρθένο τόπο και το είπαν και στους φίλους τους να μας επισκεφτούν. Μάλλον αρπαχτή το αντιμετωπίσαμε και στη θέση τους κοιμίζουμε και ταΐζουμε τα συνεργεία των ανεμογεννητριών.
Αρπαχτή λοιπόν! Δίχως αύριο! Και μπουλντόζες παντού να ευχαριστιόμαστε! LIKE παρακαλώ!
Κάτι μου λέει πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι πολύ απογοητευμένος μαζί μας. Ίσως να γράψει πως “οι κληρονόμοι ετούτου του τόπου έσβησαν τα ίχνη των προγόνων τους καθώς δε βάδισαν στα χνάρια τους. Κρανίου τόπο άφησαν. Στο κάλεσμα τους φοβήθηκαν να μην εκτεθούν, να μη κακοχαρακτηριστούν”.
Κάτι μου λέει πως ο ιστορικός του μέλλοντος θα είναι πολύ απογοητευμένος γενικά με την διοικούσα αρχή της Άνδρου και ειδικά με τους: κ.κ. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΟΤΣΑΡΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ και ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ ΕΠΑΡΧΟΣ.
Μόνο που φροντίζετε κάποιοι Αγγελική Σ. να αποσιωπάτε κατ’ εξακολούθηση πως η τωρινή διοικούσα αρχή δεν έχει προχωρήσει επί των ημερών της και μέχρι στιγμής σε καμία καινούρια αδειοδότηση, αλλά καλείται στην πραγματικότητα να εφαρμόσει την ήδη υπάρχουσα αδειοδότηση προηγούμενης διοικούσας αρχής. Άραγε αυτή η προηγούμενη διοικούσα αρχή έχει a priori εξασφαλισμένο τον εξευμενισμό αυτού του περιβόητου ιστορικού του μέλλοντος;