” Ένας πολύ θλιβερός κύκλος για την οικογένειά μας και με τραγικές συγκυρίες έκλεισε χθες στο κοιμητήριο του χωριού μας. Ύστερα από την αναπάντεχη απώλεια της μητέρας μου, ακολούθησε αμέσως και η απώλεια του πατέρα μου, με πολύ οδυνηρό τρόπο για την οικογένειά μας.
Αυτή την δυσάρεστη στιγμή και στο αναπάντεχο δράμα που ζήσαμε με την αγωνία και την στενοχώρια που βιώσαμε, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους εκείνους τους ανθρώπους που μας βοήθησαν και μας στήριξαν σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
– ιδιαίτερα τους δύο ιδιώτες γιατρούς του νησιού μας και εκείνους του κέντρου υγείας που ήταν συνεχώς σε επικοινωνία μαζί μας, δίνοντας οδηγίες για την εξέλιξη της υγείας μας,
-το φαρμακείο που συνεργάστηκα
-τα κορίτσια από το Βοήθεια στο Σπίτι,
-τους υπαλλήλους του κλιμακίου του ΕΟΔΥ της Άνδρου που παρά τις δυσκολίες να κάνουμε αρχικά το τεστ, τελικά μας το έκαναν, ύστερα από επιμονή ενός γιατρού. Φαντάζομαι καταλαβαίνετε τι θα είχε συμβεί εάν δεν το είχαμε κάνει…!!!!!
-τους φίλους και συγγενείς που μας συμπαραστάθηκαν και μας στήριξαν με τη βοήθεια τους.
-Το σούπερ μάρκετ το οποίο έφερνε μέχρι την είσοδο του σπιτιού τρόφιμα ώστε να τα παραλάβω στη συνέχεια εγώ αφού είχαν αποχωρήσει.
-Τους γιατρούς από το νοσοκομείο “Αττικόν” οι οποίοι έκαναν ότι μπορούσαν για να βοηθήσουν τον πατέρα μου να τα καταφέρει και φρόντιζαν να έχω πλήρη ενημέρωση συνέχεια για τη κατάσταση του. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να έχεις τον άνθρωπο σου σε τέτοια κατάσταση και να μην μπορείς να τον δεις και συγχρόνως να νοιώθεις ότι είναι μόνος του.
-Το γραφείο του Κου Μανδελένη Βασίλη που έκανε ότι μπορούσε σε συνεργασία με τον Ιατροδικαστή Κο Καλογρηά Νικόλαο επικοινωνώντας με το Υπουργείο Υγείας, τον ΕΟΔΥ και με τα Λιμεναρχεία Ραφήνας και Άνδρου, για να πραγματοποιηθεί η απαραίτητη ταρίχευση, ώστε να έρθει από την Αθήνα τηρώντας ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΑ βάσει νομοθεσίας για την ασφαλή μεταφορά του.
Σαν οικογένεια δυστυχώς, βιώσαμε και την αδικία.
Νοιώθω μια βαθιά πικρία για γεγονότα που έγιναν αυτό το διάστημα.
Από τη πρώτη στιγμή που πήραμε το θετικό αποτέλεσμα το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να το ανακοινώσουμε σε όλους όσους είχαμε έρθει σε επαφή, για να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα. Δεν το κρύψαμε Δεν είναι ντροπή να μολυνθείς ή να νοσείς. Ντροπή είναι να το κρύψεις ή να μη το ψάξεις, βάζοντας σε κίνδυνο τους συμπολίτες σου.
Αισθανθήκαμε σαν οικογένεια πολύ άσχημα, εξαιτίας της απαράδεκτης συμπεριφοράς από τοπικό σάιτ, που χρησιμοποίησε το πόνο μας για να παίξει με δημοσιεύματα και στη συνέχεια με σχόλια του τύπου, “γινόταν το αδιαχώρητο στη κηδεία” ή ότι “κόλλησαν κάποιοι”, με αποτέλεσμα ο τότε άρρωστος πατέρας μου να δέχεται τηλέφωνα, ταράζοντας την ψυχολογία του και την ήδη επιβαρυμένη υγεία του, σαν να έφταιγε εκείνος, που συνόδεψε απελπισμένος, την σύζυγό του και μητέρα μου με βαρύ εγκεφαλικό σε νοσοκομείο της Αθήνας και μολύνθηκε με κορονοϊό.
Στο νοσοκομείο της Αθήνας που πήγαμε του είχαν κάνει τεστ και το αποτέλεσμα το πήρε την ημέρα της κηδείας και ήταν ΑΡΝΗΤΙΚΟ.
Επίσης στην εξόδιο ακολουθία της μητέρας μου τηρήθηκαν αυστηρά όλα τα μέτρα, η Εκκλησία εσωτερικά ήταν ουσιαστικά άδεια και μόνο με τον απαιτούμενο αριθμό ατόμων, τηρώντας όπως είπα, όλα τα μέτρα προστασίας. Δεν γινόταν το αδιαχώρητο που υποστήριζε ανεύθυνα το σάιτ και εξέθεσε ανεπανόρθωτα όλη την οικογένειά μου. Κάτι ακόμα που μας ενόχλησε πολύ ήταν, ότι αντί να ενημερωθώ πρώτα εγώ η ίδια για τα δεύτερα αποτελέσματα των εξετάσεων μας ενημερώθηκε πρώτο το σάιτ που προανέφερα.
Είναι κρίμα κάποιοι να χρησιμοποιούν τον ξένο πόνο για δικούς τους ποταπούς λόγους. Θέλω να πω σε όλους κανένας να μη ζήσει παρόμοιες καταστάσεις και να τονίσω ότι δεν είναι ντροπή να μολυνθείς, ντροπή είναι να το κρύψεις.”
Στέλλα Κουλούρη
Λυπάμαι πολύ για την διπλή απώλεια και τον πόνο σας. Δεν υπάρχουν λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις…
Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι η προκλητική συμπεριφορά του συγκεκριμένου σαιτ που αναφέρετε, που όλοι γνωρίζουμε ποιο είναι, και το γεγονός ότι σαν κοινωνία δεχόμαστε και επιτρέπουμε την ύπαρξή του, διαβάζοντάς το, μετά τα τόσα παραπτώματα στα οποία έχει υποπέσει.
Ο “κύριος” αυτός πρέπει να μάθει ότι δεν υπάρχει πιο αισχρό από το να παίζεις με τον ανθρώπινο πόνο. Όχι όλα στο βωμό την αναγνωσιμότητας! Έλεος! Υπάρχει και αξιοπρέπεια!
Επίσης, ας μάθει ότι έχει επάξια κερδίσει την περιφρόνηση των περισσοτέρων Ανδριωτών.
Και πάλι τα συλλυπητήριά μου.
Αγγελική
Αγαπητή Στέλλα, η κοινωνία της Άνδρου παρακολούθησε με κομμένη ανάσα την πορεία της υγείας της οικογένειάς σας και συγκινήθηκε βαθιά από την ξαφνική και σε διάστημα λίγων ημερων απώλεια και των δύο γονιών σου, ανθρώπων ιδιαίτερα αγαπητών. Η διαχείριση μίας τόσο δύσκολης κι αιφνιδιαστικής ασθένειας έγινε εξαιρετικά υπεύθυνα, όπως πρέπει σε ανθρώπους που σέβονται τον εαυτό τους και την κοινωνία στην οποία ζουν. Η δημοσιοποίηση της είδησης επίσης έγινε διακριτικά κι ευγενικά από την πλειοψηφία των τοπικων ηλεκτρονικών μέσων με μια και μόνο σκοτεινή εξαίρεση που απλά επιβεβαίωσε την φήμη του. Όλη αυτή η κατάσταση ας αποτελέσει μάθημα για όλους μας: για την σοβαρότητα της ασθενείας, για τον σωματικό και ψυχικό πόνο που συντρίβει τον ασθενη και την οικογένειά του, την αγωνία και την συμπαράσταση ολόκληρης της κοινωνίας, ακόμα και της ανάδειξης της απανθρωπιάς και της μικροψυχιας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Άνδρου που αγκαλιασε τους αγαπημένους γονείς σου, Στέλλα κι η ευχή τους να σε προστατεύει από κάθε κακό.
Κυρία Κουλούρη δεν σας γνωρίζω και θα ήθελα να σας εκφράσω την συμπαράσταση μου και τα θερμά μου συλλυπητήρια.
Πάνω από όλα θα ήθελα να σας συγχαρώ που μέσα στο πέλαγος προβλημάτων και βλέποντας τη ζωή να αλλάζει τόσο δραματικά που τίποτα δεν είναι ίδιο και κανείς δεν είναι στη θέση του, βρήκατε το θάρρος και το κουράγιο να εκφραστείτε για το βίωμα σας. Και το κάνατε με ευγένεια, καλοσύνη και τρόπο διδακτικό. Είμαι σίγουρος πως οι δικοί σας άνθρωποι θα είναι περήφανοι!
Μακάρι να αποτελέσετε παράδειγμα μαζί με λίγους ακόμα ανθρώπους που δε φοβούνται να εκτεθούν, μη κακο-χαρακτηριστούν!
Κυρία Κουλούρη να είστε γερή και άξια και να κρατήσετε ζωντανή τη μνήμη των αδικοχαμένων ανθρώπων σας.
Ως προς το ατυχές στην επικοινωνία του περιστατικού, δυστυχώς δεν είναι πρώτη φορά που επιχειρείται εγκατάσταση ¨νέων ηθών και εθίμων¨ στον τόπο μας. Και αυτό να το σκεφτούμε όλοι πριν τα επόμενα ¨κλικ¨ μας.
Επίσης ας αναλογιστούμε και τις σκοπιμότητες εκείνων που έως και ανέθεσαν ¨ιδιαίτερα γραφεία¨ σε τέτοια στοιχεία.