Σάββατο 24 & Τρίτη 27/10, το γουέστερν από την Αυστραλία “Γλυκιά Πατρίδα”

Αυστραλέζικη ταινία γουέστερν 2017 | Έγχρ. | Διάρκεια: 113′

σκηνοθεσία Γουόργουικ Θόρντον

με τους: Μπράιαν Μπράουν, Σαμ Νιλ, Χάμιλτον Μόρις, Γιούεν Λέσλι.

Μία ταινία που αποκαλύπτει τον αμοραλισμό της (αποικιοκρατικής) εξουσίας και τη σύγκρουση δύο πολιτισμών

μέσα από ένα αντιηρωικό, τελετουργικών ρυθμών νεο-γουέστερν, το οποίο βραβεύτηκε στα φεστιβάλ Βενετίας και Τορόντο.
Δεύτερη ταινία μυθοπλασίας του Γουόργουικ Θόρντον μετά το βραβευμένο με Χρυσή Κάμερα στις Κάνες «Samson and Delilah» του 2009,

η «Γλυκιά Πατρίδα» εμπνέεται και αυτή, σχεδόν όπως όλο το έργο (μικρού μήκους, ντοκιμαντέρ, συμμετοχές σε σπονδυλωτά φιλμ) του 48χρονου Αυστραλού, από μια αληθινή ιστορία της πατρίδας του.

Εκείνη του Αβορίγινα Γουιλαμπέρτα Τζακ, που τη δεκαετία του 1920 συνελήφθη και δικάστηκε για το φόνο ενός λευκού στην Κεντρική Αυστραλία.

Οι σεναριογράφοι Στίβεν ΜακΓκρέγκορ και Ντέιβιντ Τράντερ, λοιπόν, μας μεταφέρουν στην αυστραλιανή έρημο των αρχών του προηγούμενου αιώνα, όπου η κυριαρχία­ του βρετανικού στέμματος έχει εγκαθιδρυθεί καταπατώντας τη γη των αυτοχθόνων.

Οι περισσότεροι δουλεύουν σαν σκλάβοι για τους αγγλόφωνους λευκούς κτηματίες, ενώ ο ιεροκήρυκας Φρεντ Σμιθ προσπαθεί να συμπεριφερθεί όσο πιο ανθρώπινα γίνεται στον Αβορίγινα Σαμ και στη γυναίκα του, τους οποίους έχει στη δούλεψή του. Όταν ο βετεράνος πολέμου Χάρι Μαρτς εγκαθίσταται κοντά τους, ο Σμιθ τους στέλνει για λίγο στο αγρόκτημά του για να τον βοηθήσουν, εκείνος όμως τους συμπεριφέρεται αυταρχικά και βίαια, βιάζοντας μάλιστα τη γυναίκα του Σαμ

Ο ρεαλιστικός τρόπος με τον οποίο ο Θόρντον αναβιώνει μια καινούργια Άγρια Δύση και μια καθημερινότητα ταξικής και φυλετικής ανισότητας στην άλλη άκρη του παγκόσμιου χάρτη διαθέτει καίρια, ωμή λιτότητα (χαρακτηριστική η απουσία συνοδευτικής μουσικής). Η κινηματογραφική λογική του όμως προχωρά βαθύτερα. Όταν η συμπεριφορά του Μαρτς φτάνει στα –αδικαιολόγητα– άκρα, καθώς πιστεύει πως ο Σαμ κρύβει τον νεαρό Αβορίγινα Φίλομακ, τον οποίο θέλει να τιμωρήσει παραδειγματικά, ο μεσήλικος ιθαγενής δεν έχει πολλές επιλογές. Αμυνόμενος, θα πυροβολήσει τον Μαρτς και κατόπιν θα τραπεί σε φυγή με τη γυναίκα του, έχοντας στο κατόπι του ένα έφιππο απόσπασμα.
Η καταδίωξη δεν εξελίσσεται κατά τα αναμενόμενα, αλλά η «Γλυκιά Πατρίδα» δεν ποντάρει σε ανατροπές της πλοκής για να καλοπιάσει τον θεατή, τον οποίο έχει επανειλημμένα «προειδοποιήσει» για τις εξελίξεις με πρωθύστερα inserts. Εμβόλιμες στην αργή, τελετουργική αφήγηση, οι σύντομες αυτές σκηνές γεννούν ένταση, σασπένς και ταυτόχρονα την απαιτούμενη αποστασιοποίηση που κρατάς από τη μυθοπλαστική αναπαράσταση ενός αληθινού γεγονότος.

Προσθέτοντας ένα φωτογενώς αφιλόξενο τοπίο, μήτρα ακατέργαστων ηθικών κωδίκων, και αυθεντικούς χαρακτήρες οι οποίοι εκφράζονται με τη γλώσσα του σώματος, ο Γουόργουικ Θόρντον συνθέτει ένα κινηματογραφικά γενναίο νεο-γουέστερν, το οποίο αντλεί από την κληρονομιά του είδους για να μιλήσει για τη βαθιά συστημική αποικιοκρατική λογική που πάνω της χτίστηκε η «κατάκτηση της Δύσης». Αλλά και για να σχολιάσει ταυτόχρονα με πικρό, βαθιά πολιτικό τρόπο την άνιση σύγκρουση δύο διαφορετικών πολιτισμών (αριστουργηματική η σεναριακή ιδέα του κλεμμένου ρολογιού), αποσπώντας βραβεία στα φεστιβάλ Βενετίας και Τορόντο.