Ευλογημένος τόπος οι Εβρουσιές, όλη η περιοχή της ρεματιάς από τ’ Αποίκια και προς τα πάνω, σίγουρα θα είναι από τα πολλά νερά, που τρέχουν από το Ζένιο. Γεμάτη αιμασιές και στέρνες, δέντρα και κονάκια, τα πιο πολλά Στραπουριανών που πριν χρόνια έρχονταν καθημερινά και καλλιεργούσαν τα κτήματα, γεμάτη κόσμο και φωνές όλη η περιοχή, αλλά σιγά σιγά οι πιο πολλοί τα εγκατέλειψαν, γέμισαν τα κτήματα φτέρη, μόνο δυο τρεις έρχονται ακόμα, και ο δρόμος που ασφαλτοστρώθηκε δεν έφερε κανέναν.
Τη μόνη μέρα τώρα πια, που γεμίζει κόσμο η περιοχή είναι ανήμερα στη γιορτή του Άη Γιάννη του Θεολόγου. Αφήνουν τα αυτοκίνητα στην αρχή του δρόμου, κοντά στις κεραίες, παίρνουν το μονοπάτι, κατεβαίνουν στη ρεματιά και μετά ανεβαίνουν στο παλιό εκκλησάκι, δίπλα στο κονάκι της Ειρήνης Καρασταμάτη, πάντα μετά τη λειτουργία έχει φαγοπότι που φέρνει ο κόσμος μαζί του, κάποιοι είπαν ότι ο κόσμος ήταν παλιά πολύς και μαζευότανε πίσω από το κονάκι και παίζανε δυό παρέες όργανα σε απόσταση, το κέρασμα στο τέλος βεβαίως τότε ήταν η μουσταλευριά. Τώρα μουσταλευριά από τα αμπέλια της περιοχής δεν βγήκε, βγήκαν όμως χίλια δυό κεράσματα, ο Δημήτρης ο Μανδαράκας έφερε το σιντιπλέιερ με τις μεγάλες μπαταρίες για αρχή και για μετά βγήκε τσαμπούνα , τουμπί και βιολί. Τα υπόλοιπα στο βίντεο που θα γίνει τον χειμώνα….
Και του χρόνου!
ή Ευρυσαίς ( Δ. Πασχάλης)
