Συλλυπητήρια Μηνύματα και Ψηφίσματα για τον πατέρα Ιωάννη Στάμο

ΟΜΙΛΙΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΙΕΡΟΨΑΛΤΩΝ ΑΝΔΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΗ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΜΟ.

Εκ μέρους των Ιεροψαλτών Άνδρου, εκφράζουμε τη βαθειά συγκίνηση μας και τα δάκρυα μας για την κοίμηση του αγαπητού , προσφιλούς και αγαπημένου μας παπά Γιάννη Στάμου.
Ο αείμνηστος παπά Γιάννης ήταν πάντα στο ψαλτήρι και μας βοηθούσε όταν υπήρχε ανάγκη ψάλτου.
Υπήρξε για μας στοργικός πατέρας και μας συμβούλευε πάντα στον απλό τρόπο της ψαλτικής, όπως αυτός ευαρεστεί τον Θεόν.
Για πάνω από μισό αιώνα ως Ιερέας του Υψίστου Θεού ήταν πάντα δίπλα στον άνθρωπο στις χαρές και στις λύπες του.
Σε όλες του τα κηρύγματα και τα χαρμόσυνα στις χαρμόσυνες ημέρες και τα λυπηρά στις Νεκρώσιμες ακολουθίες προέβαλε πάντα την εν Χριστώ αγάπη του Θεού , την εν Χριστώ συγχώρηση, και την εν Χριστώ ειρήνη.
Μια από τις αγαπημένες του φράσεις ήταν : « Ας απορρίψουμε την κακία γιατί είμαστε άνθρωποι του μισού λεπτού της ώρας», υπονοώντας ότι το προηγούμενο λεπτό της ώρας είναι παρελθόν και το επόμενο λεπτό είναι μέλλον και δεν γνωρίζουμε αν ζούμε στο επόμενο λεπτό.
Μια άλλη αγαπημένη του ομιλία ήταν ότι , εάν είσαι ένδοξος να θυμάσαι ότι ο Θεός «καθείλε δυνάστας από θρόνων και ύψωσε ταπεινούς», εάν είσαι ωραίος ,να θυμάσαι ότι ο άνθρωπος είναι «γυμνά οστέα , σκωλήκων βρώμα και δυσσωδία», εάν είσαι πανέξυπνος, μπορεί να έρθει το αλτσχάϊμερ και μπορεί να φθάσεις να μη γνωρίζεις ούτε το όνομα σου.

Ο αείμνηστος παπά Γιάννης ήταν ανιδιοτελής, αφιλοκερδής, φτωχός που βοηθούσε τους φτωχούς, και ακτήμων. Ευχόμαστε να είναι αιωνία η μνήμη του στη μνήμη του Θεού.
Ενας από τους αγαπημένους ύμνους που τον έψαλε συνεχώς ήταν : « Που πορευθώ από του πνεύματος σου»
“Ποῦ πορευθῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός σου καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου ποῦ φύγω; ἐὰν ἀναβῶ εἰς τὸν οὐρανόν, σὺ ἐκεῖ εἶ, ἐὰν καταβῶ εἰς τὸν ᾅδην, πάρει· ἐὰν ἀναλάβω τὰς πτέρυγάς μου κατ᾿ ὄρθρον καὶ κατασκηνώσω εἰς τὰ ἔσχατα τῆς θαλάσσης, καὶ γὰρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου καθοδηγήσει με,..”

Τώρα λοιπόν πορεύτηκε την οδό των δικαίων και βρίσκεται στην παρουσία του Κυρίου για να πρεσβεύει για εμάς που παραμένουμε ακόμη στη γη.
Είθε ο βίος και η πολιτεία του και το παράδειγμα του να μας κάμει να γίνουμε μιμητές του.

Αμήν

 

 

ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΥΡΟΥ

 

Μετά βαθυτάτης κατ’ ἄνθρωπον θλίψεως ἀναγγέλλομεν  εἰς τόν ἱερόν Κλῆρον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως  καί τό πλήρωμα τῆς κατ’ Ἄνδρον παροικούσης  Ἐκκλησίας τήν πρός   Κύριον ἐκδημίαν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰωάννη Στάμου, μιᾶς ἐμβληματικῆς μορφῆς τοῦ ἱεροῦ Κλήρου τῆς Ἄνδρου.

Ὁ ἀοίδιμος ἐγεννήθη εἰς Ἄνδρον τήν 18^ην Μαΐου 1932.

Μοναχός ἐκάρη τήν 24^ην Μαρτίου 1966 εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Παναχράντου Ἄνδρου.

Ἐκ τῶν πρώτων χειροτονιῶν τοῦ Μακαριστοῦ Προκατόχου μας Δωροθέου Α’, ἐχειροτονἠθη ὑπ’ αὐτοῦ καί πάντοτε εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Παναγίας Θεοσκεπάστου Ἄνδρου Διάκονος την 26^ην Μαρτίου 1966, Πρεσβύτερος  τήν 31^η Ἰουλίου 1966 και ἔλαβεν τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου  τήν 5^ην Ἀπριλίου 1968.

 Διηκόνησεν εὐόρκως καί εὐδοκίμως τήν καθ’ ἡμᾶς Ἱεράν Μητρόπολιν, ὡς Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος  Ἄνδρου, καί τούς Ἱερούς Ναούς Κοιμήσεως Θεοτόκου Βουρκωτῆς, ἀπό 1^ης Αὐγούστου 1966 ἕως 28 Φεβρουαρίου 1967, Κοιμήσεως Θεοτόκου Μεσαθουρίου, ἀπό 1^ης Μαρτίου 1967 ἕως 30ῆς Ἀπριλίου, καί εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Νικολάου Μεσσαριᾶς, ἀπό 1^ης Μαῒου 1968 ἕως τῆς 30ῆς Ίουνίου 2002, ὅτε καί ἐσυνταξιοδοτήθη, χωρἰς νά παύσῃ νά προσφέρῃ τάς Λειτουργικάς ὑπηρεσίας του εἰς αὐτόν καί ἄλλους Ναούς τῆς Ἄνδρου.

         Εἰς ἁπάσας τάς Ἐνορίας, εἰς τάς ὁποίας ὑπηρέτησεν ἐμερίμνησεν διά τήν ἀνακαίνισιν τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ὡργάνωσεν ἑβδομαδιαῖα Ἑσπερινά κηρύγματα καί Κατηχητικά Σχολεῖα, ἐπρονόησεν διά τούς ἐνδεεῖς καί πάσχοντας Ἐνορίτας του  καἰ εἶχεν ἐνεργόν συμμετοχήν εἰς τά πολιτιστικά καί κοινωνικά δρώμενα τῆς Ἄνδρου.

          Χαίρων μετά χαιρόντων καί κλαίων μετά κλαιόντων, ό μεταστάς διεκρίνετο διά τήν ἁπλότητα τοῦ χαρακτῆρος του, τό ἐπικοινωνιακόν του χάρισμα, τήν ἀφοσίωσίν του πρός τούς Ἐπισκόπους του, τόν μακαριστόν Προκάτοχόν μας καί τήν ταπεινότητά μας, καθώς καί διά τήν  ἀνιδιοτέλειάν του τήν ἀφιλοχρηματίαν του και τήν ἐξ ἐπιλογῆς καί πεποιθήσεως πτωχείαν του.

         Τά τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του, ἔχων καί τήν μέριμναν τῶν οἰκογενῶν του ἐφιλοξενήθη μετά στοργῆς εἰς τό Ἐμπειρίκειον Γηροκομεῖον Ἄνδρου, ὑπό τήν φροντίδα καί περίθαλψιν τοῦ Ἀξιοτίμου Προέδρου του καί τῶν ἐργαζομένων σ’ αυτό, ἰδαιτέρως δέ τῆς κας Διονυσίας Γιαννακοπούλου.

Ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία του θά τελεσθῇ σήμερον, την 12^ην μεσημβρινήν, εἰς  τόν Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Χώρας.                                             

 Ο ΣΥΡΟΥ & ΑΝΔΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄        Ἑρμούπολις, 1 Σεπτεμβρίου 2020

Ένωσις Ανδρίων

Μια εμβληματική φυσιογνωμία έπαψε να βρίσκεται ανάμεσά μας. Ο παπά Γιάννης ο Στάμος, γέννημα και ανάθρεμμα της μικρής μας πόλης, δίπλα μας σε όλη την πορεία της ζωής του από την εφηβεία του μέχρι τα βαθειά γεράματα…

Δικαιωμένος από την αγάπη όσων τον ήξεραν και ήταν κοντά του αλλά και αυτών που απλά τον γνώρισαν. Δικαιωμένος για τη στάση της ζωής του, για την ανθρωπιά του, το γερό μυαλό του και τη βαθειά και ενεργή πίστη του στον Θεό και τον άνθρωπο. Πάντα πρόθυμος να συμπαρασταθεί όπου ένοιωθε ότι είχαν ανάγκη..
.
Καλό ταξίδι παπά Γιάννη εκεί που πας κι εμείς κρατάμε την ευχή σου!

 

 

Εκφράζω την βαθύτατη θλίψη μου και τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια, για την εκδημία του μακαριστού και αγαπητού πατήρ Ιωάννη Στάμου. Η Άνδρος στερείται έναν επιφανή ιερέα και μαζί του κλείνει ένα σημαντικό κομμάτι της νεότερης ιστορίας του νησιού.
Έζησε με απλότητα και δίδαξε ταπεινότητα στην καρδιά. Επιτέλεσε σπουδαίο ιερατικό και φιλανθρωπικό έργο και υπήρξε ιδιαίτερα γνωστός σε όλους μας για το εκκλησιαστικό του ήθος, την ευλάβεια και την στήριξή του προς τους πιστούς και αναξιοπαθούντες. Το μεγαλείο της πνευματικής του ιεροσύνης θα συνεχίσει να μας φωτίζει από τους ουρανούς.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΣΚΑΡΗΣ
ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΕΠΑΡΧΟΣ ΑΝΔΡΟΥ

 

Ψήφισμα Λέσχης Ανδρίων για τον πατέρα Ιωάννη Στάμο