Άρθρων (νούμερο ένα και δύο) προηγηθέντων συνέχεια τρίτη και να τελειώνουμε!
Αφού λοιπόν έχει παραθέσει τις ανακρίβειες, τις οποίες επακριβώς παραθέσαμε στο δεύτερο σχετικό μας άρθρο ο σχολιαστής και υπεύθυνος του site, στη συνέχεια της ανάρτησής του προβαίνει στις εξής βαθυ(α)στόχαστες αναλύσεις:
Αναφέρει για «ιδιότυπα περίκλειστο χαρακτήρα» του Φεστιβάλ, γράφει για «ομάδα διοργανωτών που επισκεπτόταν το νησί για 15-25 μέρες το καλοκαίρι», (είμαι περίεργος πότε έπαιρνε παρουσίες και δεν τον είχαμε αντιληφθεί)!!, μιλάει για «κυρίαρχη αισθητική των παρεών που γράφουν ιστορία, ή και προϊστορία (αστειάκι!!) εκεί στα περίχωρα του αθηναϊκού κέντρου». Εμείς θα περιμέναμε να έχει το θάρρος να γράψει και ονόματα.
Ξέρει πως γινόταν και γίνεται η επιλογή των σχημάτων που επιδιώκουν με κάθε τρόπο να μετάσχουν στο Φεστιβάλ;
Έχει την παραμικρή ιδέα για τις διαδικασίες επιλογής;
Για τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται για να επιλεγούν τελικά τα σχήματα;
Για το οικονομικό κόστος που επωμίζονται οι ίδιοι πάντα χορηγοί, χωρίς να επιζητήσουν ποτέ ευχαριστίες και οι οποίοι αρνούμενοι οποιασδήποτε μορφής δημοσιότητα, παρακολουθούν αθόρυβα τις παραστάσεις από τις τελευταίες άνω θέσεις!!!
Γνωρίζει ότι αυτοί οι άνθρωποι, δηλαδή τόσο οι χορηγοί, όσο και ο Παντελής Βούλγαρης και οι συνεργάτες τους, τους οποίους όλους τόσο φτηνά και ανάγωγα και ασεβώς κρίνει, αναλώνουν μήνες ολόκληρους το χειμώνα που προηγείται, για να καταλήξουν στα σχήματα που θα εμφανιστούν;
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, που έγραψαν και (εις πείσμα του ως άνω site) θα εξακολουθήσουν να γράφουν ιστορία, αυτοί εκπροσωπούν τα ιδανικά της κοινωνίας της Άνδρου!!
Και είναι αυτή η κοινωνία που έχει αγκαλιάσει το Φεστιβάλ, άλλοτε τόσο σφιχτά, ώστε δεν περισσεύει χώρος στις εξέδρες και άλλοτε πιο χαλαρά, αλλά με πολλή στοργή και θαυμασμό για την τόλμη των επιλογών και την τύχη που έχουμε να παρακολουθήσουμε θεάματα, που έχουν αλλού διακριθεί και που ποτέ, αν δεν ήταν το Φεστιβάλ, δεν θα είχαμε την ευκαιρία να δούμε!!
Και είναι αυτή η κοινωνία που καθόλου δεν νοιώθει να εξαιρείται (όπως θέλει να φαντάζεται ο μέγας Μανιτού) κατά τη διαδικασία επιλογής του προγράμματος του Φεστιβάλ. Απεναντίας αισθάνεται την ανάγκη να εκφράσει ευχαριστίες για το ότι στα πλαίσια του Φεστιβάλ αυτού, δόθηκε η ευκαιρία στα τοπικά θεατρικά σχήματα (μεταξύ των άλλων), να αναδείξουν τη δουλειά τους. Και κανείς απ’ όσους μετέχουμε στα σχήματα αυτά δεν αισθάνεται βεβαίως ότι έχουμε πάρει εργολαβικά το Φεστιβάλ, ούτε ότι είναι υποχρεωτικό να μετέχουμε κάθε χρόνο με τις δουλειές μας. Ειδικά για τη φετινή χρονιά ήταν αδύνατο να έχουν τα τοπικά σχήματα συμμετοχή. Τόσο λόγω του αριθμού των ηθοποιών (τουλάχιστον 10), που επρόκειτο να λάβουν μέρος στις παραστάσεις (αν αυτές γινόταν), όσο και για το καθεστώς αυστηρής απομόνωσης, που επικρατούσε την περίοδο που θα έπρεπε να γίνονταν οι πρόβες.
Μιλά περαιτέρω ο υπεύθυνος για το ότι το site του είχε επισημάνει λάθη στο σχεδιασμό του Φεστιβάλ. Αν έγινε έτσι, κακώς δεν τον κάλεσαν να του δώσουν πίσω τα λεφτά, που είχε δώσει ως χορηγίες για το Φεστιβάλ!! Και κακώς δεν τα ζήτησε και ο ίδιος!!! Όσο για τα ονόματα των συντοπιτών, που αναφέρει, ως τάχα εχόντων παρατηρήσει λάθη στο σχεδιασμό, ο καθένας είναι ελεύθερος να σχολιάζει, αλλά η γνώμη του αποκτά βαρύτητα, μόνο αν καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετέχει στις δαπάνες. Αν δεν συμμετέχει ισχύει το: «τα λίγα λόγια ζάχαρη και τα καθόλου μέλι». Αυτό για εμάς τους ζωντανούς! Για το Γιάννη Γλυνό ο καθένας ξέρει πόσο φίλος υπήρξε με το δωρητή του Ανοικτού Θεάτρου και φυσικά όλοι γνωρίζουμε, ότι αν είχε κάτι να πει, μάλλον σ’ εκείνον θα το έλεγε και όχι δημοσία. Και ξέρουμε ότι ποτέ δεν είπε τίποτα!!!
Επειδή είναι κουραστικό (δυστυχώς όμως και απαραίτητο, γιατί στις συκοφαντίες κάποιοι τείνουν ευήκοον ους), να ασχολούμαστε με κείμενα και αναρτήσεις, σαν αυτό με το οποίο ασχοληθήκαμε με τα άρθρα μας αυτά, καλό να τελειώνουμε!
Για το ότι το Φεστιβάλ δεν κατάφερε να συμπεριλάβει την Άνδρο αναφερθήκαμε λεπτομερώς. Για το ότι δεν συμμετέχουν σχήματα από τις Κυκλάδες τι να πούμε; Ότι μέχρι πριν λίγες μέρες δεν ήταν γνωστό αν θα γίνουν τα Ερμουπόλεια; Για το ότι τα θεατρικά σχήματα για τη φετινή περίοδο είναι σχεδόν όλα σε «αγρανάπαυση»; Για το ότι δεν θα γίνει κατά πάσα βεβαιότητα η συνάντηση των θεατρικών σχημάτων Αιγαίου, που γίνεται κάθε Οκτώβριο; Κάθε σοβαρός άνθρωπος (πόσο μάλλον site) θα έπρεπε να τα γνωρίζει!!.
Όσον αφορά τώρα τη μέγιστη και ακραία εκδήλωση έλλειψης σεβασμού προς κάποιον που έχει υπηρετήσει τον Ελληνικό Πολιτισμό, όσο λίγοι σύγχρονοί του, περιοριζόμαστε στα εξής: Αναφέρεται ο ακατανόμαστος συντάκτης σε κάποιον “αριστερό καθοδηγητή”, ο οποίος επισκέπτεται την Άνδρο κάθε καλοκαίρι και «απευθύνεται από πάνω προς τα κάτω στο πόπολο». Αν τα γράφει αυτά βλέποντας τον εαυτό του στον καθρέπτη, θα μπορούσα να το καταλάβω. Πρώην συνεργάτης αριστερής εφημερίδας είναι, λογικό να του έχουν μείνει κατάλοιπα αριστερού καθοδηγητή, παρά το ότι πλέον είναι αγκαλιά με το κεφάλαιο!! Και είναι από τα ελάχιστα που καλά κάνει και τα κάνει!!
Αν τα γράφει όμως γι’ αυτόν που θέλει να θίξει να του επαναλάβω:
Aυτός που προσπαθεί να υπονοήσει και να δείξει, εργάζεται για το Φεστιβάλ χρόνια ολόκληρα με απτά αποτελέσματα. Ανέδειξε την Άνδρο σε όλον τον κόσμο με τη «Μικρά Αγγλία», για την οποία είχε βεβαίως την τεράστια συνδρομή του χρηματοδότη της ταινίας και όλων των Ανδριωτών. Είναι αυτονόητο ακόμη, ότι στη Μικρά Αγγλία (λέγε με Άνδρο) και τότε και τώρα υπάρχουν μικροί άνθρωποι!! Αρκεί να τους ξέρουμε και να τους δείχνουμε!!.
Αυτά τα γράφει ένα μέλος από την κοινωνία της Άνδρου, που σιχαίνεται τους “ex cathedra” τιμητές. Όλοι δε εμείς που έχουμε αγκαλιάσει τις προσπάθειες που γίνονταν και γίνονται, χωρίς να προσδοκούμε την παραμικρή απολαβή, ενημερώνουμε όλους αυτούς που υποβλέπουν και επιχειρούν να υπονομεύσουν τις προσπάθειες των σωστών ανθρώπων και συμπατριωτών, ότι αν και δεν είμαστε «πόπολο» με την έννοια που επιχειρεί να δώσει το σοφό site, είμαστε τμήμα του Ανδριώτικου λαού συνειδητοποιημένο και αποφασισμένο να μην αφήσει τον τόπο να κυλήσει στη μιζέρια και τον αλληλοσπαραγμό.
Ελπίζω και εύχομαι να μη χρειαστεί να επανέλθω.
Μέχρι τότε να μένουμε ήρεμοι, πρώτα να σκεφτόμαστε και μετά να μιλάμε, ή να γράφουμε και για να μην ξεχνιόμαστε: αντί ανωνύμων σχολίων μόνο επώνυμες δημοσιεύσεις.
Έρρωσθε!!
Βασίλης Πομόνης.
