Κυριακή 31 Μαΐου 2020
Καλημέρα σας αγαπητοί φίλοι,
Μια όμορφη μέρα χρωματιστή ξεκίνησε.
Μια μέρα συμβολική για τη μοίρα της Άνδρου, των Κυκλάδων. Μια μέρα που θα δείξει τις προθέσεις των κοινωνιών των νησιών έναντι αυτής της ξενόφερτης ομογενοποίησης-βιομηχανοποίησης των εμβληματικών ιστορικά και παγκόσμα κυκλαδικών τοπίων.
Πριν ξεκινήσω για το Στενό Άνδρου-Τήνου λοιπόν είπα να γράψω, να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις και συναισθήματα.
Στο Στενό, μια από τις πιο ιδιαίτερες και αλώβητες περιοχές των Κυκλάδων που το έντονο ανάγλυφο της Άνδρου στη μεγάλη εικόνα εναλάσσεται με μικρά θαύματα του μικρόκοσμου, ανθρώπινα ή φυσικά καμωμένα, ένας μικρός σπιζαετός προσπαθεί να πετάξει. Να ανοίξει τα φτερά του και να ανυψωθεί πάνω από αυτό το μαγευτικό τοπίο, την επικράτεια των γονιών του και να αναζητήσει τη δική του. Αυτό γινόταν για εκατομμύρια χρόνια και φάνταζε αιώνιο και άφθαρτο, πάνω από μας, να μας εμπνέει δέος και θαυμασμό. Για πόσο όμως ακόμη; Αυτή η ανεκτίμητη συνέχεια κινδυνεύει άμεσα από πλήρη, μη αναστρέψιμη καταστροφή. Τι αλήθεια συμβολίζει ο αετός στο φαντασιακό μας και τις τέχνες;
Ότι ευγενέστερο, αγέρωχο, υψηλό, ελεύθερο…Ας αναρωτηθούμε γιατί.
Όταν ένα οικοσύστημα είναι αδιατάρακτο, άρα παλιό, άρα αξιόλογο και άξιο προστασίας, έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό την ποικιλότητα. Η ποικιλότητα είναι πλούτος με πολλούς τρόπους νοούμενος. Ο πλέον εμβληματικός πρεσβευτής αυτού του πλούτου είναι ο κορυφαίος του θηρευτής, ένα είδος που ενσαρκώνει το σύνολο των χαρακτηριστικών του τόπου. Αντανακλά όλες τις ψηφίδες που συνθέτουν αυτό το σύνολο, αυτό το θαύμα, αυτόν τον κόσμο. Κόσμος στα αρχαία σημαίνει στολίδι. Εμείς το βλέπουμε και το αντιλαμβανόμαστε γιατί είναι ένα κομμάτι μας. Μπορεί να είναι βαθιά θαμένο κάτω από σύγχρονες έξεις και εφήμερα ερεθίσματα, αλλά είναι εκεί και μας καθορίζει. Ο ορίζοντας, μας ορίζει, το λέει και η λέξη. Ξεκουράζει τη ματιά μας.. Για αυτό τον λόγο οι άνθρωποι αναζητούσαν ανέκαθεν την επαφή με τη φύση, αναζητούμε επαφή με την αληθινή μας υπόσταση. Για αυτό το λόγο τα αδιατάρακτα μέρη είναι ο πλούτος μας. Για αυτό το λόγο άνθρωποι από όλο τον κόσμο θέλουν να επισκεφτούν το νησί. Για αυτό το λόγο θεσμοθετήθηκε και η προστασία τους.
Όπως τα οικοσυστήματα, το ίδιο και τα ανθρώπινα κοινωνικά συστήματα χαρακτηρίζονται από βαθμούς ποικιλότητας. Αμφότερα πάσχουν σήμερα από μια πρωτοφανή τάση ομογενοποίησης και ισοπέδωσης. Αν ρίξεις πολύ τροφή σε ένα ολιγοτροφικό οικοσύστημα ευνοείς τους οπορτουνιστικούς παμφάγους τροφείς σα τα τρωκτικά, τους γλάρους και τα πτωματοφάγα κοράκια. Αυτό λέγεται ευτροφισμός. Αν ρίξεις από πάνω λεφτά σε μια κοινωνία ευνοείς τους σπεκουλαδόρους της αρπαχτής. Αυτό λέγεται σύγχρονη ελληνική κοινωνική πραγματικότητα…
Από τι κινδυνεύει λοιπόν ο αετός και όσα συμβολίζει; Από ακριβώς εκείνα τα χαρακτηριστικά μας τα οποία η συμβολική του παρουσία μας βοηθάει να εξορκίσουμε. Κινδυνεύει να χαθεί ανεπιστρεπτί ένα σύμβολο που έχουμε ανάγκη πιο πολύ από ποτέ. Και κινδυνέυει από κάτι εφήμερο-γιατί η τεχνολογία των αιολικών είναι ήδη ξεπερασμένη-, κάτι ψευδεπίγραφο-γιατί έχει αποδειχτεί ότι δεν μειώνουν κατά τα υποσχόμενα το διοξείδιο-, κάτι απλά φοροεισπρακτικό-γιατί εμείς τα πληρώνουμε έκοντες-άκοντες, κάτι που θα καταστρέψει τους ορίζοντες μας κυριολεκτικά και μεταφορικά…
Στο χέρι μας είναι να κατανοήσουμε το μέγεθος της ευθύνης μας και να αποφασίσουμε αν μας αρέσει να ταυτιζόμαστε με τους αετούς ή τα κοράκια. Σα να ακούω ήδη προγόνους και απογόνους συλλήβδην να μας κράζουν…
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και καλή συνέχεια
Να είστε καλά
Αλέξανδρος
Έφυγε το θάρρος και η τόλμη από τον κόσμο γιατί απλά γίνεται όλο και πιο αμόρφωτος ! Τρέμουμε μην εκτεθούμε, τρέμουμε μην κακό χαρακτηριστούμε και όλα περιμένουμε από κάποιον άλλο να τα κάνει !!
Τι ωραία που τα γράφουμε όλοι μας άλλοι μορφωμένοι άλλοι αμόρφωτοι ο καθένας τα γράφει με το δικό του τρόπο
Κάθε μέρα εδώ και χρόνια Διαβάζομε Τα μεγάλα προβλήματα που έχει το νησί ανεμογεννήτριες Που είμαι σίγουρος δεν θα βγει τίποτα απ’ όλα αυτά μόνο λόγια το ΧΥΤΥ Βιολογικούς Ανακύκλωση Πάμε πίσω δεκαετίες
Θυμάμαι τον κόσμο Στην Σταύροπαιδα Με πάνω με πινακίδες απ’ όλα αυτά τίποτα δεν έγινε ακόμα Χάλασεμε τους δρόμους και βάλαμε σωλήνες χωρίς να περνάει τίποτα από μέσα από αυτές τα σκουπίδια πάνε στην ίδια τοποθεσία που πηγαίνανε εδώ και δεκαετίες Το ίδιο Και η ανακύκλωση
Ένας μεγάλος ευεργέτης μου έκανε σωληνώσεις αποχέτευσης σε ένα ολόκληρο χωριό ακόμα δεν έγινε τίποτα Οι σωλήνες άδειες
και πολλά άλλα σε άλλα μέρη του νησιού έργα που έχουνε μείνει στη μέση όχι τώρα πριν δεκαετίες
Και ερωτώ όλους τους Τους υπεύθυνους δημάρχους αντιδημάρχους έπαρχους Δημότες συλλόγους που είναι το πρόβλημαΕίναι Και Έχουν μείνει στο ράφι
Νομίζω είναι καιρός να ρωτήσουμε τους εαυτούς μας γιατί δε φταίει κανένας άλλος από Εμάς τους δημότες του νησιού Διότι είμαστε όλοι μαζί εχθροί του νησιού μας με τα κάνω μάναμ εςΔιότι είμαστε όλοι μαζί εχθροί του νησιού μας με τα Καμώματα μας θζ Ny
Κύριε Γλαμπεδάκη πολύ σας συμπαθώ με όλα αυτά που γράφετε κατα καιρούς!Έχετε τόσο δίκιο!