Το Σάββατο 7 Μαρτίου 2020, μετά τη λειτουργία στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, στο νεκροταφείο της Χώρας, όσες είχαν ετοιμάσει κόλλυβα, τα μοίρασαν στους γύρω τους, σκόρπισσαν και λίγα πάνω στον τάφο των δικών τους και μετά το τρισάγιο, παρέες παρέες έφευγαν με όσα κόλλυβα τους είχαν απομείνει.
Πιο παλιά τα κόλλυβα των Αγίων Θεοδώρων είχαν μία ακόμα χρησιμότητα. Το 1961 στα Λειβάδια τέτοια μέρα μετά τη λειτουργία, η έχουσα τα μάτια της Χριστίνα Σύλβα Μαρία Βαβάκη με τα κόλλυβα στα χέρια και πηγαίνοντας για το σπίτι της, πέρασε από το σπίτι της θείας της που θεία και κόρες όλες ήταν στο κρεβάτι από μια γρίπη που κυκλοφορούσε καλή ώρα. Στην αυλή της θείας η Μαρία συνάντησε τον ξεμπαρκαρισμένο γιο της οικογένειας τον ωραιότατο Αντώνη που του πρόσφερε κόλλυβα να δοκιμάσει και, αν θέλει, να βάλει στο προσκέφαλο του, το βράδυ, για να δει ποια θα είναι η γυναίκα θα πάρει.
Το βράδυ, η ίδια διαλέγει από τα κόλλυβα 9 σπυριά σταριού, τα βάζει στο προσκεφάλι της και βλέπει στο όνειρο τον Αντώνη. Αυτά όλα έγιναν Φλεβάρη και ο γάμος με τον Αντώνη έκλεισε τον Μάρτη, Ποτέ όμως ο Αντώνης δεν είπε στην Μαρία , αν έβαλε στάρι στο μαξιλάρι και αν την είδε στο όνειρό του.
“Άγιε Θόδωρα καλέ
μέγα και θαυματουργέ
εκεί στην έρημο που πας
και τις τύχες συναντάς
εκεί είναι και η δική μου
αν είναι όρθια ναρθεί
και αν είναι καθιστή
να σηκωθεί και νάρθει”
Από αφήγηση της Μαρίας Α. Δανιόλου
