Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ
The Picture of Dorian Gray
Πέμπτη, 5 Σεπτεμβρίου⋅8:45 – 10:45 μμ
Αυλή Δημοτικού Θεάτρου Άνδρου
Αμερικάνικη δραματική ταινία του 1945, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ,
| Μ/Α | Διάρκεια: 110′
σκηνοθεσία Άλμπερτ Λιούιν,
με τους Χερντ Χάτφιλντ, Τζορτζ Σάντερς, Άντζελα Λάνσμπερι, Λόουελ Γκίλμορ.
Το 1886, στο βικτωριανό Λονδίνο, ο διεφθαρμένος λόρδος Χένρι Γουότον, συναντά έναν όμορφο και αγαθό νέο τον Ντόριαν Γκρέυ, ο οποίος ποζάρει ως μοντέλο για τον ταλαντούχο ζωγράφο Μπάζιλ Χόλγουορντ . Ο Μπάζιλ ολοκληρώνει το πορτραίτο, ενώ ο Χένρι προσπαθεί να διαφθείρει το μυαλό και την ψυχή του νέου, ωθώντας τον να ζήσει μια ζωή γεμάτη ηδονές. Ο Μπάζιλ δίνει το πορτραίτο στον Ντόριαν μαζί με το άγαλμα μιας Αιγύπτιας θεότητας με μορφή γάτας και ο όμορφος άνδρας αναρωτιέται τι θα γινόταν αν το πορτραίτο γερνούσε, ενώ εκείνος θα παρέμενε για πάντα νέος. Ο Ντόριαν εύχεται να συμβεί αυτό, λέγοντας ότι θα έκανε τα πάντα για να μείνει για πάντα νέος. Έπειτα ο Ντόριαν πηγαίνει σε ένα κακόφημο μαγαζί του Λονδίνου, στο οποίο εμφανίζεται, η Σίμπιλ Βέιν, μια τραγουδίστρια επιθεώρησης. Ο Ντόριαν ερωτεύεται τη Σίμπιλ και αποφασίζει να την παντρευτεί, αλλά ο λόρδος Γουότον αντιτίθεται στο γάμο και του προτείνει να δοκιμάσει την τιμή της Σίμπιλ. Η Σίμπιλ ενδίδει στη γοητεία του Ντόριαν κι εκείνος την αφήνει. Τότε ο όμορφος νέος φεύγει για το εξωτερικό και όταν επιστρέφει πληροφορείται από τον λόρδο Χένρι, ότι η Σίμπιλ αυτοκτόνησε. Τα χρόνια περνούν, ο Ντόριαν παραμένει νέος και τίποτα στο πρόσωπο του δε μαρτυρά τη διαφθορά της ψυχής του. Μόνος μάρτυρας των εγκλημάτων του και των αμαρτιών στις οποίες είναι βουτηγμένος είναι το πορτραίτο το οποίο γερνάει στη θέση του, ενώ η μόνη του ελπίδα για λύτρωση είναι η σχέση του με την ανιψιά του Μπάζιλ, Γκλάντις, που είναι το μοναδικό άτομο στη γη το οποίο ο Ντόριαν αγαπάει αληθινά.
Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Όσκαρ Ουάιλντ, το οποίο διασκεύασε για τη μεγάλη οθόνη ο ίδιος ο σκηνοθέτης της ταινίας.Η ταινία έλαβε συνολικά τρεις υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, κερδίζοντας το Όσκαρ Ασπρόμαυρης Φωτογραφίας. Η ταινία γυρίστηκε εξ ολοκλήρου σε ασπρόμαυρο, ενώ οι σκηνές στις οποίες απεικονίζεται το πορτραίτο είναι έγχρωμες.
