Φέτος ο ανεμόμυλος του Μιχάλη Κοντού απέναντι από του Κοχύλου, κλείνει τα 103 χρόνια του και πρέπει να είναι ο πιο καλοδιατηρημένος μύλος στην Άνδρο.
Έχει όλα τα εξαρτήματα του, την οριζόντια πτερωτή του στη ταράτσα του, τον άξονά του μέχρι το υπόγειο με τα ξύλινα γρανάζια και τις πέτρες στο ισόγειο για το άλεσμα.
Τον φροντίζει συνέχεια, όποτε έρχεται από την Αμερική, ο ιδιοκτήτης του, ο Μιχάλης Κοντός που βάφει τα σίδερα, τον ασπρίζει μέσα με ασβέστη, τον σκουπίζει και ξεχορτιάζει τις αυλές του.
Τον μύλο τον έχτισε ο παπούς του, Μιχάλης Κοντός, ο Χαρτσομιχάλης, χτίστης ξακουστός στου Κοχύλου, στη θέση Βολάδες το 1916, όταν είχαν στερέψει τα Διποτάματα και δεν δούλευαν οι εκεί πολλοί νερόμυλοι.
Την ξάνεμη θέση την είχε υποδείξει ειδικός που είχε έρθει από την Αθήνα και ο Χαρτσομιχάλης έχτισε τον μύλο με οριζόντια ξύλινη φτερωτή μέσα σε στρογγυλό κτίσμα με παράθυρα γύρω, για να μπαίνει ο αναγκαίος, κάθε φορά, αέρας και έναν τοίχο να οδηγεί τον αέρα στη φτερωτή. Αυτή η κατασκευή μύλου γινόταν μόνο στην Άνδρο και ο Σπέης αυτό το μύλο τον ονομάζει “Ταβλόμυλο της Άνδρου”
Το 1920 τα οκτώ ξύλινα φτερά αντικαταστάθηκαν με σιδερένια και σήμερα για λόγους ασφάλειας έχουν μείνει τα τέσσερα δεμένα και αυτά με αλυσίδα.
Ο μύλος ήταν γνωστός και σαν μύλος του Χαρτσομιχάλη, ή μύλος στους Βολάδες και ήταν χτισμένος δίπλα σε κεντρικό δρόμο που ένωνε τη Χώρα και το Βουνί με τα κορθιανά χωριά
Στη γερμανική κατοχή απαγορευόταν το άλεσμα, αλλά κρυφά γινόταν το βράδυ που ο κόσμος μαζευόταν ακόμα και από τη Χώρα και περίμενε στα σκοτεινά, να φυσήξει για να αλέσουν κυρίως μιγάδι και κριθάρι.
όσο περίμεναν έπαιζαν τρίλιζα χαραγμένη σε πέτρα, έγραφαν το όνομά τους στα κυπαρρίσια της οροφής ή το χάραζαν στις πέτρες του πατώματος, Ρομπομιχάλης, Ψυχάκης, Βιολέτα Κοντού
Σήμερα στο χώρο του μύλου, μαζεμένα μαζί με τα καντάρια για το ζύγισμα και τις ξύλινες σέσουλες είναι και όλα τα αγροτικά εργαλεία του σπιτιού.
Αλλού ο μύλος θα ήταν στο τουριστικό χάρτη και χώρος μάθησης της τοπικής ιστορίας αλλά αλλού, όχι εδώ δυστυχώς.
θα γίνει και βίντεο Vanglouk ….
