Γιάννης Ζιώτης: Εν ονόματι της σιωπής

Η σιωπή είναι μια ¨γλώσσα¨ αξιοπρέπειας που θεραπεύει. Η πραγματική σιωπή δεν έχει σκοπό να κολακεύσει, ούτε νοιάζεται για τα ¨σημεία στίξης¨
Η σημειολογία γίνεται αμέσως εμφανής…
Τα μάτια των ανθρώπων γυρίζουν νωχελικά. Το πρόσωπο αφαιρείται και δεν κάνει συσπάσεις. Ακόμα και τα χείλη συγκρατούν τη λιγοστή ¨υγρασία¨
Δεν την αφήνουν να γλιστρήσει και να τα προδώσει.
Στις μέρες μας η ¨σιωπή¨ έγινε fake και μεταμορφώνεται απ’ τον καναπέ, ανάλογα με την… ανάρτηση!
Μάλλον βαυκαλίζονται όσοι συμμετέχουν ανώνυμα στην ωμή βία του πληκτρολογίου.
Είναι βαρβαρότητα να κατεδαφίζονται προσωπικότητες από ανθρώπους που δεν υπογράφουν το σχόλιό τους!
Για πόσο ακόμα θα φορούν τη μάσκα και θα δημαγωγούν κρυφά στις οθόνες, ανάμεσα στις αυταπάτες και τις ψευδείς αντιλήψεις που έχουν για τον εαυτό τους και τον υποτιθέμενο ¨μύθο¨ τους;
Η πολιτική βέβαια διαθέτει αποθήκες με ¨αθέατα¨ όπλα, που ενεργοποιούνται ειδικά στις εκλογές!
Στο νησί μου τα προβλήματα είναι πολλά.
Το χειμώνα η πανέμορφη Άνδρος σέρνεται, αλλά πιθανότατα θα επιβιώσει!
Άλλωστε οι μύθοι γενικά μας είναι απαραίτητοι!
Αμφιβάλλω όμως αν υπάρχει το αντίδοτο, όταν μας εγκαταλείψουν…