Ο Γιάννης Ζιώτης δεν ξέρει και ούτε θέλει να μάθει διαίρεση

Ο μέγας Αριστοτέλης με την αδιανόητη εμβέλεια και τα ασυναγώνιστα επιτεύγματά του, ως ο κορυφαίος φιλόσοφος της γνώσης, της μεσότητας και του μέτρου έλεγε μεταξύ των άλλων: «Να ακούς πάντα αυτόν που δεν έχει κάτι να κερδίσει από σένα»
Υπάρχει μια σκηνή με το Θανάση Βέγγο να υποδύεται τον ταξιτζή στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ¨το βλέμμα του Οδυσσέα¨ που κυριολεκτικά με συγκλονίζει.
« Ξέρεις κάτι; Η Ελλάδα πεθαίνει. Πεθαίνουμε σα λαός. Κάναμε τον κύκλο μας, δεν ξέρω πόσες χιλιάδες χρόνια, ανάμεσα σε σπασμένες πέτρες και αγάλματα. Και πεθαίνουμε… Αλλά αν είναι να πεθάνει η Ελλάδα, να πεθάνει γρήγορα. Γιατί η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο…»
Και η Άνδρος, με την ακαταμάχητη γοητεία, την πλούσια πολιτιστική παράδοση και την μακραίωνη ιστορία της, μοιάζει να πεθαίνει αβοήθητη.
Με 10 μήνες ¨χειμώνα¨ η επιβίωση είναι μία άλυτη εξίσωση.
Σε ότι με αφορά, υπάρχει μια πράξη στην αριθμητική που δεν τη γνωρίζω και ούτε προτίθεμαι να τη μάθω…
ΤΗ ΔΙΑΙΡΕΣΗ
Καλή επιτυχία και στους 5 υποψήφιους Δημάρχους του νησιού!

 

 

Ο συγγραφέας Γιάννης Ζιώτης γεννήθηκε στην Άνδρο το 1976 από ανθρώπους του μόχθου. Είναι μεταφρασμένος στο εξωτερικό, βραβευμένος και θεωρείται ένας από τους καταξιωμένους συγγραφείς της γενιάς του. Σπούδασε δημοσιογραφία και την υπηρέτησε με συνέπεια. Το βιβλίο » ΔΡΟΜΟΙ ΥΠΕΡΕΝΤΑΣΗΣ » αποτελεί το έκτο, συνολικά έργο του. Στον Αντώνη Σαμαράκη, τον πολύτιμο φίλο του και δάσκαλο, οφείλει τη συγγραφική του γέννηση. Ο Γιάννης Ζιώτης αντλεί την έμπνευσή του απ’ την καθημερινότητα. Είναι και ο ίδιος άλλωστε, αναπόσπαστο κομμάτι του δρόμου. Ο συγγραφέας με το έργο του έχει καταφέρει να συναντηθεί με το ευρύ, αναγνωστικό κοινό, ν’ αγαπηθεί και να κουβεντιαστεί όσο λίγοι της γενιάς του