Η αγγειοπλαστική στην Άνδρο από το τέλος του 19ου αιώνα ταυτίζεται κυρίως με τους «Σιφνιούς», όπως αποκαλούσαν οι Ανδριώτες συλλήβδην όλους τους μαστόρους που έρχονταν από τη Σϊφνο για να εργαστούν είτε εποχικά είτε μόνιμα στο νησί. Οι λίγοι ντόπιοι τεχνίτες, είχαν μια σημαντική, αλλά μικρότερης έκτασης συνεισφορά στην νεότερη ιστορία της ανδριώτικης αγγειοπλαστικής. Οι τύποι και οι μορφές των αγγείων που έφτιαχναν στην Άνδρο δεν έχουν ουσιαστικές διαφορές από την παραγωγή των υπόλοιπων Κυκλάδων. Τα εργαστήρια χτίζονταν σε απόσταση από τους οικισμούς για να αποφεύγεται η όχληση από τον καπνό των καμινιών και πάντοτε δίπλα σε κύρια ή δευτερεύοντα μονοπάτια ώστε να διευκολύνεται η πώληση και η διακίνηση των αγγείων.
Τα περισσότερα καμίνια της Άνδρου είναι κυκλικής κάτοψης και φτιαγμένα από σχιστόλιθο. Ο θάλαμος καύσης χωρίζεται από το θάλαμο όπτησης με διάτρητο δάπεδο, το οποίο αποτελείται από μεγάλες πλάκες σχιστολίθου που διατάσσονται ακτινωτά στηριζόμενες σε πεσσό. Τα κενά μεταξύ των πλακών τα γέμιζαν με σπασμένα κεραμικά, ενώ έστρωναν το δάπεδο με πηλό («στρώση»), αφήνοντας τρύπες για να περνά η φωτιά. Ο θάλαμος όπτησης, καλυμμένος εσωτερικά με κοκκινόχωμα, είναι συνήθως ανοικτός στο πάνω τμήμα του και μετά το γέμισμα του καμινιού, σκεπαζόταν με μεγάλα θραύσματα κεραμικών.
Τα τελευταία αγγειοπλαστεία της Άνδρου διέκοψαν τη λειτουργία τους στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Σήμερα σώζονται ακόμη πέντε εγκαταλειμμένα εργαστήρια, δύο στην περιοχή της Χώρας, δύο κοντά στο Κόρθι και ένα στο χωριό Αμόλοχος στη βόρεια Άνδρο. Τα τρία τελευταία παρουσιάζονται στο βίντεο της ανάρτησης.
Βιβλιογραφία / Bibliography:
Γιώργος Σπέης, Οι Σιφνιοί της Άνδρου – Η αγγειοπλαστική στην Άνδρο τον 20ό αιώνα, Ανδριακά Μελετήματα 3, Καΐρειος Βιβλιοθήκη, Άνδρος 2009.
Νίκος Λιάρος, Κεραμεικοί κλίβανοι στο κεντρικό Αιγαίο κατά τον 19ο και 20ό αιώνα. Η προοδευτική μητρόπολη και η συντηρητική περιφέρεια: Σίφνος και Κυκλάδες στο: Φωτιά, πηγή ζωής, δύναμης και καθαρμού (Πρακτικά επιστημονικής συνάντησης, Αθήνα 1-3 Απριλίου 2011) Αθήνα, 2013, 79-89
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..
Andros (Cyclades) Three pottery kilns.
The pottery making in Andros (from the end of the 19th century) is mainly related to the “Sifnians”, as the Andriots called all the craftsmen who came from Sifnos to work on the island, either seasonally or permanently. The few local craftsmen had a significant but less extensive contribution to the modern history of Andros’ pottery. The types of pots made in the island, have no substantial differences from the production of the rest of the Cyclades. The workshops were built away from the settlements to avoid smoke nuisance and always alongside primary or secondary pathways. Most of Andros’s pottery kilns are circular, open-topped and made of slate. The combustion chamber is separated from the firing chamber by a perforated floor, which is supported by a central pillar.
The last potteries of Andros ceased their operation in the early 1970s. Today, five abandoned workshops are still standing, two in Chora’s area, two near Korthi and one near the village of Amolochos in northern Andros. The last three workshops are shown in this video.
Από ανάρτηση της σελίδας: Diktio, a platform for the study of pottery in South-Eastern Europe
ΜΠΡΑΒΟ, πολύ ωραίο βίντεο που γνωρίζει στη νεότερη γενιά τους κτιριακους χώρους των καμινιων και την λειτουργία τους!!!
Όλα αυτά πρέπει να διδάσκονται στα παιδιά μας Και στα εγγόνια μας στα σχολεία της άνδρου θζny
Εξοχο!!!
https://www.penn.museum/sites/expedition/pottery-making-in-andros/