Αγαπητοί γονείς και κηδεμόνες,
Eίμαστε οι “γονείς” των παιδιών σας στο σχολείο. Μαζί τους περνάμε τα πρωινά, μαζί τους μοχθούμε, μαζί τους μαθαίνουμε και μαζί τους μεγαλώνουμε. Ωστόσο, μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να αποκτήσουμε ούτε τον τίτλο που αρμόζει σε οποιονδήποτε παιδαγωγό, τον τίτλο του “δασκάλου”. Έχουμε φοιτήσει σε πανεπιστήμια, ορκιστήκαμε να υπηρετούμε την παιδαγωγική επιστήμη, αρκετοί από εμάς δουλεύουμε 10 ή και 15 χρόνια σε σχολεία και δυστυχώς ακόμη μας αποκαλούν “αναπληρωτές”.
Όμως δεν είμαστε αναπληρωτές, δεν αναπληρώνουμε κάποιο έκτακτο κενό. Καλούμαστε να δουλέψουμε ως δάσκαλοι – χωρίς τη δυνατότητα προετοιμασίας, εφόσον τελευταία στιγμή ενημερωνόμαστε για το μέρος που θα βρεθούμε και την τάξη που θα αναλάβουμε – ακόμη και στη μέση της σχολικής χρονιάς, αναλαμβάνουμε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις ενός δασκάλου, όμως με τα περικομμένα δικαιώματα ενός συμβασιούχου. Αυτό είμαστε: συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί. Το Υπουργείο Παιδείας μάς αποκαλεί αναπληρωτές για να ακούγεται λιγότερο απαξιωτικό. Εμείς όμως νιώθουμε την απαξίωση όταν μας προσλαμβάνει στις 11 Σεπτεμβρίου (ή και αργότερα) για να λειτουργήσουν τα σχολεία και μας απολύει κάθε 21η Ιουνίου.
Αυτή η αντίφαση καθιστά την εκπαιδευτική διαδικασία προβληματική και επηρεάζει αρνητικά το εκπαιδευτικό μας έργο. Πώς να κατορθώσουμε να διδάξουμε αποδοτικά όταν αλλάζουμε σχολικό περιβάλλον κάθε χρόνο; Πως να βοηθήσουμε τους μαθητές που δυσκολεύονται, όταν μας παίρνει μέχρι τα Χριστούγεννα να μάθουμε τις ιδιαιτερότητες κάθε παιδιού;
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις – ιδιαίτερα σε απομακρυσμένα μέρη – που στελεχώνουμε εξ’ ολοκλήρου ένα σχολείο, σε έναν τόπο που πιθανόν δεν έχουμε ξαναβρεθεί. Πώς να βοηθήσουμε τα παιδιά να δημιουργήσουν δεσμούς με την τοπική κοινωνία όταν εμείς οι ίδιοι δεν προλαβαίνουμε να ενσωματωθούμε σε αυτήν; Πώς να συνεργαστούμε αποτελεσματικά με διαφορετικούς διευθυντές και συναδέλφους κάθε χρόνο;
Στεκόμαστε με επαγγελματισμό απέναντι στους ερασιτεχνισμούς του Υπουργείου Παιδείας, αλλά φοβόμαστε τη φθορά που μας προκαλεί αυτή η κατάσταση. Μας φοβίζει που βλέπουμε το ελληνικό σχολείο να χάνει το κύρος του. Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας, γονείς και δάσκαλοι, αν σταθούμε απαθείς ενώ συμβαίνει αυτό.
Δεν ζητάμε ελεημοσύνη, δυστυχώς όμως στην Ελλάδα του 2018 έχουμε φτάσει σε σημείο να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Λατρεύουμε τη δουλειά μας, το βλέπετε καθημερινά μέσα από τις προσπάθειες μας. Γι’ αυτό και θέλουμε να την κάνουμε καλύτερα. Σας ζητάμε λοιπόν να σταθείτε δίπλα μας στο αίτημα μας για μόνιμο διορισμό των “αναπληρωτών” εκπαιδευτικών. Με τη στήριξη σας σε αυτόν τον αγώνα να είστε σίγουροι ότι θα βοηθήσετε να δημιουργηθεί η σημαντικότερη συνθήκη για την αναβάθμιση του ελληνικού σχολείου: σταθερότητα και οργάνωση στο σχολικό περιβάλλον.
Μόνιμοι Εκπαιδευτικοί είναι το πρώτο βήμα για ένα καλύτερο σχολείο!
Καλούμε σε:
– Συμμετοχή στην πανελλαδική συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας, 2 Μάρτη, 13.00.
– Συμμετοχή στην πανελλαδική συνέλευση αγώνα, 2/3, 17.00, ΠΤΔΕ – ΕΚΠΑ.
Χιλιάδες αναπληρωτές καλύπτουν μόνιμες και διαρκείς ανάγκες των σχολείων. Να γίνουν μόνιμοι διορισμοί τώρα! Να μπει ένα τέλος στην εργασιακή ομηρία!
Η μαζική συμμετοχή στις αποφάσεις και την οργάνωση των επόμενων βημάτων μας είναι υπόθεση όλων!
Επιτροπή Αγώνα Αναπληρωτών Συλλόγου Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Άνδρου Κέας Κύθνου και Σερίφου ”Θεόφιλος Καΐρης”
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ Δ.Ε. ΑΝΔΡΟΥ
