ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ & ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ Άνδρος, 22/10/2017
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΑΣ ΑΝΔΡΟΥ Αρ. πρωτ.:03/2017
Κύριοι,
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να εκφράσουμε ως Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων την ανησυχία μας σχετικά με τη νέα ρύθμιση για τις μαθητικές παρελάσεις του Δημοτικού, η οποία καταργεί το κριτήριο της επίδοσης για την επιλογή́ σημαιοφόρων, παραστατών και υπευθύνων κατάθεσης στεφάνου και εισάγει την κλήρωση ως τρόπο επιλογής. Επίσης στο νέο Προεδρικό Διάταγμα αφαιρέθηκε η εξής πρόβλεψη : “Ο σημαιοφόρος με τη σημαία του σχολείου και οι παραστάτες παρίστανται στη δοξολογία”.
Ως θεσμός, ο Σύλλογός μας, που πλαισιώνεται από τους γονείς των μαθητών και επιδιώκει να αφουγκράζεται τις ανησυχίες αυτών, αποτελεί δίαυλο αυτών προς την εκπαιδευτική κοινότητα.
Οφείλουμε λοιπόν να σας μεταφέρουμε κάποιες από αυτές, που πυροδότησε η εν λόγω ρύθμιση:
« H ζωή του σύγχρονου γονέα είναι γεμάτη προκλήσεις και ανησυχίες.
Είμαστε υποχρεωμένοι να συμβαδίζουμε με την εποχή μας και να αναθρέψουμε τα παιδιά μας παρέχοντάς τους σταθερότητα και μεταδίδοντας διαχρονικές αξίες που θα τα στηρίξουν σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Τελικά σημαιοφόρος δεν θα ναι ο καλύτερος μαθητής αλλά ο πιο τυχερός…
Το θέμα της σημαίας είναι μία παράδοση στην εκπαιδευτική κοινότητα και μία επαινετική πράξη για έναν ευγενή ανταγωνισμό μεταξύ μαθητών! Αν είναι λάθος να την κρατά ο καλύτερος μαθητής γιατί να μην είναι λάθος η κλήρωση;
Μέσα απ’ τα χρόνια του σχολείου, τα παιδιά μας αποκτούν γνώσεις, αναπτύσσουν κοινωνικές δεξιότητες , αποκτούν εμπειρίες ,ηθικές αρχές και αξίες……. που θα αποτελέσουν τις βάσεις για σπουδές αλλά και ισορροπημένες συναισθηματικές, κοινωνικές και επαγγελματικές σχέσεις.
Σκοπός του άριστου μαθητή σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι η σημαία σαν έμβλημα , αφού τους συμβολισμούς που αποπνέει θα τους κατακτήσει (ή όχι) κανείς στη ζωή του. Οι σημαιοφόροι στις παρελάσεις είναι ταυτισμένοι με την αριστεία και την πρόοδο και η σημαία είναι η επιβράβευση της πολιτείας, του σχολείου και των δασκάλων στον άριστο μαθητή, είναι η ισορροπία της στέρησης άλλων παιδικών δραστηριοτήτων προκειμένου να γίνει κανείς άριστος, είναι το κίνητρο για τους λοιπούς μαθητές να γίνουν αποδοτικότεροι, είναι η υπερηφάνεια και η τιμή που βιώνει όποιος τη φέρει ………
Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς σαν γονείς όταν το παραπάνω έρχεται σε σύγκρουση με αξίες και δεδομένα που μας γαλούχησαν;
Να πείσουμε τα παιδιά μας ότι ………
…….δεν υπάρχει υγιής ανταγωνισμός;
…….δεν χρειάζεται προσπάθεια και προσωπικός αγώνας για την επιτυχία, αλλά τύχη ;
……η σημαία σαν έμβλημα δεν συνοψίζει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της χώρας ;
Να επιβραβεύσουμε την εργατικότητα των παιδιών μας με υλικά και κληρώσεις που συμβαδίζουν με την σημερινή κοινωνία και όχι με επαίνους που βασίζονται σε αξίες όπως η ελευθερία , η ισότητα , η δικαιοσύνη, η ειρήνη;
Να σταματήσουμε να θαυμάζουμε τα παιδιά μας κατά τις μαθητικές παρελάσεις ;
Ας δούμε την μαθητική παρέλαση και την απόδοση της σημαίας στον άριστο μαθητή σαν ‘’συμβολικές’’ κινήσεις που το να επιβραβεύουμε τους άριστους μαθητές επιλέγοντάς τους ως σημαιοφόρους δεν σημαίνει ότι απαξιώνουμε τους υπόλοιπους. Αλλά το να φτάνουμε σήμερα στην απόρριψή τους παρερμηνεύοντας το πραγματικό περιεχόμενο της λέξης ισότητας προκαλεί μεγάλη ανησυχία και ανασφάλεια σε μας τους γονείς……..»
Όλα τα παραπάνω είναι σκέψεις και προβληματισμοί που αφουγκραστήκαμε σε μια πολύ μικρή κοινωνία μιας Χώρας, ενός νησιού των Κυκλάδων, που θέλουμε όμως να φθάσουν πιο ψηλά, πιο κεντρικά, ίσως στη διαδρομή συναντήσουν και άλλες ανάλογες, και γιατί όχι να βάλουν σε περισυλλογή όλους αυτούς που επεξεργάζονται το εκπαιδευτικό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας μας.
Το χρωστάμε στα παιδιά μας!
ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ:
ΣΟΥΛΙΩΤΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΖΑΝΝΑΚΗ ΑΝΔΡΙΑΝΝΗ
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΜΑΥΡΙΚΟΥ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΜΑΝΔΑΡΑΚΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΜΠΛΑΝΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
ΚΟΛΥΔΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ
Η σημαία ως τρόπαιο?
Γίνεται λίγο ανησυχητικό πράγματι το ζήτημα της τύχης όπως εσείς οι γονείς το θέτετε!
Άλλωστε μόνο να σκεφτεί κανείς πως από την παρουσία της ή μη σας έχουν για γονείς!
Είναι ανησυχητικό τελικά το με ποιες αξίες θα τα εφοδιάσετε τελικά!
Καί είναι ακόμη πιό ανησυχιτικό να εφοδιάσετε τα παιδιά σας με τις “αξίες” πού προέκυψαν από το 1980 καί μετά………
Ως πρώην αριστούχος, που πολλές φορές αρνήθηκα τη σημαία προκειμένου να παίξω στην μπάντα της παρέλασης, θα ήθελα να καταθέσω και μία άλλη άποψη…πως ουδέποτε μελέτησα για να είμαι πρώτη και ποτέ δε μ’ ενδιέφερε ο ανταγωνισμός ή η επιβράβευση. Μελετούσα γιατί μ’ ευχαριστούσε αφού είχα και κλίση σε ακαδημαϊκά θέματα. Κατανοούσα όμως απόλυτα όσους συμμαθητές μου δεν ενδιαφέρονταν για κάποια απ’ τα μαθήματα, ανάλογα με τις δικές τους κλίσεις ή δυνατότηες ή ενδιαφέροντα, κι ακόμα περισσότερο εκείνους που δεν διαβαζαν γιατί προτιμούσαν τον αθλητισμό ή αντιδρούσαν στο σύστημα του ‘παπαγαλισμού’. Υπερηφανο -όπως λέτε- θα ήταν υγιές να νιώθει το κάθε παιδί, επειδή είναι ο εαυτός του, με τα ταλέντα του και τις προσωπικές επιλογές του, κι όχι μόνο ο αριστούχος.
Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ας κρατήσουμε Την θρησκεία μας και την σημαία μας
Διότι μόνο αυτά τα δυο μας έχουν απομείνει θζny
Τρόπαιο και επιβράβευση η σημαία;;;; Η σημαία ως κίνητρο για να διαβάζουν;;; Δεν το νομίζω…. Συνεχίστε αγαπητοί γονείς να τάζετε και να “επιβραβεύετε” με κινητά τηλέφωνα, tablet και playstation τα παιδιά αν φέρουν 10ρια στον έλεγχο και αφήστε όλους τους μαθητές, ανεξαιρέτως όλους, ανεξαρτήτως εθνικότητας ή βαθμού στη Γεωγραφία, τη Μελέτη και τα Εικαστικά, να έχουν το δικαίωμα να κρατήσουν τη σημαία.
Κάθε άποψη σεβαστή. Απλα έχουμε ισοπεδώσει τα πάντα, η σημαία ειναι η αφορμή για να προβληματιστούμε λίγο παραπάνω για το τι συμβαίνει γυρω μας τα τελευταία χρόνια. Δεν φταίνε μόνο οι πολιτικοί για το χάος αυτής της χώρας αλλα και εμείς οι ίδιοι που τα ανεχόμαστε οτι μας πλασάρουν χωρίς καμία αντίδραση.
Ευτυχώς που όλοι οι γονείς δεν μοιράζονται κοινή άποψη με το κείμενο.
ΕΣΕΙΣ που υπογράφεται, κι όχι όλοι οι γονείς, υποστηρίζεται αυτά τα αυθαίρετα που αναφέρονται στο κείμενο. Κρίμα!
Ευτυχώς που τα παιδιά μαθαίνουν και από το αντιπαράδειγμα, κι έτσι θα έχουν τύχη να επιλέξουν τις δικές τους αξίες και ιδανικά.
Το μάτι μου………………………………
Ουσα αριστουχος του Δημοτικου σχολείου που φοίτησα, ήμουν και εγω σημαιοφόρος. Το αστείο της υποθεσης ηταν πως αυτο προέκυψε μετα απο κλήρωση καθως ημασταν τρεις οι μαθητές που ειχαμε τον καλυτερο βαθμό του σχολείου ενω οι θέσεις φυσικα ηταν δύο, οσες δηλαδη και οι παρελάσεις. Θυμάμαι την απογοήτευση της συμμαθήτριας μου που δεν κληρώθηκε. Θυμάμαι πόσο άδικη μου φαινόταν η διαδικασια εν γένει.
Μετα απο τοσα χρόνια, και ως μητερα πλεον, πραγματικα απορώ πως ενας συλλογος γονέων δεν μπορει να διακρινει τον παραλογισμο της συνδεσης της επιδοσης με τον θεσμο του σημαιοφόρου. Ας εμπνεύσουμε τα παιδιά μας να κοπιαζουν για το καλυτερο χωρις να επιδιωκουν την αριστεια ως αυτοσκοπο. Και αν θελουμε να ειμαστε εκσυγχρονιστες και ριζοσπαστες ας προσβλεπουμε στην καταργηση των παρελασεων που ναι μεν τιμουν αλλα δεν διδασκουν. Πολλα παιδια παρελαυνουν και οι γονεις αρκουνται σε αυτο, χωρις να ξέρουν απαραίτητα το ιστορικο γεγονος που συνδεεται με την συγκεκριμενη ημερα.
Πολύ σωστά
Είτε αρέσει είτε όχι , η επιλογή του σημαιοφόρου και των παραστατών, έχει τον συμβολισμό: ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ και τιμούμε την προσήλωσή τους σε μια προσπάθεια! Αντιστοίχως σε αθλητικούς αγώνες (πχ Ολυμπιακούς) παίρνει την σημαία ο κορυφαίος των αθλητών.
Ανέκαθεν πονούσε και θέριζε πάρα πολλούς η επιλογή του σημαιοφόρου με αξιοκρατικά κριτήρια, ποιος ήταν αυτός ο φύτουλας, το κοράκι και άλλα επίθετα που μας στόλισαν και τώρα στολίζουν τα παιδιά μας. Μιλώντας για λογαριασμό των περισσοτέρων που περάσαμε από την σημαία, μπορώ να πω ότι δεν ήταν ούτε κίνητρο ούτε αυτοσκοπός η σημαία, όμως ήταν μια ηθική επιβράβευση των κόπων όχι απλά μιας χρονιάς, αλλά συνήθως σειράς ετών. Όταν στην συνέχεια της ζωής μου διαπίστωσα την απόλυτη επικράτηση της αναξιοκρατίας, της ρεμούλας, της απατεωνιάς, είδα και πάλι μπροστά μου πολλούς από αυτούς που μας στόλιζαν και χτυπιόταν για το ότι η σημαία δεν είναι τρόπαιο. Για να μπορέσεις όμως να καταστρέψεις μια κοινωνία ξεκινάς από τα παιδιά, στα οποία μαθαίνεις ότι η συνέπεια, η προσπάθεια, ο αγώνας για την επίτευξη στόχων, η υπέρβαση της κούρασης και των ανθρώπινων ορίων δεν έχουν καμμιά αξία, δεν αναγνωρίζονται, δεν επιβραβεύονται, δεν έχεις να προσδοκήσεις τίποτα από αυτά, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ κι ας μην ξέρεις να γράψεις ορθογραφημένα ούτε το όνομά σου.
Εδώ, λοιπόν, μιλάμε για στάση ζωής: αγωνίζομαι φιλότιμα και συστηματικά , καλοδέχομαι την επιβράβευση ( η οποία ταυτόχρονα με εκθέτει και με υποχρεώνει ηθικά σε ακόμα καλύτερες επιδόσεις) και εφόσον είμαι καλύτερος στον κοινό στίβο από τους υπόλοιπους, επιβάλλεται να ξεχωρίσω όχι μόνο για τον εαυτό μου αλλά και για να γίνω παράδειγμα προς μίμηση.
Οι πρόσφατες αλλαγές είναι απλά στην κατεύθυνση της δημιουργίας πολιτών-πελατών του κάθε πολιτικάντη της πεντάρας
Διαβάζοντας τα παρακάτω Ντρέπομαι Με τα γραφόμενα Ορισμένων Οι παρελάσεις είναι κάτι το ιερό σεβασμός Για όσους Έπεσαν στο βωμό μια την ελευθερία μας
Οι παρελάσεις Είναι για ελληνόπουλα που θέλουννα παρελάσουν Οι νεοέλληνες τα έχουν μπερδέψει Τα πράγματα Αλλά κατά βάθος δεν φταίμε οι πολιτικοί μας τα κάνουν επίτηδες γιατί έτσι Μας θέλουν να μην συμφωνεί ο ένας με τον άλλον γιατί τότες δεν θα έχω δουλειά
Ώς έλληνας του εξωτερικό και μιλάω για όλους σχεδόν δεν έχουμε αυτή την φαγωμάρα ποιος Θα βαστάει τη σημαία ή όχι
Όλα τα παιδάκια να βαστάνε μια μικρή σήμερα τα χεράκια τους θζny
ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΣΧΩΛΗΘΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΖΗΤΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΠΟΨΗΣ ΤΟΥ, ΩΣ ΣΥΖΥΓΟΣ ΟΜΩΣ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΓΟΝΙΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΑΝΕΤΟΣ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΕΣΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΠΟΥ ΕΠΩΝΥΜΑ ΑΝΑΡΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΔΙΚΙΑ ΤΟΥΣ ΠΛΕΥΡΑ ΜΕ ΣΑΦΕΣ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΞΕΠΕΡΝΑΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΛΟΓΟ ΚΑΙ ΑΡΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΝΩΝΥΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΥΙΟΘΕΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΛΟΓΟ, ΝΑ ΑΡΕΙΣ ΤΗΝ ΑΝΟΝΟΜΙΑ ΣΟΥ (ΣΑΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΙΟΣ ΜΑΓΚΑΣ ΕΙΣΑΙ (ΕΙΣΤΕ) ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΕ ΕΤΣΙ ΣΤΟΝ ΓΟΝΙΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑ ΕΧΕΤΕ ΛΟΓΩ ΝΑ ΠΡΟΣΒΑΛΕΤΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΑΝΩΝΥΜΑ.
ΚΑΠΑΤΑΓΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Το αστείο και παράδοξο είναι ότι τόσα χρόνια δεν βγάλατε ως Σύλλογος κάποια ανακοίνωση για τις ελλείψεις σε δασκάλους στα σχολειά μας. Πολλές χρονιές τα παιδιά μας δεν είχαν δάσκαλους στην αρχή της χρονιάς και κάποτε ούτε καν βιβλία…θυμάστε τις φωτοτυπίες; Κάθε χρόνο τα σχολεία υποχρηματοδοτούνται !!! Υπήρξε κάποια ανακοίνωση για όλα αυτά; Όχι !!
Ως προς τι τόσο επιθετικά σχόλια;
Ειναι μια επιστολή ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ απο γονείς ….
Ευτυχώς που όλοι δεν μοιράζονται την ίδια αποψη με το κείμενο…Δεν είναι όμως ”κρίμα!” η διαφορετική άποψη….Και όλα αυτά ”τα αυθαίρετα” γράφτηκαν ετσι για να μην προσβάλλουν κανέναν….
Και ναι είναι ανησυχητικό το ζήτημα της τύχης ή της γκαντεμιάς….και όλα τα παιδιά εχουν ”για γονείς” καποιους που θα τα εφοδιασουν με διαφορετικές αξίες …..ίσως και εκεί να σταθούμε τυχεροί ή γκαντέμηδες !!!!!
Ειναι επιστολή ανησυχίας για την απαξίωση της αριστείας και όχι για την σημαια σαν ΄’τρόπαιο” ( πολύ βαριά λέξη για να χρησιμοποιηθεί) αλλά σαν εμβλημα και συμβολική κίνηση….
Και είναι ανησυχία γονέων ( στην επιστολή χρησιμοποιείται 1ος πληθυντικός…) και οχι των παιδιών, μαθητών …
Πρεπει να μαστε πολύ προσεκτικοι οταν μιλάμε για τα παιδιά!!!!!!
Ειμαστε όλοι περηφανοι για τα παιδιά μας για τις ”προσωπκές επιλογές” τους, για τα ”ταλέντα” τους και τα καμαρώνουμε ”ανεξαιρετως όλα”!!!!!Και καλώς ή κακώς όλοι τα επιβραυευουμε σαν γονείς , εκπαιδευτικοί, κοινωνία, φίλοι …….ο καθένας με διαφορετικό τρόπο για τα παραπάνω…..Τα ίδια θα βρουν τον δρομο τους αργότερα…..Δεν λέμε κατι καινουριο ή πρωτότυπο!!!!
Γιατι αυτή η επιστολή πυροδότησε σχόλια προσωπικά, προσβλητικά, .σχόλια με περιεχόμενο ”..το μάτι μου….” , υποτιμιτικά;
Kαι γιατι ”να είναι παράδοξο” που τόσα χρονια δεν εχει βγει ανακοινωση για άλλα προβλήματα των σχολείων μας; Γιατι ισως καποιοι αντεδρασαν με διαφορετικο τρόπο, δεν το σκεφτηκαν , δεν ετυχε;;; Ισως να χε και την ίδια ”μοιρα” απο θέμα αντιμετωπισης με την παρούσα επιστολή…Ποιός ξερει;
Γιατι σαν ενήλικες να μην μπορούμε να πούμε την αποψή μας, να μην μπορούμε να κάνουμε διάλογο και να περιμένουμε ” στην γωνία” για να προσβάλουμε;
Σκεφτειτε οτι ολα τα παραπάνω είναι σκεψεις και προβληματισμοί με αφορμη το νέο ΠΔ……. και η αντιμετώπιση είναι προσβολές , ειρωνία , επίθεση …….οχι βεβαια απο όλους!!!
Και πιστευω οτι αυτή η επιστολή του συλλόγου καταφερε τελικά να δείξει οτι η ανησυχία καποιων ειναι αντίδραση για πολλούς περισσότερους…..
Βιβή Μακρή