Μέσα στο αίθριο της Σχολής Αρχιτεκτόνων, ήδη ετοιμάζονταν τα κινητά ξύλινα επίπεδα, όπου θα τοποθετηθούν καρέκλες για το κοινό. Σήμερα το βράδυ, θα δινόταν η παράσταση αρχαίου δράματος από σπουδαστές, που ετοιμαζόταν εδώ και καιρό. Βλέπαμε τις πρόβες όσες φορές περάσαμε από εκεί, για κάποια ομιλία στο αμφιθέατρο. Παντού μια ήρεμη αναμονή.
Τρωάδες από την Θεατρική Ομάδα ΕΜΠ στο αίθριο της Αρχιτεκτονικής
Ανεβαίνοντας επάνω, στον όροφο, είχε ήδη γεμίσει βουίζοντας η αίθουσα τελετών. Θα ξεκινούσε σε λίγο μια εκδήλωση για τους οικισμούς της Άνδρου, όπου σπουδαστές και σπουδάστριες του 5ου εξαμήνου της Σχολής, γύρω στα 230 άτομα, θα παρουσίαζαν τις εργασίες τους στο μάθημα Αρχιτεκτονική Ανάλυση Παραδοσιακών Κτηρίων & Συνόλων. Παρόντα και τα μέλη της διδακτικής ομάδας, συνολικά εννιά, με επικεφαλής τον ακάματο Γιώργο Γιαννίτσαρη (Ε. Αλεξάνδρου, Α. Βασιλαρά, Ε. Εφεσίου, Κ. Καραδήμας, Ε. Κωνσταντινίδου, Ρ. Λάββα, Τ. Μικρού και Ε. Τσακανίκα).
Ο Κωνσταντίνος Καραδήμας στο βήμα και η Ειρήνη Εφεσίου,
Φωτογραφία Γιώργος Γιαννίτσαρης
Παρόντες ο Δήμαρχος Άνδρου, Θ. Σουσούδης, και ο πρόεδρος των Ανδρίων Επιστημόνων, Κ. Πολέμης, που απεύθυναν σύντομους χαιρετισμούς. Μέσα στο ακροατήριο, επίσης, μερικοί από τους ανδριώτες που κι αυτοί, με διάφορους τρόπους, είχαν επιτόπου βοηθήσει στην υλοποίηση του προγράμματος, και κάποιοι γονείς που θέλησαν να μοιραστούν τη χαρά της παρουσίασης μαζί με τα παιδιά τους. Θα μπορούσε κανείς να ονομάσει την εκδήλωση μια «οικογενειακή υπόθεση», κι αυτό επιβεβαιώθηκε όταν άρχισαν να ανεβαίνουν στην έδρα τα παιδιά, η μια ομάδα μετά την άλλη, για να παρουσιάζουν τις δουλειές τους. Εκεί βρισκόταν όλη η μαγεία.
Σπουδαστική ομάδα οικισμού Κοχύλου
Αγγελακοπούλου Ζ., Βουτσινά Ι., Δεβετζόγλου Δ., Δραμπάλου Γ., Καραλή Π., Μεγαλέμος Ν., Ξανθόπουλος Κ., Παπαδόπουλος Χ., Τσιγώνιας Μ., Τσικνής Ν.
Τον περασμένο Οκτώβριο είχαν επισκεφθεί το νησί για πέντε μέρες, έχοντας προηγούμενα μοιραστεί ανά ομάδες σε 12 οικισμούς του νησιού. Κάθε ομάδα αναλάμβανε να καταγράψει το σύνολο του οικισμού μέσα στο φυσικό του περιβάλλον, να μελετήσει τη δομή του, και να αποτυπώσει αντιπροσωπευτικά κτίσματα και κατασκευές. Η επιτόπου εργασία συλλογής υλικού συμπληρώθηκε κατόπιν με πρόσθετη συνθετική δουλειά στη Σχολή, που αναρτήθηκε στη σχετική ιστοσελίδα του μαθήματος για να παρουσιαστεί στο τέλος μπροστά στο κοινό στις 9 Ιουνίου. Μελλοντικά, αν εξασφαλιστούν τα μέσα, οι παρουσιάσεις θα επαναλαμβάνονταν επιτόπου στην Άνδρο. Πολύ δύσκολος στόχος, αλλά τόσο ευγενικός!
Αποτυπώσεις από τη ομάδα του Κοχύλου
Η δουλειά που έγινε ήταν ιδιαίτερα απαιτητική. Κάθε ομάδα των περίπου 10 ατόμων έπρεπε να κινηθεί συντονισμένα, μελετώντας, αποτυπώνοντας και φωτογραφίζοντας όσα στοιχεία θεωρήθηκαν αξιόλογα σ’ ένα οικισμό που οι σπουδαστές κι οι σπουδάστριες έβλεπαν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Σωστά υπενθύμισε στην εκδήλωση ο Κ. Καραδήμας πως αυτά είναι παιδιά μεγάλωσαν μέσα σε πολυκατοικίες και δεν είχαν εμπειρίες από ένα «παραδοσιακό» περιβάλλον. Άλλο είναι να διαβάζεις για αυτά τα πράγματα σ’ ένα βιβλίο, είπε, κι άλλο να τα βλέπεις με τα μάτια σου, να τα αγγίζεις με τα χέρια σου.
Φωτογραφία Γιώργος Γιαννίτσαρης
Η παρουσίαση οργανώθηκε σε τέσσερις ομάδες των τριών οικισμών, κάθε φορά με υπεύθυνους ένα ζεύγος διδασκόντων που καθοδηγούσε την πορεία της εκδήλωσης. Πρωταγωνιστές πάντως ήταν όλη τη βραδιά οι ίδιοι οι σπουδαστές κι οι σπουδάστριες, που με το κέφι τους, το παιχνιδιάρικο χιούμορ τους, τις αναλαμπές από κεφάτα σχόλια, ζωντάνευαν την παράσταση. Γιατί πραγματικά μας έδιναν μια «παράσταση». Είχαν δουλέψει σκληρά, είχαν θυσιάσει πολύτιμο χρόνο μέσα στην εξεταστική τους περίοδο, όπως σημείωσε πάλι ο Κ. Καραδήμας, και τώρα, με μια απίστευτη άνεση, άμεσα και θαρραλέα, έδειχναν τι κατάφεραν να κάνουν. Ο Γ. Γιαννίτσαρης, που σε τόσα έχει συμβάλει με επίκεντρο την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, αποτιμώντας τη συνολική προσπάθεια στο τέλος, μίλησε για συνολικά χίλια μεροκάματα που έγιναν επιτόπου και για περίπου 160 κτίσματα αποτυπωμένα. Ένα σπουδαίο επίτευγμα.
Σχέση παλιού και κανούργιου στο Ρωγό,
Γούλα Σοφία, Ματθαίου Χριστίνα, Παππού Ιωάννα, Σταυρόπουλος Ασημάκης, Τιμαγένη Αλεξάνδρα, Τιμαγένης Δημήτρης, Τραγουδάρα Ναταλία, Χριστίδη Κασσιανή, Soulier Marin, Telliez Marie.
Αλλά η ουσία δεν ήταν βέβαια μόνο εκεί. Αυτά τα «παιδιά», με συγκινητική προθυμία, διαθέτοντας ανεξάντλητα περιθώρια πρόσληψης αυτού του άγνωστου κόσμου, είχαν έμπρακτα μυηθεί στην προστασία του παραδοσιακού χτισμένου περιβάλλοντος. Τώρα ήξεραν, και δεν θα μπορούσαν να αγνοήσουν το αίτημα προστασίας του. Σε λίγα χρόνια, άλλωστε, θα ήταν εκείνοι που θα παραλάμβαναν τη σκυτάλη για τη διατήρηση εκείνου του τόσο εύθραυστου συστήματος από αιμασιές, βρύσες, κήπους, αυλές και κτίσματα όλων των ειδών που κατέγραψαν.
Αυλή παραδοσιακής οικίας στο Ρωγό
Με τις συγκινητικές αυτές σκέψεις στο μυαλό, βγήκαμε από την αίθουσα τελετών στον ανοιχτό διάδρομο πάνω από το αίθριο. Το έργο παιζόταν εδώ και αρκετή ώρα στην αυλή από κάτω. Αποχωρούσαμε σιωπηλά μέσα στο σκοτάδι, για να μην ενοχλήσουμε την παράσταση. Αλλά την ίδια στιγμή, έλεγα μέσα μου, τι όμορφο ήταν να ζεις μια τέτοια στιγμή, να βλέπεις νέους να δημιουργούν βάζοντας την ψυχή τους, εθελοντικά ή ξεπερνώντας τις απαιτήσεις ενός μαθήματος, ενάντια στις αμέτρητες μιζέριες της εποχής. Με τόση ζωντάνια, χωρίς να το βάζουν κάτω. Πόσο μεταδοτική ήταν αυτή τους η αισιοδοξία!
Δημήτρης Φιλιππίδης
Από το :
