Και φέτος το καλοκαίρι η Κινηματογραφική Λέσχη Άνδρου αρχίζει τις προβολές της συμμετέχοντας στις Παράλληλες Εκδηλώσεις του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης . Θα προβληθούν 16 Ελληνικά ντοκιμαντέρ από αυτά που συμμετείχαν στο φεστιβάλ και κάθε ταινία θα προβληθεί μία μόνο φορά. Οι προβολές πραγματοποιούνται κάθε Τρίτη και Σάββατο στις 9:30μμ, στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο της Άνδρου και σε λίγο, καιρού επιτρέποντος, οι προβολές θα μεταφερθούν στην αυλή του Κινηματοθεάτρου.
Το πρόγραμμα των προβολών:
ΙΟΥΝΙΟΣ
3/6/17
Πεθαίνοντας στο γέλιο του Στέλιου Κούλογλου
Τέσσερις παράλληλες ιστορίες με θέμα το χιούμορ σαν όπλο για πολιτική δράση. Oι διάσημοι Yesmen οργανώνουν την πρώτη μεγάλη φάρσα μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο. O Μάρτιν Σόνεμπορν, κωμικός και ευρωβουλευτής, πρωτοτυπεί για να σώσει την Ελλάδα. Οι Flashmob διακόπτουν εκδηλώσεις με το χαμόγελο στα χείλη. Και κάποιοι πεθαίνουν κυριολεκτικά από το γέλιο. Στην τελευταία συνέντευξη πριν τη δολοφονία του, ο διευθυντής του Charlie Hebdo προβλέπει ότι μόνο η βία των ισλαμιστών μπορεί να σκοτώσει το χιούμορ. Μια τραγωδία ανάμεσα σε τρεις κωμωδίες.
6/6/17
Είμαι ένας χορευτής του Σταύρου Πετρόπουλου
Τέσσερις άνθρωποι με διαφορετικές αναπηρίες έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με τον σύγχρονο χορό, συμμετέχοντας σε εργαστήρια μεικτών ομάδων αποτελούμενων από ερασιτέχνες και επαγγελματίες χορευτές διαφορετικών ηλικιών, με ή χωρίς αναπηρία, που διοργάνωσε η Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Unlimited Access. Υπό τη διετή καθοδήγηση Ελλήνων χορογράφων, πειραματίζονται με την κίνηση, ανακαλύπτουν τις δυνατότητές τους και συμβάλλουν στη δημιουργία τριών παραστάσεων για το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Unlimited Access, διευρύνοντας τα όρια της τέχνης και της σωματικής έκφρασης.
10/6/17
Ο μεγάλος περίπατος της Άλκης της Μαργαρίτας Μαντά
Ενας κινηματογραφικός περίπατος στην πολυτάραχη ζωή και στο πλούσιο έργο της συγγραφέως Άλκης Ζέη. Μια ζωή που κουβαλάει μέσα της ολόκληρη την ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα κι ένα έργο που έχει αναγνωριστεί διεθνώς και συνεχίζει να αναγνωρίζεται, επηρεάζοντας πολλές γενιές ανθρώπων. Η Άλκη Ζέη εξομολογείται, καθώς τη συνοδεύουν στο μοντάζ και οι μαρτυρίες της αδελφής της, Ελένης Κόκκου, και των αγαπημένων φίλων και συνοδοιπόρων της,του σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία και του ποιητή Τίτου Πατρίκιου.
13/6/17
NO SILENCE
των Μαρία Θεοδωράκη, Κωνσταντίνου Καραπαναγιώτη, Μαρία Νικολάκη
Το No Silence προσπαθεί να προσεγγίσει την ερμηνεία και τη χρήση του ηλεκτρονικού ήχου στην Ελλάδα, μέσα από την καλλιτεχνική δράση ανθρώπων που, ως δημιουργοί, διαπραγματεύονται το ρόλο τους. Χωρίς ο προσδιορισμός της ταυτότητάς τους να αποτελεί πρωταρχικό προβληματισμό, καταφέρνουν με κάθε μέσο την ολοκληρωτική κατάλυση της σιωπής.
X APARTMENTS του Λεωνίδα Κωνστανταράκου
Δεκαπέντε διαμερίσματα, δύο διαδρομές σε δύο –ξεχασμένες– γειτονιές της Αθήνας, με δύο θεατές τη φορά. Ένα ντοκιμαντέρ για μια διαμεσική, ομαδική παράσταση-ντοκουμέντο από τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση. Ακολουθώντας το κοινό και συζητώντας με τους επιμελητές, τους καλλιτέχνες και τους κατοίκους, αναζητούμε τα όρια τέχνης και πραγματικότητας, ιδιωτικού και δημοσίου χώρου, ηδονοβλεψίας και οικειότητας.
17/6/17
Village Potemkin του Δομήνικου Ιγνατιάδη
Στην ταινία, ο Δομήνικος, πρώην χρήστης ουσιών περιπλανώμενος σε μια Αθήνα που καταρρέει, με ένα ποδήλατο και μια go-pro, συναντά ανθρώπους που κάνουν το ίδιο με εκείνον – μένουν καθαροί από ουσίες και ζουν γεμάτοι συνείδηση. Η χαρά του πιώματος, η κατάρρευση, η αποδοχή του προβλήματος, η ανάρρωση. “Καθαροί» πια, μαρτυρούν την πορεία τους προς την αυτογνωσία και τον επαναπροσδιορισμό των αξιών και της αντίληψής τους για τη ζωή
20/6/17
Μέρες της λίμνης της Πανδώρας Μουρίκη
Εμείς, η κοινωνία των ανθρώπων, έχουμε συνηθίσει να λέμε: «εμείς και η Φύση». Μήπως όμως είμαστε ένα με την Φύση κι όχι δίπλα ή απέναντι; Το ντοκιμαντέρ αυτό, που εξελίσσεται στη λίμνη Κερκίνη, προσεγγίζει την κοινή πορεία του οικοσυστήματος και των κατοίκων των παραλίμνιων χωριών. O Παναγιώτης Χατζηγιαννίδης γεννήθηκε, ζει κι εργάζεται στην Κερκίνη. Παρακολουθούμε τη ματιά του, τις αντιδράσεις τις δικές του και της κοινωνίας, τα διαφορετικά πρόσωπα της λίμνης που το χειμώνα χάνει το νερό της και την άνοιξη γεμίζει, τα πουλιά, τα φυτά και τα δέντρα, τους ανθρώπους, σ’ ένα αέναο σμίξιμο, οδυνηρό αλλά κι ευεργετικό.
Greek Animal Rescue του Μενέλαου Καραμαγγιώλη
Ένα αδέσποτο, κακοποιημένο, βαριά άρρωστο, με τρία πόδια, παρατημένο σε μια βιομηχανική έρημο στον Ασπρόπυργο, ένας σύλλογος από το Λονδίνο που φροντίζει τα αδέσποτα της Ελλάδας, μια ομάδα νέων εθελοντών που περιπολούν τον Ασπρόπυργο περιθάλποντας αδέσποτα ζώα είναι οι ήρωες της ταινίας σε μια εφιαλτική περιοχή, κολαστήριο για πολλά παρατημένα ζώα. Υπάρχει τρόπος το άρρωστο κυνηγετικό με τα τρία πόδια να βρεθεί υιοθετημένο και υγιές, να τρέχει στα λιβάδια του Έσσεξ; Γιατί τα αδέσποτα από την Ελλάδα, τα Greekies, είναι τόσο δημοφιλή για υιοθεσίες στο εξωτερικό; Σ’ ένα απροσδόκητο φινάλε, η ταινία ψάχνει να βρει αν υπάρχει ελπίδα για τους καταδικασμένους σκύλους αλλά και για μια καταδικασμένη περιοχή δίπλα στην Αθήνα.
24/6/17
Feeling of a home των Μιχάλη Καστανίδη, Ηούς Χαβιαρά
Ειδομένη, 2016.
Mια ηλικιωμένη γυναίκα θυμάται ιστορίες ντόπιων που πέρασαν τα σύνορα και δεν επέστρεψαν ποτέ.
Όσο οι αφηγήσεις της ανασυνθέτουν την ιστορία του συνόρου, στον καταυλισμό των 15.000 προσφύγων που έχει δημιουργηθεί στην άκρη του χωριού, μια παρέα Παλαιστινίων από την Συρία αποφασίζουν να στήσουν έναν παιδικό σταθμό.
Έτσι, αντί να περιμένουν παθητικά το σύνορο ν’ ανοίξει, ζουν στο παρόν και οραματίζονται το μέλλον, διεκδικώντας μια αίσθηση ‘εστίας’.
Πίσω δεν γυρνάω της Φλώρας Πρησιμιντζή
Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ 63’ λεπτών με συνεντεύξεις προσφύγων μέσα σε διάφορους προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα. Η χώρα προέλευσης τους δεν έχει καθοριστική σημασία, γιατί είναι όλοι άνθρωποι με χαμένες πατρίδες, που προέρχονται από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράν, το Ιράκ, την Παλαιστίνη και πολλές άλλες χώρες. Όλοι βρίσκονται σε αναζήτηση ασφάλειας κάτω από την ίδια στέγη, κάτω από τον ίδιο Θεό, ανεξάρτητα από το θρήσκευμα τους.
27/6/17
Σόλων, ταξίμι στον χρόνο του Γιάννη Αδρίμη
Το ντοκιμαντέρ του Γιάννη Αδρίμη σκιαγραφεί τον Σόλωνα Λέκκα που έχει καταφέρει να ταυτιστεί με ότι μουσικό δρώμενο σχεδόν έχει συμβεί στη Λέσβο εδώ και πολλά χρόνια, διατηρώντας έντονη παρουσία επίσης και στη μουσική σκηνή της Θεσσαλονίκης. Ο Σόλωνας είναι μία ιδιαίτερη κατηγορία καλλιτέχνη από μόνος του. Χτίστης και λιθοξόος στο επάγγελμα, αυτοδίδακτος στο τραγούδι, ερμηνεύει τους αμανέδες του με βαθιά μακρόσυρτη φωνή, με περισσή θεατρικότητα. χρησιμοποιεί το κομπολόι που το ρίχνει μία γύρα αργά, το τσιγάρο που κρέμεται συνέχεια από το στόμα του, τις παραδοσιακές στολές που του ταιριάζουν τόσο, στριφογυρίζοντας με τέτοια χάρη στο χορό που τα τραγούδια του και η παρουσία του στη σκηνή σε σαρώνει σωματικά.
Ένας δρόμος με μακρά ιστορία… των Ανατολής Καρυπίδου, Δαμιανού Μαξίμωβ
Το Ένας δρόμος με μακρά ιστορία αποκαλύπτει στο κοινό την ιστορία των ελληνικών χωριών της Γεωργίας – μια άγνωστη για πολλούς ιστορία 200 σχεδόν ετών. Μια ιστορία που ξεκίνησε στις αρχές του 19ου αιώνα με την ίδρυση του πρώτου ελληνικού χωριού, την οποία με την πάροδο του χρόνου ακολούθησε η ίδρυση άλλων 52. Μέσα από τη μελέτη της καθημερινότητας και του πολιτισμού των κατοίκων σ’ ένα δύσβατο περιβάλλον, το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την πορεία από την ίδρυση και την άνθηση έως την παρακμή των χωριών αυτών.
ΙΟΥΛΙΟΣ
1/7/17
Σκέφτομαι τα κορίτσια που αγάπησαν των Γιώργου
Μπουγιούκου, Σπύρου Σκανδάλου
“Σκέφτομαι τα Κορίτσια που Αγάπησαν” αναφωνεί ο διάσημος συγγραφέας Περικλής Κοροβέσης, εκμυστηρεύοντας στην κάμερα των Σπύρου Σκάνδαλου και Γιώργου Μπουγιούκου τη στάση του απέναντι στη ζωή και τις απολαύσεις της, με το χαρακτηριστικό του τρόπο, που θα σας χαρίσει μερικές αξιομνημόνευτες ατάκες.
VIVE LA FUITE της Εύης Καραμπάτσου
«Vive la fuite!» ήταν το μότο ζωής του Αλέξη Ακριθάκη, του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, ο οποίος πέρασε την πιο γόνιμη περίοδο της καλλιτεχνικής του πορείας στο Βερολίνο. Ένας ρομαντικός, αντισυμβατικός ζωγράφος, ένας ονειροπόλος με ανεπιτήδευτη παιδικότητα, μια παρορμητική προσωπικότητα που ταυτίστηκε με το μύθο του «κολασμένου» καλλιτέχνη με τον πιο ταπεινό και βιωματικό τρόπο.
4/7/17
Φαντάσματα πλανιούνται πάνω από την Ευρώπη των Μαρίας Κουρκούτα, Νίκης Γιάνναρη
Η καθημερινότητα των μεταναστών (Σύρων, Κούρδων, Πακιστανών, Αφγανών και άλλων) στον αυτοσχέδιο καταυλισμό της Ειδομένης. Άνθρωποι που περιμένουν στην ουρά για ένα πιάτο ζεστό φαγητό, για προμήθειες και ιατρική περίθαλψη, άνθρωποι που περιμένουν να διασχίσουν τα σύνορα μεταξύ Ελλάδος και ΠΓΔΜ. Μια μέρα, η Ευρώπη αποφασίζει να κλείσει τα σύνορά της οριστικά. Οι «κάτοικοι» της Ειδομένης, κλείνουν με τη σειρά τους τις γραμμές των τρένων που διασχίζουν τα σύνορα.
8/7/17
Τέσσερις διαστάσεις και μια λάμπα του Θ. Νεοφώτιστου
Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζονται δύο νέες αρχιτεκτόνισσες, που αποτελούν την ομάδα «Τέσσερις διαστάσεις», την Ιωάννα Καζελίδου και την Άννα Μαρούλη.
Μέσα από την πρόκληση δημιουργίας ενός φωτιστικού σώματος, οι δύο νέες επαγγελματίες μας παρουσιάζουν την ίδια τη διεργασία της αρχιτεκτονικής δημιουργίας.
Ταυτόχρονα, μας ξεναγούν στις σύγχρονες προκλήσεις που παρουσιάζει αυτό το επάγγελμα σε μια εποχή που οι παραδοσιακές μορφές άσκησης του, όπως οι μελέτες και οι κατασκευές, δεν είναι αρκετές να στηρίξουν ένα γραφείο. Έτσι, ωθούνται να ανακαλύπτουν εκ νέου τον ορίζοντά του, ώστε να επιβιώνουν και ταυτόχρονα να κρατούν άσβεστη τη δημιουργική φλόγα που τις οδήγησε αρχικά στην επιλογή της Αρχιτεκτονικής.
Κώστας Τσόκλης: Το Τι, Το Πώς και το Γιατί της Τέχνης
του Αντώνη Κιούκα
Ο Κώστας Τσόκλης μιλάει εκ βαθέων για το Τι, το Πώς, και το Γιατί της Τέχνης, σε μια συζήτηση με τον Θανάση Λάλα, αναδεικνύοντας το νήμα που συνδέει άρρηκτα τη ζωή του με την τέχνη του. Ο Κώστας Τσόκλης, ένας εικαστικός που έχει συμπεριληφθεί, από την εφημερίδα The Times, στα 1000 πρόσωπα που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, μιλάει για τη φιλοσοφία ζωής που παρήγαγε και ταυτόχρονα σημάδεψε το έργο του. Για το έργο του μιλάει ο ιστορικός τέχνης Μπρούνο Κορά.
