Στον Άγιο Ισίδωρο στη Βόρη

Την Κυριακή 14 Μαΐου 2017 εκτός από τη γνωστή γιορτή της μητέρας, ήταν και των  Αγίων Αριστοτέλους και Λεάνδρου των μαρτύρων, του Αγίου Θεράποντος επισκόπου Κύπρου και του  Αγίου Ισιδώρου του μάρτυρος εν Χίω και εγώ τούτη τη φορά είχα πάλι πρόσκληση από τον  Λευτέρη τον Καρυστινό για τον Άγιο Ισίδωρο στη Βόρη.

 Ευτυχώς που γιορτάζουν και οι Άγιοι και γνωρίζουμε  καλύτερα  την Άνδρο και τις ομορφιές της!

Για την Βόρη  έχει δύο χωματόδρομους , έναν από την Άρνη που τον άνοιξε το 1984 ο τότε κοινοτάρχης Γιάννης Στάβαρης και έναν δεύτερο από την Βουρκωτή που  τον άνοιξε το 1994  ο Βασίλης ο Ψαράκης που έχει τα νυφικά και που τότε αγόραζε μεγάλα  κομμάτια  γης και ήθελε να έχουν δρόμο.

Εγώ πήρα αυτόν τον δρόμοαπό τη Βουρκωτή που ευτυχώς τον έχει στρώσει για φέτος το καλοκαίρι πάλι ο Ψαράκης.

Ψηλά στην αρχή του,  συνάντησα τους πρώτους  έφιππους πιστούς να κατηφορίζουν για το εκκλησάκι που είναι πάνω από το ναυάγιο του διαλυμένου πια  Semiramis.

Ὀταν τελείωσε η  διάνοιξη του δρόμου και για πρώτη φορά, εκεί γύρω στο 1996, κατέβηκε για μπάνιο στη Βόρη η Ευαγγελία Ζαννάκη με την κόρη της τη Βαρβάρα και  είδε το παλιό  εκκλησάκι γκρεμισμένο και γεμάτο κατσίκες,  ευχήθηκε και αυτή, να της πέσει το λαχείο και να το φτιάξει.

Το λαχείο δεν της έπεσε αλλά η κόρη της η Βαρβάρα, έγκυος τότε στη Μικέλα, πείσμωσε και αποφάσισε να μαζέψει λεφτά από τους χωριανούς να το φτιάξει.

Μάζεψε ένα εκατομμύριο δραχμές , πήγε και πήρε  από την Μονή του Αγίου Νικολάου την άδεια να το φτιάξουν, της έδωσαν και τα υλικά και με εργάτες και προσωπική εργασία πολλών γνωστών  το εκκλησάκι φτιάχτηκε.

όταν εγώ  έφτασα , η λειτουργία είχε τελειώσει και βρήκα τη Βαρβάρα να φτιάχνει καφέδες  για το κόσμο και τη κόρη της Ευαγγελία  να τρατάρει τυρόπιτα και γλυκά.

 

 

πολλοί είχαν έρθει με τα αγροτικά τους

αλλά είχαν έρθει και είκοσι περίπου μέλη του ιππικού ομίλου Άνδρου με άλογα

ο Βονιφάτιος που λειτούργησε πάντα βιαστικός έφυγε πρώτος

ενώ ήδη κυκλοφορούσε το μπουκάλι το  ρακί

Μετά το εκκλησάκι προσκαλεστήκαμε  όλοι στο κονάκι του Δημήτρη του  Μάνεση,

 μόνο οι ιππείς δεν ήρθαν γιατί μετά από μία βόλτα στη παραλία της Βόρης πήγαν στο κονάκι του “Κοὐδη”

Στου Μάνεση είχαν κάνει  μεγάλες ετοιμασίες, βρήκαμε στρωμένο  ένα μεγάλο  τραπέζι κάτω από το υπόστεγο που είχε φτιαχτεί με ξυλεία βγαλμένη στη παραλία της Βόρης πριν δέκα χρόνια, από ένα βουλγάρικο πλοίο που κινδύνευε και έρριξε το φορτίο  του στη θάλασσα.

το τραπέζι σε λίγο γέμισε   με τηγανητό μπακαλιάρο, ντολμαδάκια, σηκώτι τηγανιτό, χορτόπιτα, σαλάτα μαρούλι, παντζάρι βραστό και  μία κουκοφουρτάλια


δεν φτάναν όλα αυτά  είχαμε και τη Δέσποινα τη Καρυστινού που έχει κονάκι και ζώα στ΄ Άχλα και μας έφερε συγκάθουρο που φτιάχνει η ίδια τακτικά.

Μετά τη μακαρονάδα με το βολάκι  και το κοκκινιστό κατσικάκι  βγήκαν  τα παϊδάκια και τα σουβλάκια από τα κάρβουνα   μιας και το γεύμα με το ντόπιο κρασί θα τραβούσε  μέχρι αργά το απόγευμα.

Και του χρόνου  και πάντα τέτοια !