Eίναι αλήθεια ότι η συνολική προσφορά του Γιώργου Ζογγολόπουλου, ενός από τους πιο στοχαστικούς Ελληνες δημιουργούς, αν και κράτησε πάνω από οκτώ δεκαετίες, παραμένει σε σχετική αφάνεια. Αυτός είναι και ο λόγος που η έκθεση που θα διοργανώσουν από κοινού στην Ανδρο το Μουσείο Γουλανδρή και το Ιδρυμα Ζογγολόπουλου, στα τέλη Ιουνίου, αποκτά μια πολύτιμη διάσταση: θα είναι μια εν τω βάθει γνωριμία με έναν από τους πιο χαρισματικούς αλλά σεμνούς εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.
Πολυβραβευμένος, δραστήριος και κοσμοπολίτης, παρέμεινε θαλερός μέχρι το τέλος. Στην έκθεση της Ανδρου θα γίνει ένας ανάπλους της πορείας του, με έμφαση στα γλυπτά αλλά και στη ζωγραφική και τα σχέδιά του, που δεν γνωρίζουμε πολύ. Θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε την πρώιμη φάση της γλυπτικής του σε ορείχαλκο, που έχει μεγάλο ενδιαφέρον, τα έργα της ωριμότητας αλλά και την απογείωσή του, που του χάρισε διεθνή αναγνώριση.
Ανάμεσα στα πιο ωραία εκθέματα είναι τρεις διαφορετικές εκδοχές του γλυπτού , που αναφέρεται στην ισχνή μορφή ενός τσαγκάρη, αλλά και μια εγκατάσταση που θα τοποθετηθεί μέσα στο μουσείο και θα λειτουργεί με νερό. Επίσης, θα συμπεριληφθεί και το τελευταίο έργο που έκανε ο γλύπτης ενώ είχε συμπληρώσει τα 100. Εννοείται ότι δεν θα λείπει η πιο γνωστή ενότητα της δουλειάς του, οι περίφημες ομπρέλες και οι μεγεθυντικοί φακοί.
Ολόκληρο το άρθρο της Μαργαρίτας Πουρνάραστη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
