Όχι σαν τα δικά μας χοιροσφάγια που κάνουμε τον Μάιο
βιαστικά και πολλά για τους καλοκαιρινούς επισκέπτες.
Εδώ, στα Σασά κάτω από τη μονή Παναχράντου,
ο κυρ Αντώνης και η κυρά Ιωάννα κάνουν τα χοιρνά τους
κανονικά πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων για να τάχουν όλο το χρόνο.
και τα κάνουν όπως τους τα μάθανε οι δικοί τους
Κατ’ αρχήν τη Τρίτη το πρωί, μέχρι και οι καλόγεροι άκουσαν τον χοίρο να φωνάζει και έτσι όλοι γύρω μάθανε ότι ο Αντώνης ο Χαλάς έχει χοιροσφάγια
 |
| Οι δράστες, πατήρ και υιός Βαγγέλης στο πρωινό καφέ |
Όσοι έπρεπε να έρθουν, συγγενείς, γείτονες και συμπέθεροι είχαν ειδοποιηθεί από βραδύς και ήρθαν για βοήθεια γιατί τα χοιροσφάγια θέλουν χέρια,
Για το ζεμάτισμα, το κόψιμο, το ξεκοκάλισμα των κρεάτων, για τα άντερα,
το γέμισμα και το δέσιμο των λουκάνικων
Η συμπεθέρα προτίμισε να ξεθερμίζει μιας και όλα τα σκεύη θα επαναχρησιμοποιούνται συνέχεια
αλλά και οι καφέδες καφέδες
πρώτα βγήκαν τα σίσυρα και μαζί ο πρώτος μεζές, ο “απαλλαγές”, ένα κομμάτι κρέας που ψήνεται στο καζάνι με τα σίσυρα για το πρώτο κρασί,
βράστηκε και ο πασπαλάς, το δέρμα του ζώου και εδώ κάνει την εμφάνισή του η “νοικοκυρά” που είναι το δέρμα της ουράς
Πολλά τα βρασίματα και για φαγητό και για τη ζηλαδιά
Στο τραπέζι τη πρώτη μέρα βγήκε η πάστα κριθαράκι με το ριγανάτο και τα συκωτάκια,
τη δεύτερη είχε σούπα και λαχανοντολμάδες
Τη Τετάρτη, το πρωί μπήκαν στη κρεβατή για κάπνισμα τα λουκάνικα μαζί με τις λούζες
Αυτή η δουλιά κράτησε κοντά 5 ώρες
Μετά το μεσημέρι τα καπνισμένα πλύθηκαν, στέγνωσαν
κόπηκαν και καθαρίστικαν από τους σπάγγους.
μπήκε η γλίνα ξανά στο καζάνι και όταν ζεστάθηκε καλά
πασπαλάδες λούζες και λουκάνικα μπήκαν στο καζάνι για καβούρντισμα
Πόση ώρα έμεναν στη γλίνα;
Ίσα να ροδίσουν.
η καβουρντισμένη “νοικοικυρά” αριστερά στη σκάφη
δίπλα είχε ετοιμαστεί και η ζηλαδιά με τα πιπέρια της και τα ξυνά της
Ήρθαν και οι μπουρνιές και τα πλαστικά που θα μπουν τα καβουρντισμένα
και να χωθούν για συντήρηση στη γλίνα
και στο πάτο πρώτη μπαίνει η “νοικοκυρά”
που θα φαγωθεί την ημέρα που θα σφαχτεί ο χοίρος της επόμενης χρονιάς
Λίγο πριν σκοτινειάσει, τελευταία, σερβιρίστηκε και η ζηλαδιά που έπρεπε να μείνει ακούνητη
μέχρι να κρυώσει.
Νόστιμα ήταν, νάναι και καλωφάγωτα και του χρόνου!
νηστεια κ προσευχή
…ένα διερωτώμαι:η επόμενη γενιά θα γνωρίζη και θα μπορεί να κάνη χοιροσφάγια; Όλα στο διάβα του χρόνου ξεφτίζουν και χάνονται.
Και είναι να λυπάται κανείς γιατί αυτά τα παιδιά θα είναι δυστυχώς τα 'θύματα' αυτού του πολέμου που έχουν κηρύξει με πολλούς τρόπους και σε καίριους τομείς(δεν είναι η στιγμή να τους αναφέρω) στους Ελληνες, τα ξένα κέντρα που διαφεντεύουν τις μοίρες μας.
Οι παλιώτεροι θα μπορούσαν να επιβιώσουν γιατί δεν φοβόντουσαν και κυρίως δεν ντρεπόντουσαν να πιάσουν το μιγκάρι,την τσάπα, το γαιδουράκι και να βγάλουν τα προς το ζην.
Φθάσαμε να είναι αξιοθέατο γεγονός προς ντόπιους και ξένους 'τα χοιροσφάγια' όταν στο κοντινό παρελθόν δεν υπήρχε Αντριώτικη οικογένεια που να μη 'κάμη' το χοίρο της, έστω και Χωραίτικη οικογένεια, στο κονάκι της στο χωράφι των περιχώρων.
………και διηγώντας τα να κλαίς…..
Καταπληκτικές φωτογραφίες Εξαιρετική δουλειά καλοφάγοτα να είναι Και του χρόνου με υγεία θζny
Εξαιρετική φωτογραφική δουλειά και ρεπορταζ.
Μπράβο.
Δεν πρεπει με τιποτα να χαθει αυτο το εθιμο που μπορει να αποτελεσει μια μεγαλη τουριστικη εκδηλωση για το νησι τον χειμωνα.Για να σκεφτουμε ενα τετοιο γεγονος με μια εκθεση παραδοσιακων ανδριωτικων προιοντων στην Χωρα της Ανδρου τον μηνα Νοεμβριο
για προσέξτε πού φυλάτε τα χοιρινά σας, γιατί οι κλέφτες δείχνουν να τους έχουν αδυναμία