Η ταινία του Βερτόφ παρουσιάζει τη ζωή στην πόλη της Οδησσού και άλλες πόλεις της Σοβιετικής Ένωσης. Από το χάραµα ως το σούρουπο, βλέπουµε τους πολίτες στη δουλειά και στη διασκέδαση. Η κάµερα εστιάζεται τόσο σε άψυχα πράγµατα, όπως οι µηχανές και οι λειτουργίες τους, όσο και σε έµψυχα, όπως ζώα και άνθρωποι µε τις δραστηριότητές τους. Στον βαθµό που µπορεί να γίνει λόγος για χαρακτήρες, αυτοί είναι ο καµεραµάν του τίτλου και η σύγχρονη Σοβιετική Ένωση που ανακαλύπτει και παρουσιάζει.
Ο Ντέιβιντ Αμπέλεβιτς Κάουφμαν (2 Ιανουαρίου 1896 – 12 Φεβρουαρίου 1954), γνωστός με το ψευδώνυμο Τζίγκα Βερτόφ, ήταν ένας πρωτοπόρος Σοβιετικός κινηματογραφιστής και θεωρητικός του κινηματογράφου. Σπούδασε μουσική και ιατρική και σε ηλικία 22 ετών βρέθηκε μέσα στον δημιουργικό αναβρασμό της μπολσεβίκικης επανάστασης, στους καλλιτεχνικούς κύκλους, στην ομάδα που γύριζε τα επαναστατικά επίκαιρα της εποχής, τα “Κίνο-νεντέλια”, πρόπλασμα για τα μετέπειτα “Κίνο-πράβντα”, τον “κινηματογράφο-αλήθεια”. Για τον Βερτόφ, η κάμερα ήταν ένα μάτι (κινηματογράφος- μάτι) που κατέγραφε την πραγματικότητα και δεν την αναπαριστούσε. Πέρασε στην ιστορία του κινηματογράφου ως ο μεγάλος νεωτεριστής και πρωτοποριακός ντοκιμαντερίστας, που δεν σταμάτησε, σε καμιά περίοδο της ζωής του και του έργου του, να πειραματίζεται πάνω σε όλες τις δυνατότητες της κινηματογραφικής γλώσσας και σύνταξης.
