Φίλιππος Τάρλοου και Μαρίνα Καραγάτση στον Ζαγανιάρη τον Μάϊο του 1977 |
Η Μαρίνα Καραγάτση, κόρη του
συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, γεννημένη και
μεγαλωμένη στην Αθήνα, συνηθίζει να περνάει τα καλοκαίρια της στην Άνδρο, στο
μητρικό της σπίτι στην Πλακούρα της Χώρας.
συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση, γεννημένη και
μεγαλωμένη στην Αθήνα, συνηθίζει να περνάει τα καλοκαίρια της στην Άνδρο, στο
μητρικό της σπίτι στην Πλακούρα της Χώρας.
Μαρίνα ,Φίλιππος και Δημήτρης Τάρλοου μπροστά στου Καραουλάνη |
Το 1976 μαζί με τον Αμερικανό άντρα της, Φίλιππο Τάρλοου και τον γιό της
Δημήτρη αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στην Άνδρο.
Δημήτρη αποφασίζει να εγκατασταθεί μόνιμα στην Άνδρο.
Και ενώ μέχρι τότε ήξερε
την κοσμοπολίτικη καλοκαιρινή εικόνα της Χώρας και των γύρω χωριών της, τώρα
έχει την δυνατότητα και αποφασίζει να
γνωρίσει και την Άνδρο που δεν ξέρει.
Τα πρωϊνά που ο Φίλιππος ζωγραφίζει στο ατελιέ του και
ο Δημήτρης πάει στο σχολείο, εκείνη με την φωτογραφική της μηχανή μπαίνει στον
σκούρο μπλε σκαραβαίο της και αρχίζει να επισκέπτεται ένα ένα τα χωριά της
Άνδρου και να φωτογραφίζει σπίτια, εκκλησίες, βρύσες οικόσημα, αλώνια, τέμπλα,
εικόνες αλλά και τους ανθρώπους που συναντούσε
και της άνοιγαν τα σπίτια τους:
ο Δημήτρης πάει στο σχολείο, εκείνη με την φωτογραφική της μηχανή μπαίνει στον
σκούρο μπλε σκαραβαίο της και αρχίζει να επισκέπτεται ένα ένα τα χωριά της
Άνδρου και να φωτογραφίζει σπίτια, εκκλησίες, βρύσες οικόσημα, αλώνια, τέμπλα,
εικόνες αλλά και τους ανθρώπους που συναντούσε
και της άνοιγαν τα σπίτια τους:
«Ἔτσι λοιπόν, ἀπὸ μονοπάτι σὲ μονοπάτι, ἀπὸ χωριὸ σὲ χωριό, ἀφέθηκα σὲ μιὰ ἀδιάκοπη περιπλάνηση,
φωτογραφίζοντας μὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερο
πάθος αὐτὴ τὴ μέχρι τότε σχεδὸν ἄγνωστη Ἄνδρο καὶ ποὺ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω εἶχα παραδοθεῖ σχεδὸν τυφλὰ στὴ μυστικὴ χαμηλόφωνη
γοητεία της. Ἀπὸ τὴ μεγάλη
λαχτάρα μου νὰ μπορέσω νὰ συγκρατήσω ἔστω καὶ κάτι ἀπ’ αὐτὴ τὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἀντίκριζα, πολλὲς φορὲς τὰ ἔχανα καὶ δὲν ἤξερα τί νὰ φωτογραφίσω
πρῶτα, τοὺς ἀνθρώπους ἢ τὰ ἔργα τους.»
φωτογραφίζοντας μὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερο
πάθος αὐτὴ τὴ μέχρι τότε σχεδὸν ἄγνωστη Ἄνδρο καὶ ποὺ χωρὶς νὰ τὸ καταλάβω εἶχα παραδοθεῖ σχεδὸν τυφλὰ στὴ μυστικὴ χαμηλόφωνη
γοητεία της. Ἀπὸ τὴ μεγάλη
λαχτάρα μου νὰ μπορέσω νὰ συγκρατήσω ἔστω καὶ κάτι ἀπ’ αὐτὴ τὴν ὀμορφιὰ ποὺ ἀντίκριζα, πολλὲς φορὲς τὰ ἔχανα καὶ δὲν ἤξερα τί νὰ φωτογραφίσω
πρῶτα, τοὺς ἀνθρώπους ἢ τὰ ἔργα τους.»
Στο τέλος του 1979 η Μαρίνα με κουτιά γεμάτα φωτογραφικό υλικό βρέθηκε
πίσω στην Αθήνα βάζοντας τέρμα στο πείραμα της «επιστροφής στις ρίζες».
πίσω στην Αθήνα βάζοντας τέρμα στο πείραμα της «επιστροφής στις ρίζες».
Σήμερα, 38 χρόνια, μετά οι εκδόσεις «ΑΓΡΑ» με μέρος των φωτογραφιών
αυτών κυκλοφορούν το λεύκωμα
αυτών κυκλοφορούν το λεύκωμα
ΜΑΡΙΝΑ ΚΑΡΑΓΑΤΣΗ – ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ ΤΟΥ ΄70
που θα παρουσιαστεί στην Αυλή του Δημοτικού Θεάτρου το Σάββατο 26
Ιουλίου στις 9:30μμ και αμέσως μετά θα εγκαινιαστεί έκθεση με μέρος των φωτογραφιών αυτών στο
εστιατόριο «ΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ»
Ιουλίου στις 9:30μμ και αμέσως μετά θα εγκαινιαστεί έκθεση με μέρος των φωτογραφιών αυτών στο
εστιατόριο «ΤΑ ΣΚΑΛΑΚΙΑ»
Αχ, τι όμορφα!
Ωραίες εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί …. ίσως γιατί ήμασταν νέοι και η νεότητα μας πέρασε και αυτή ανεπιστρεπτί….
Ένας ανώνυμος και παράλληλα επώνυμος συμμαθητής του Δημήτρη Ταρλοου [από την 5η Δημοτικού;;;;;; έως την 3η γυμνασίου;;;;; …. αν δεν κάνω λάθος]
Εκανα λάθος. Τελικά ειμασταν συμμαθητές από την 6η Δημοτικού έως την 2α γυμνασίου