Ο σκηνοθέτης Στέλιος Τατασόπουλος θεωρείται ο πρωτεργάτης του κοινωνικού νεορεαλιστικού κινηματογράφου στην Ελλάδα ως δημιουργός των ταινιών”Κοινωνική Σαπίλα” (1931) και”Μαύρη Γη” (1952).
Μετά τις δύο αυτές ταινίες γύρισε άλλες 24 ταινίες, συνήθως μελοδράματα και κωμωδίες με λαϊκούς χαρακτήρες και έμφαση στην κοινωνική αδικία, αλλά ενταγμένες πλέον στα πλαίσια του λεγόμενου εμπορικού κινηματογράφου.
Το 1954 γύρισε στην Άνδρο την ταινία αυτή πάνω σε σενάριο του Νίκου Σφυρόερα και χωρίς ουσιαστική πλοκή αναφέρεται στην ζωή των ναυτικών και των γυναικών τους.
Ναυτικοί ξεμπαρκάρουν, ερωτεύονται τις φτωχές αλλά ωραίες, ζηλεύουν οι πλούσιες
και βάζουν λόγια, υπάρχει και ο απαραίτητος ρουφιάνος αλλά στο τέλος η αγάπη
νικά και βασιλεύει μαζί με την λογική.
Τα εξωτερικά έχουν όλα γυριστεί στην μεταπολεμική γκρίζα Χώρα της Άνδρου και στη γύρω περιοχή ενώ τα εσωτερικά σε στούντιο με ζωγραφισμένα παράθυρα , υπάρχει και σκηνή σε λιμάνι ξένο αλλά είναι και αυτό σε στούντιο ελληνικό.
Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1954-1955 και έκοψε 25.366 εισιτήρια. Ήρθε στην 9η θέση σε 14 ταινίες.
Ευχαριστώ που ανέβασες αυτή την ταινία η οποία σήμερα είναι ξεχασμένη – καμμιά ΕΤ3 αν την ξαναπαίξει. Σίγουρα η ταινία είναι βασικό κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, χωρίς να το αναλύσω πιο πολύ. Ερώτηση: Θα μπορούσε η ταινία να ονομαστεί – πέραν των τριών τίτλων της – και "Μικρά Αγγλία Νο 1" ;
Ο πατέρας μας,η μητέρα μας,ο παππούς μας είναι όλοι εκεί,για να μας θυμίσουν τι πέρσαν για να νας μεγαλώσουν όπως μας μεγάλωσαν.Είναι εκεί όμως και αυτοί που στάθηκαν λιγότερο τυχεροί και δεν γύρισαν ποτέ πίσω…Μια ταινία,δεκάδες ζωές