 |
| Σήμερα |
Στο σπίτι αυτό πέθανε και η αδελφή του φιλόσοφου Ευανθία Καΐρη το 1866 σε ηλικία 67 χρονών.
 |
| Τέλη του 19ου αιώνα |
Το 1924 το σπίτι αγοράστηκε από τον Μιχαήλ Α. Εμπειρίκο, το 1929 από τον Δημήτριο Μπόνη και το 1930 περιέρχεται στα χέρια του γιατρού Γεώργιου Λ. Βρατσάνου ο οποίος το 1944 το δωρίζει στον Πανάγιο Τάφο. Το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων ,μετά από αίτημα διακεκριμένων Ανδρίων επιστημόνων, δώρισε το οίκημα τελικά στον Δήμο Άνδρου για να χρησιμοποιηθεί ως μουσείο με ενθυμήματα από την ζωή του Ανδρίου σοφού.
Το 1947 το χωρίς καμία συντήρηση σπίτι κηρύχθηκε διατηρητέο και το 1952 συστάθηκε Ερανική Επιτροπή για να μαζέψει χρήματα για τις απαραίτητες αναστηλώσεις .Τώρα πως και γιατί αντί να γίνουν αναστηλώσεις έγιναν κατεδαφίσεις και νέα κτίσματα και να καταλήξει σε αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι κάτι που κανείς δεν γνωρίζει.
 |
| Ζωγραφισμένο το 1920 |
Χωρίς καμία διάθεση για δημιουργία μουσείου για πολλά χρόνια χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία του αείμνηστου Μεταξά, μαέστρου της φιλαρμονικής και μετά για άλλες ανάγκες του δήμου.
Με αφορμή ένα συνέδριο για τον μεγάλο Φιλόσοφο που διοργανώθηκε το 1984 από τον Δημήτριο Πολέμη, ιδρυτή κατόπιν της Καϊρείου Βιβλιοθήκης, στην Άνδρο με πολλούς ξένους σύνεδρους και μία δωρεά του Βασίλη και της Ελίζας Γουλανδρή κατορθώθηκε στο σπίτι να στηθεί μία έκθεση για τον φιλόσοφο.
 |
| Τέλη δεκαετίας του 1940 |
Σήμερα και μετά από τόσα χρόνια ταλαιπωρίας γίνεται πια μια κοινή προσπάθεια από τον Δήμο Άνδρου και την Καΐρειο Βιβλιοθήκη ώστε να αναβαθμιστεί ο εκπαιδευτικός ρόλος του συγκεκριμένου Μουσείου, τόσο για τους ντόπιους και ξένους επισκέπτες, όσο και για τους μαθητές των σχολείων.
μπραβο στον Κο Πολεμη για την πρωτοβουλια που πηρε και βεβαια στον vanglouk που το εκανε γνωστο. Επισης αυτη η ιστορια που εγραψε για την οικια Καιρη με τοσο περιεκτικο τροπο ειναι εξαιρετικη. Ευχαριστουμε για τον κοπο που κανει καθημερινα ωστε να παρουσιαζει ενα προσεγμενο κειμενο με ανεκδοτες φωτογραφειες. ενα υψηλο επιπεδο που δεν βρισκεις ευκολα στα διαφορα 'τοπικα' blog του διαδυκτιου τα οποια χρησιμοποιουντε κυριως για διαφημηση προσωπων/προιοντων
πολύ ωραίες οι αναδρομικές φωτογραφίες και εως σήμερα της οικίας του Θ.Καίρη καθώς επίσης και η εμπεριστατωμενη ιστορία του μεχρι το 1989 όταν λειτούργησε πρώτη φορά ως Μουσείο.
Παραλείπεται όμως η διαδρομή του από το 2005 όταν ανακαινίσθηκε και παραδόθηκε στον Δήμο ΄Ανδρου ως Μουσιακός χώρος από το Σύνδεσμο Ανδρίων Πειραιώς με την φροντίδα τότε του ιδίου του κ.Βαγγ.Λουκισα, εως ότου κατεστράφει το Πάσχα του 2011.
Αυτά για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι.