Άνοιξε και λειτουργεί πάλι πλήρως ανακαινισμένο το ξενοδοχείο Αίγλη μέσα στην Χώρα της Άνδρου, δίπλα στον κήπο της Παναγίας και πάνω από την Alpha Bank.
Το κτίριο ανήκε στην παλιά αντρειώτικη οικογένεια Κορκοδείλου που στις αρχές του περασμένου αιώνα μεσουράνησαν με την «Γαιανθρακοεμπορική» στον Πειραιά να προμηθεύει κάρβουνο τα ατμόπλοια. Λίγο πριν τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο στον επάνω όροφο ήρθε από τις Πλακούρες και εγκαταστάθηκε η Υποδιεύθυνση Χωροφυλακής Άνδρου ενώ στο ισόγειο (Alpha Bank) υπήρχε ένα εμπορικό και ένα γωνιακό καφενείο με τραπεζάκια έξω στα σκαλιά και μέσα στο «κήπο της Παναγίας»
Με ελεύθερες εκλογές μοίρασαν καθήκοντα και ο νέος Χωροφύλακας και Λιμενάρχης φρόντισε να έρθουν γρήγορα τρόφιμα και όταν έφτασαν στη Πλακούρα τα πρώτα κατάφορτα καΐκια από τη Σύρα , ο κόσμος φώναζε «είστε οι σωτήρες μας».
Αρχές του 1945 έφτασαν με το «Ασπίς» από τη Σύρο καμιά δεκαριά επίλεκτοι ιερολοχίτες που «καθάριζαν» τα νησιά και πιάνουν τους αντάρτες και τους κλείνουν στο κρατητήριο δέκα σκαλιά πιο πάνω από την καλή πόρτα.Σε λίγες μέρες καθ’ οδόν οι συλληφθέντες προς τα καΐκια στη Πλακούρα για Σύρα ο λαός πάλι θέλησε να εκφράσει τα αισθήματά του τούτη τη φορά τα αληθινά πετώντας πολύ καλά στυμμένες λεμονόκουπες και φωνάζοντας «θάνατος στους κουκουέδες».
Ησύχασαν τα πράγματα και σε λίγο καιρό η Χωροφυλακή μεταφέρθηκε στη Οικία Δράκου στην πλατεία Ιερού Λόχου στη σημερινή παιδική χαρά .
Το 1976 το Αίγλη συνεχίζει να λειτουργεί με τον Γιάννη Τηνιακό διευθυντή και το 1978 με την Χριστίνα Βαλμά
Το 2006 εκδίδεται οικοδομική άδεια και το 2010 πραγματοποιήθηκε ολική ανακαίνιση στο ξενοδοχείο, δημιουργώντας έτσι 9 δωμάτια που συνδυάζουν τις σύγχρονες παροχές με τη νεοκλασική διακόσμηση και μια σύγχρονη αίθουσα πρωινού στην οποία ξεχωρίζει η παραδοσιακή ξύλινη οροφή από κυπαρίσσια, ηλικίας 100 ετών.
http://www.eglihotel.gr/
Διηγήσεις : Θωμαή Πρωΐου ,Χαράλαμπος Πρώϊος (εκλεγμένος Χωροφύλακας & Λιμενάρχης)
και Λ. Κ.
Βλέπω το blog σου να παίρνει και ιστορική-λαογραφική χροιά και μου αρέσει πολύ. Χαίρομαι που επισημαίνεις σημεία της πρόσφατης αντριώτικης ζωής. Πάντα τέτοια φίλε.
Και βεβαίως να πω πως είχα μείνει εκεί το φθινόπωρο του 1972, επισκεπτόμενος το νησί μετά το τέλος των τότε εισαγωγικών εξετάσεων για τις ανώτατες σχολές.
Αλήθεια πότε εγκαταστάθηκε στο νησί ο πρώτος έπαρχος μετά το τέλος των γεγονότων του 2ου παγκοσμίου πολέμου; Έχεις ακούσει;
Δηλαδη απ οτι καταλαβαμε ειμαστε οπου φυσαει ο ανεμος….
Καλορίζικο κ σας ευχαριστουμε που λιγοι αλλα εκλεκτοι φροντιζεται για το νησι αθορυβα κ χωρις γκρινιες. ΕΥΓΕ !!!
καλημερα καλε μου Ευαγγελε! αυτο το κειμενο σου ειναι ενδεικτικο για πολλα πραγματα………….
ευχομαι (και πιστευω μεσα μου) τα νεα παιδια που ανεβαινουν να ξεπερασουν τα χαμηλα να ανεβουν ψηλοτερα και να ανοιξουν το μυαλο τους στους οριζοντες….δεν αμπελοφιλοσοφω…ευχομαι….
φιλια πολλα και …μελαγχολησα ηδη μακρια σας!καθε φορα που φευγω ειναι και δυσκολοτερο….
φιλια στο κοριτσι σου!