Στη Μονή Παναχράντου

Εδώ και καιρό ο ηγούμενος της μονής Παναχράντου ,πατήρ Ευδόκιμος, ήθελε ν’ ανοίξει το οστεοφυλάκιο που βρισκόταν κάτω από το πάτωμα της εκκλησίας του Φωτοδότη που είχε βρεθεί η εικόνα της Παναχράντου και φέτος μαζί με τον Αέτιο το αποφάσισαν. Και μια Κυριακή μαζεύτηκαν μετά τη λειτουργία στον χώρο φίλοι του ηγούμενου που θα τον βοηθούσαν στο εγχείρημα.
Για να μη καταστραφεί το πάτωμα της εκκλησίας , που υπήρχαν σφραγισμένα τα τρία στόμια του οστεοφυλάκιου, αποφασίστηκε να σκάψουν εξωτερικά τον βορεινό τοίχο του υπογείου και μόλις έπεσαν οι πέτρες του τοίχου , με δέος αντίκρισαν τρεις τεράστιους σωρούς από οστά.
Τις επόμενες Κυριακές ακόμα περισσότερος κόσμος ανέβηκε και βοήθησε στο καθάρισμα και στη τακτοποίηση των οστών, σε πολλά δε κρανία υπήρχαν κακώσεις και σημάδια από αιχμηρά αντικείμενα
Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι όταν τα βλέπεις ,είναι το πόσοι πολλοί μοναχοί έζησαν στο μοναστήρι.
Η παράδοση μιλάει ότι έφτασε στιγμή που στο μοναστήρι
υπήρχαν πάνω από τρακόσοι μοναχοί και την άποψη αυτή
ενισχύουν τα πολλά μετόχια και τα κελιά της μονής.

Το 1821 πηγές αναφέρουν ότι είχε πάνω από εκατό που πρωτοστάτησαν στην απελευθέρωση και όταν το 1860 άρχισε η μονή να τηρεί υποχρεωτικά το μοναχολόγιο , βρέθηκαν γραμμένοι 143 μοναχοί από τους οποίους οι 59 έμεναν μέσα στη μονή και οι υπόλοιποι 84 ταξίδευαν εκτός Άνδρου ‘εν ονόματι μονής Παναχράντου’. Από εκεί και πέρα χρόνο με τον χρόνο ο αριθμός των μοναχών λιγόστευε.

Από τους τελευταίους ήταν ο Ευδόκιμος που ήρθε στο μοναστήρι καλόγερος το 1957 και τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90 το κράτησε μόνος του και όντας ανθρώπινος και πάντα αληθινός έγινε η πιο αγαπητή και αναγνωρίσιμη φυσιογνωμία της Άνδρου.

Πληροφορίες:Η ΕΝ ΑΝΔΡΩ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΧΡΑΝΤΟΥ Εμμανουήλ Ι. Καρπάθιου(Καΐρειος Βιβλιοθήκη)
Ασπρόμαυρες φωτογραφίες:Σπύρος Μελετζής (από ένα ταξίδι στην Άνδρο αρχές της ’50)
Αρχείο Μ.Σαραντοπούλου.
Φωτογραφία Ευδόκιμου :ΦΩΤΟ ΑΝΔΡΟΣ