Ο θερινός κινηματογράφος στη Χώρα της Άνδρου, 2008

Οι κολλημένες αφίσες είναι από τις ταινίες: Μια ζωή την έχουμε, Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες ,Ταρζάν ο άρχων της ζούγκλας ,οι επτά πύλες της κολάσεως, άρα η φωτογραφία είναι του 1961. Ο θερινός κινηματογράφος έχει κλείσει ήδη τέσσερα χρόνια λειτουργίας.

Δημιουργός του ο Γιώργος Νικολαϊδης, μηχανικός και χειριστής κινηματογραφικών μηχανών από τον Πειραιά που έφερε στην Άνδρο το 1954 ο Βασίλης Γκρέτσης για τον κινηματογράφο του στον κήπο της Λέσχης των Ανδρείων. Το 1955 παντρεύεται την Μαρία Γιαννίση και μαζί το 1956 αρχίζουν να λειτουργούν χειμερινό σινεμά στο Δημοτικό Κινηματοθέατρο της Χώρας.

Το 1957 δημιουργούν το ΣΙΝΕ ΑΛΕΞ στη σημερινή του θέση με σκουροπράσινο καφασωτό γύρω και πάνινες καρέκλες σκηνοθέτη μέσα. Οι θεατές πολλοί και τον χειμώνα και το καλοκαίρι αλλά με τα καλοκαιρινά έσοδα πληρώνονται τα χρέη του χειμώνα λόγω υψηλού ενοικίου στον δήμο και ας μιλούσε όπως πάντα ο κόσμος για διαμερίσματα σειρά στην Αθήνα και του σκίζανε τα πανιά στις καρέκλες.
Το καλοκαίρι κάθε βράδυ πρώτα μία πάστα στο ζαχαροπλαστείο του Αμωράτη και μετά με τη μητέρα και τον αδελφό μου σινεμά ,ο κυρ Γιώργης επάνω στη μηχανή και η κυρία Μαρία στο ταμείο. Όταν το έργο ήταν ακατάλληλον ξέραμε τις καλές χαραμάδες αριστερά στο καφασωτό και ρίχναμε κλεφτές ματιές μέχρι να μας πάρει είδηση και βάλει τις φωνές σ’εμάς και στους ευλύγιστους πάνω στα δέντρα.
Το 1976 το ΣΙΝΕ ΑΛΕΞ περνάει στα χέρια του Γιάννη του Κοντομάρκου και τα προβλήματα ασφάλειας,προστασίας και άνεσης του σινεμά τα λύνει με πολλούς τσιμεντόλιθους, κυματοειδή φύλλα αμιαντοτσιμέντου και πλαστικές καρέκλες.
Ο κυρ Γιώργης πέθανε 69 χρονών στις 29 Μαρτίου του 1983.
Εξωτερικά τον χώρο ομορφαίνουν πια ο στύλος της ΔΕΗ και οι μούντζες -τα φυτά φετίχ-του τότε  δήμαρχου Μανώλη Βάμβουκα.

Ευχαριστώ τη μάνα μου και τον κυρ Γιώργο που μου μάθανε το σινεμά και την κυρία Νικολαΐδη για τη φωτογραφία και τις πληροφορίες