Ένας μώλος σκέτος, το φανάρι στην άκρη, κάτι κτίρια παρατημένα του λιμενικού ταμείου, που ρίχνει τα λεφτά του πάντα αλλού , και πιο πέρα η ΔΕΗ .Αυτό είναι το λιμάνι της χώρας πολυμελετημένο και με τις απαραίτητες παρουσίες στα προεκλογικά φυλλάδια. Τον περισσότερο καιρό είναι άδειο μόνο με κάτι μικρά σκάφη για βόλτα και ψάρεμα. Πολυπόθητο ποστάλι έχει κάτι χρόνια να πιάσει , μόνο ανήμερα της θεοσκεπάστου έπιασε το Super Ferry δυό τρείς χρονιές αλλά μαζί με την απόσταση, το ξεμούχτισμα των αρχών στο πλοίο ήταν ασύμφορο και η εταιρεία το κόψε και αυτό.
Όταν αρχίζει ν’ ανοίγει ο καιρός αρχίζουν να πηγαινοέρχονται τα κότερα γνωστών και μη και κατακαλόκαιρο είναι όλα παρατεταγμένα το ένα δίπλα στ’ άλλο.
Τούτη τη φορά όμως ,αρχές Ιουλίου ήρθε ένα θεόρατο, πολυώροφο, σκούρο μπλέ και αρχίσαμε ν’ αναρωτιόμαστε για τους επιβάτες : ο ένας έλεγε ότι ήταν ο ρωσοεβραίος μεγιστάνας που ήρθε να προσκυνήσει στο κάστρο της ορθοδοξίας του και μετά να επενδύσει, ο άλλος ότι ήρθε ο δικός μας με το καινούργιο της καινούργιας του ,ο άλλος ότι μέσα είχε αμερικάνους μεγαλοεπιχειρηματίες που χάραζαν το όραμα του νέου υποφηφίου που εκείνο τον καιρό περιόδευε στην ευρώπη και τέλος ότι είναι μέσα μεγάλοι και τρανοί αλλά από την Αυστραλία τούτη τη φορά που ψάχνουν για φιλέτα να ρίξουν τα λεφτά τους.
Τελικά δεν μάθαμε ποιος ήταν μέσα και τι ήθελε, αλλά την άλλη μέρα όταν έστριψε να φύγει έτσι μεγάλο που ήταν έκρυψε για λίγο την ασχήμια του λιμανιού, μόνο η μπίγα φαινότανε που θολώνει συνέχεια τα νερά και δεν λέει να φύγει.
πολυ ωραια γραμμενο το σχολιο. το λιμανι της φαντασιας λοιπον, καποτε ειχε και τις δοξες του. ‘το ρεμεντζο’, ηταν το πρωτο μπαρακι της χωρας που μαζευε κοττερισιους και μη και ειχε τρελλο κεφι. μια βολτα στο λιμανι ητανε ωραια….τον καιρο πριν την μπιγα
very beautiful comments.i appreciate your delicate approach of poetic politic.
ju and mp